گزارش/
نصر: زمانی مدارس دولتی با آن حیاطهای بزرگ و خالی، آبخوریهای سیمانی، نیمکتهای سهنفره، تختهسیاه و گچهای سفید و زرد با کلاسهای بیروح و پنجره ایمن شده با نردههای آهنی، یکهتاز آموزشوپرورش در دهه ۶۰ بودند. این مدارس همواره با نقدهای فراوانی روبهرو میشدند، اما یک حسن داشتند، مقید به اصل ۳۰ قانون اساسی بودند که بر مبنای آن «دولت موظف است، وسایل آموزشوپرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور بهطور رایگان گسترش دهد.» حالا از آن روزها چهار دهه گذشته است.