مسن ترین ورزشکار ایرانی حاضر در بازی های پاراآسیایی/

امکانات ویژه ورزشکاران جانباز و معلول بسیار ناچیز است

1402/11/09 - 13:20 - کد خبر: 107734 نسخه چاپی

نصر: مسن ترین ورزشکار ایرانی حاضر در بازی های پاراآسیایی ۲۰۲۳ چین و دارنده مدال نقره این مسابقات در رشته پرتاب دیسک گفت: حمایت ها و امکانات ویژه ورزشکاران جانباز و معلول در حد ناچیز است و همین امر موجب انصراف بسیاری از این افراد از ورزش به ویژه ورزش حرفه ای می شود.

به گزارش نصر، اسدالله عظیمی در زمان حاضر ۶۴ سال دارد و آخرین بار در بازی های پاراآسیایی هانگژو در رشته پرتاب دیسک در کلاس ادغامی F۵۱-۵۲-۵۳، موفق به کسب مدال نقره شد.
وی جانباز قطع نخاعی است و ۳۵ سال است که به صورت حرفه ای ورزش می کند و ۱۷ مدال برون مرزی در مسابقات جهانی، پارالمپیک و پاراآسیایی و ۸۰ مدال کشوری در کارنامه ورزشی اش دارد.

حداقل امکانات با مطرح شدن در مسابقات جهانی و مهم
این ورزشکار اهل میانه روز دوشنبه در گفت و گوی اختصاصی با ایرنا به مشکلات و سختی های ورزش جانبازان و معلولان اشاره کرد و گفت: متاسفانه جانبازان و معلولان ورزشکار تا زمانی که مطرح نشوند هیچ گونه امکاناتی به آنها داده نمی شود و امکاناتی هم که فدراسیون در اختیار ورزشکاران مدال آور در بازی های جهانی، پارالمپیک و پاراآسیایی می گذارد بسیار اندک و ناچیز است.
عظیمی ادامه داد: هر اندازه که از مرکز دورتر می شویم سطح امکانات پایین می آید در شهرستانی مثل میانه، امکانات برای این ورزشکاران در حد صفر است، گلایه ای از این بابت نداریم چون در میانه تعداد ورزشکاران ملی پوش و مطرح زیاد و سالن ها محدود است و اینکه به جانبازان و معلولان سالن ندهند طبیعی است.
وی با بیان اینکه بیشتر وسایل و تجهیزات مورد نیاز را خودمان تهیه می کنیم، افزود: مشکلات زیادی برای ورزش کردن یک فرد معلول به ویژه در شهرستان ها وجود دارد، ورزشکاری که روی ویلچر است برای تمرین و ورزش کردن باید با ویلچر مسافت بین خانه و سالن را طی کند زیرا وسایل ایاب و ذهاب متناسب با معلولان نیست.
عظیمی خاظرنشان کرد: یکی از بانوان معلول ورزشکار استان به خاطر همین موضوع و رفت و آمد روزانه بیش از ۱۰ کیلومتر با ویلچر، از ورزش چشم پوشید چه بسا اگر حمایت می شد و امکانات حداقلی در اختیار این ورزشکار قرار می گرفت می توانست برای کشور مدال آوری و افتخار آفرینی کند.

قرار بود جایزه های پاراآسیایی را پای سکو بدهند
دارنده ۱۷ مدال برون مرزی به جوایز بازی های پاراآسیایی چین که قرار بود از سوی کمیته ملی پارالمپیک داده شود اشاره کرد و گفت: این جوایز قرار بود پای سکو به ورزشکاران مدال آور پرداخت شود اما با گذشت سه ماه هنوز پرداخت نشده است.
عظیمی اظهار کرد: البته میزان جوایز معلولان و افراد سالم در این بازی ها یکسان تعیین شده بود و این جای امیدواری داشت اما عدم پرداخت آن در سر موعد، موجب نوعی دلسردی و بی انگیزگی در ورزشکاران به ویژه جوانان می شود.
وی ادامه داد: هر ورزشکاری که در مسابقات جهانی حضور می یابد به دنبال کسب عنوان و مدال و افتخارآفرینی برای کشورش است و در این راه سختی ها و زحمات زیادی متحمل می شود و نیاز است که مورد حمایت قرار گیرد.
عظیمی بیان کرد: جوایزی نیز از سوی ادارات کل ورزش و جوانان برای مدال آوران بازی های آسیایی و پاراآسیایی تعیین شده بود که این جایزه ها (از یک تا سه میلیارد ریال) نیز در آذربایجان شرقی تاکنون پرداخت نشده اما طبق اطلاعاتی که داریم دیگر استان پرداخت کرده اند و انتظارمان از مدیریت ورزش استان، پرداخت به موقع این جوایز است.

نفر اول پاراآسیایی ۱۲ میلیون ریال حقوق می گیرد
این ورزشکار جانباز کشورمان که بیش از نصف عمر خود را وقف ورزش قهرمانی کرده و برای کشورمان افتخار آفرین شده است به میزان پرداختی ها از سوی کمیته ملی پاراالمپیک به ورزشکاران مدال آور اشاره کرد و گفت: در حال حاضر به نفر اول مسابقات پاراآسیایی حدود ۱۲ میلیون ریال حقوق پرداخت می شود که بسیار ناچیز است و در مقابل هزینه هایی که یک معلول و جانباز برای ورزش می کند دیده نمی شود.
عظیمی خاطرنشان کرد: جانباز و معلولی که به طور حرفه ای ورزش می کند اگر تنها منبع درآمدی اش ورزش باشد، یقین بدانید که قید ورزش حرفه ای را می زند از این جهت، مسئولان ورزش کشور باید در میزان پرداختی ها تجدید نظر کنند و همه ورزشکاران جانباز و معلول را زیر چتر حمایتی قرار دهند.

سالن تمرین در میانه نداریم
عظیمی با اشاره به اینکه تعداد ورزشکاران معلول و جانباز و علاقه مند به ورزش حرفه ای در میانه کم نیست، گفت: در میانه سالنی برای تمرین و بدنسازی نداریم اتاقی ۱۲ متری در اختیارمان قرار داده اند که تجهیزاتمان را در آن می گذاریم.
وی افزود: برای اینکه ورزش کنیم در یکی از نقاط دور شهرستان، سالنی دست و پا و با هزینه شخصی، آنجا را تجهیز کرده ایم تا بتوانیم به تمرین و بدنسازی بپردازیم، بدون تمرین و بدنسازی، نمی توان مدال گرفت از این رو مسئولان باید حمایت کنند.
وی ادامه داد: پس از بازی های پاراآسیایی ورزش قهرمانی را کنار گذاشته ام اما جوانانی که تازه پای در این عرصه گذاشته اند باید حمایت شوند، بهزیستی که بودجه ورزشی دارد باید با فدراسیون ورزش های جانبازان و معلولان همکاری و هماهنگی و با تامین بخشی از هزینه های ورزشی معلولان، آنها را به سمت ورزش هدایت کند.

سخن آخر
عظیمی در پایان سخنان خود از مسئولان کشوری، استانی و شهرستان خواست تا از ورزشکاران معلول و جانباز حمایت کنند و تفاوتی بین آنها و ورزشکاران سالم قائل نشوند اگر هم فرقی گذاشتند به نفع معلولان و جانبازان باشد زیرا فرد سالم، امکان ورزش در هرسالنی را دارد اما افراد جانباز و معلول، محدودیت ها، مشکلات و سختی های زیادی برای ورزش کردن دارند.
به گزارش ایرنا، عظیمی قبل از بازی های پاراآسیایی چین به عنوان مسن‌ترین ورزشکار کاروان ایران در پارالمپیک ریودوژانیرو نیز حضور یافت و توانست در پرتاب وزنه با رکورد ۸ متر و ۱۴ سانتیمتر پس از ورزشکاران یونان و آمریکا به مقام سوم و گردن‌آویز برنز دست یابد.
در چهارمین دوره بازی های پاراآسیایی ۲۰۲۳ که در چین برگزار شد کاروان ایران با ۴۴ طلا، ۴۶ نقره و ۴۱ برنز و مجموع ۱۳۱ مدال عنوان دومی این بازی ها را کسب کرد.
انتهای پیام/
امکانات ویژه ورزشکاران جانباز و معلول بسیار ناچیز است خبرگزاری ایرنا

ثبت نظر

نمایش 0 نظر

پژوهشیار