خانه‌نشینی معلولان؛ تبعات افزایش هزینه دست و پای مصنوعی در صورت عدم پوشش بیمه‌ها

به گزارش نصر، پیمان پیشگاهی مدیر کل توانبخشی این جمعیت گفت: در اغلب کشورهای دنیا، حتی جوامع درحال توسعه، بیمه‌های پایه خدمات توانبخشی از جمله تهیه ارتزها و پروتزهای کمک حرکتی را، سال‌ها پیش تحت پوشش قرارداده‌اند؛ چراکه بازگشت توان‌خواه به زندگی عادی برابر با اشتغال او و جلوگیری از پرداخت هزینه‌های بلند مدت درمانی توسط بیمه‌هاست.
وی ادامه داد: اما در کشور ما بیمه‌های پایه حاضر شده‌اند؛ سال‌ها هزینه‌های درمانی و از کارافتادگی معلولان را بپردازند ولی از پوشش خدمات توانبخشی امتناع کنند. بیمه‌های پایه بی آنکه به صدمات روحی و جسمی خانه‌نشینی توجه کنند؛ توان‌خواهان را از بازگشت به محیط کار و جامعه دور می‌کنند.
پیشگاهی افزود: اغلب توان‌خواهان در حوادث رانندگی با خودروهای ارزان و کم کیفیت یا در محیط‌های کاری صنعتی، ساختمانی و فنی دچار حادثه می‌شوند و دست یا پای خود را از دست می‌دهند. بنابرین بیشتر آن‌ها از اقشار کم‌برخوردار جامعه هستند و پشتوانه مالی لازم را برای دریافت پروتز و لوازم کمک حرکتی ندارند.
وی یادآوری کرد: جمعیت هلال احمر با ۶۰ سال تجربه توانبخشی در ایران به عنوان اولین و بزرگترین ارائه کننده خدمت به توان‌خواهان، در حال حاضر ۱۹۶ واحد توانبخشی در سراسر کشور دارد که بخشی با عنوان مددکاری در کنار آنها فعال است. بخش‌های مددکاری با همکاری سازمان داوطلبان هلال احمر و همچنین خیران حوزه سلامت در کشور، بسیاری از هزینه‌های افراد کم بضاعت و مستضعف را پرداخت می‌کنند.
مدیرکل توانبخشی هلال احمر افزود: اما افزایش کم سابقه قیمت تجهیزات پزشکی و توانبخشی در سال‌های اخیر بین کمک‌های مالی خیران در بخش‌های مددکاری و تقاضای معلولان جسمی حرکتی شکافی ایجاد کرده که ممکن است در سال ۱۴۰۱ به دره‌ای عمیق تبدیل شود.
مدیرکل توانبخشی جمعیت هلال احمر گفت: بسیاری از مردم گمان می‌کنند اگر فردی یک دست یا پای مصنوعی دارد؛ می‌تواند یک عمر را بدون هیچ هزینه و اقدام خاصی زندگی کند. درحالیکه بهترین پروتزها عمری بیش از چند سال ندارند و افزایش قیمت‌ها باعث شده آمار تعمیرات پروتز و ارتز در واحدهای توانبخشی ما افزایش و آمار تعویض آن‌ها کاهش یابد. معنی این آمار افزایش آلام توان‌خواهان در کشور است.
انتهای پیام/