یادداشت/
نصر: نظام بانکی ایران سالهاست درگیر ناترازیهای عمیق و مزمنی است که در ترکیب داراییها، رفتار ترازنامهای و ساختار نظارتی ریشه دارد. با این حال، در سطح سیاستگذاری اقتصادی، درک روشنی از ابعاد این ناترازیها وجود ندارد. بخش قابلتوجهی از تصمیمگیران بانکی و اقتصادی، مشکلات شبکه بانکی را به یک شاخص فرو کاستهاند: «نسبت کفایت سرمایه». در ظاهر این شاخص بهعنوان معیار سلامت مالی بانکها شناخته میشود، اما در عمل، تمرکز افراطی بر آن بدون توجه به کیفیت داراییها و پایداری منابع، نهتنها اصلاحی ایجاد نمیکند، بلکه میتواند واقعیت بحران را پنهان سازد.