یادداشت/
نصر: خبر ناگوار زود شنیده می شود. دانشجوی سال دوم پزشکی دانشگاه اصفهان بودم. هنوز وسایل ارتباطی مثل امروز جهان را به دهکده کوچک تبدیل نکرده بود. برای خبر گرفتن از خانواده باید پای پیاده از دروازه شیراز به چهار باغ بالا می رفتیم و پس ازایستادن در صف بلند نوبت تلفن کردن از تلفن همگانی برسد.