«به وقت تبریز» در جمع اصحاب ادب و هنر آذربایجان

به گزارش نصر، در نشست فرهنگی هنری «به وقت تبریز» که در فرهنگسرای خانه نیکدل با حضور جمعی از ادبا و هنردوستان تبریز برگزار شد، «حسین مهرنگ»، استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه ادبیات، به بزرگان این عرصه که در تبریز وامدار ادب و هنر بوده اند، اشاره کرد: شهر ما در عرصه ادبیات دین بزرگی به گردن هنر و ادب ایران دارد. اشعار علامه طباطبایی، غلامعلی رعدی آذرخشی با مجموعه شعر نگاه که تقدیم به برادر بی زبان خود کرده است و اینها در قصیده خود، فارسی سرای مطلق بودند.

جناس با شعر جوک گفتن نیست
وی با اشاره به اشعار جناس این شعرا گفت: با اشعار این افراد، می توان به وسعت اندیشه آنها پی برد و با بیان اشعار، آن را به مخاطب اثبات کرد. همچنین شعری که امروز به اسم نیما یوشیج شعر نو خوانده می شود، اولین بار با نام شعر آزاد به قلم شمس کسمایی در تبریز تولد یافت. اینجا با وجود زبان ترکی مادری، بنیانگذاری شعر نو به دست شمس کسمایی و تقی رفعت نهاده شده. ما ۱۰۰۰ سال پیش قطران تبریزی را داشتیم. او در مورد زلزله تبریز چنان شعری گفته که جز شاخص‌ترین قصیده‌هاست و به زعم من تاکنون چنین قصیده قدرتمندی گفته نشده است.
«حسن کرمانی» استاد خوشنویسی هم در این نشست ضمن اشاره به تاثیر مثبت چنین مراسم‌های ادبی، به پیشرو بودن تبریز در هنر خوشنویسی به واسطه حضور «میرعلی تبریزی» اشاره کرد و از تاریخ خط گفت: خطوط مختلفی در طول تاریخ نوشته شده‌اند و در قرن ۸ خط نستعلیق به وجود آمده است. آنچه امروز انجمن خوشنویسان را به عنوان نهاد خوشنویسی هدایت می‌کند، نستعلیق است؛ این خط به واسطه ظرافت هنر ایرانی، به دل مخاطب می‌نشیند و با توجه به اینکه تمام اجزای خط نستعلیق، ترکیب حرکات منحنی ظریف است، با روحیه زیبایی شناسی ایرانیان عجین است. 
وی در مورد ضرورت کاربرد خوشنویسی با توجه به ارتقای هوش مصنوعی گفت: در دنیا ما را با هنرمان می‌شناسند. تبریز به عنوان شهری که در اکثر هنرها صاحب مکتب است، توسط میرعلی تبریزی که از پیشگامان نستعلیق است، در خوشنویسی هم صاحب مکتب است. خوشنویسی همواره در مکاتب و سبک‌های مختلف بارور بوده. هنروران با تحلیل آثار خوشنویسی به عظمت روح هنرمندان دست می‌یابند. هنر یک نیاز بشری است و هرگز از بین نمی رود. امروز این هنر به سمت آثار نمایشگاهی کشیده شده است و این عرصه جهت حفظ پویایی خود به حمایت افرادی نیاز دارد که در آن فعال و مسئول اند.
«کریم متقی» مهمان متخصص در حوزه عکاسی، مخاطب این حوزه را از همه عرصه های هنری بیشتر خواند و هنر را چیزی تعبیر کرد که عوام بپسندند و خواص آن را بفهمند. 
وی در ادامه به نقد از اقدامات فرهنگی هنری شهرداری اذعان داشت: شهرداری ما پرجمعیت‌ترین شهرداری است. حدود ۱۷ هزار نفر در شهرداری هستند و نمی توان تایید کرد که همه آنها مسئول متخصص و متعهد محسوب می شوند! مطمئناً تفویض مسئولیت، استفاده از نیروی متخصص و متعهد هم به دنبال می‌آورد تا شاید بدین شکل حوزه هنر تکانی بخورد. تبریز با اینکه همه شهر اولین‌ها نام می‌نهندش، اما به بزرگانش بها نمی‌دهد و قدر بزرگان را نمی‌داند. سوال ما از مسئولین شهرداری این است که جایگاه درخور این افراد در این شهر کجاست؟! چه نشانی در باب بزرگداشت این انسان های شریف و بزرگ در سطح شهر وجود دارد که مردم جز با نام خیابان و کوچه ها، به واسطه آنها بزرگانشان را بشناسند و یاد کنند. من هنرمند تا به امروز غیر از وعده‌های پوچ از شهرداری نشنیده‌ام و این خود ما مردم هستیم که بعدها به جایگاه هایی در شهرداری ‌می رسیم. پس باید از خودمان شروع کنیم و جایگاه هنر را در فرهنگمان ارتقا دهیم.
در پایان، «شهرام آبرومند»، متخصص در حوزه موسیقی درد این حوزه را مطرح کرد: آنقدر آسیب دیده‌ایم که صدایی از ما بر نمی آید. من چون عاشق شهر پدریم هستم، در اینجا مانده‌ام اما خسته شده‌ام از نبود مسئول دلسوز و متخصص. ما ادعا می‌کنیم که دایره هنرمان وسعت دارد در حالی که چنانکه باید به آن پرداخت نمی‌کنیم. باید شرایطش مهیا باشد که اهالی هنر بتوانند آن هنری که در ذات خود دارند و برایش تلاش می‌کنند، بروز دهند. شعور و ظرفیت هست ولی کاری که از دست ما بتواند بر بیاید از دست ما هنرمندان خارج است.
 وی در ادامه با گلایه گفت: در روز شعر و ادب، استاد شهریار را با زبان خودشان تعریف می‌کنند و او را محدود می‌کنند به موضوعی که می‌خواهند به آن بپردازند! این درد است.
وی اظهار کرد: امروز کشوری مثل کره در فرهنگ ما رسوخ کرده است و با سریال‌ها و موسیقی‌هایش، فرهنگ جوانان ما را شکل می‌دهد. ما بی تعارف باید قبول کنیم که در زمینه هنر و فرهنگ کوتاهی کرده‌ایم و باید به آن رسیدگی جدی کنیم. این چنین جلساتی باید در خاوران برگزار می‌شد نه در فرهنگسرا! ما نمی‌توانیم در تلویزیون برای شعر مولانا و اجرای غیر مناسبتی مجوز بگیریم، ولی از طرفی اصرار داریم که علم فتحمان در زمینه‌های فرهنگی همواره بالا باشد! این ها درد اند. رسیدگی به این مسائل بسیار مهم‌تر از آداب دیگر است.
در حاشیه این مراسم، پرتره اساتید توسط مربیان آموزشگاه هنری آراد با تکنیک آبرنگ و سیاه قلم ترسیم و در پایان مراسم به آنها تقدیم شد. 
انتهای پیام/