به گزارش سرویس اجتماعی نصر، نگاه های پر از سوال پدر و چشمان گریان مادری می گوید: «کودکم حرف نمی زند؛ حتی به چشمانم نگاه نمی کند. باخود حرف می زند. آیا او عقب مانده است؟ در نهایت سر خم می کند و می گوید که عاشقش هستیم حتی اگر جایی در دنیای پراز تنهایی او نداشته باشیم.»
مدیرعامل انجمن اوتیسم آذربایجان با اشاره به این که هر فرد مبتلا به اوتیسم باید روزانه هفت الی هشت ساعت، آموزش انفرادی توسط یک مربی و یا یک تیم آموزشی دریافت کند، گفت: اما ما فقط دو الی سه ساعت می توانیم به بچه ها آموزش بدهیم که این مقدار کافی نیست.
"سعدالله ملک پور" در همایش «من اوتیسمی» که در پردیس سینمایی ستاره باران تبریز برگزار شد، اظهار کرد: اوتیسم واژه ی سنگینی است که سال ها باید با آن کنار آمد، زیرا تمامی اعضای خانواده و حتی اطرافیان را درگیر می کند.
وی با بیان اینکه حدود 20 سال پیش اوتیسم، واژه ناشناخته ای در کشور بود و حتی جزو معلولیت نیز محسوب نمی شد، افزود: برای تاسیس انجمن اوتیسم تبریز که اولین انجمن اوتیسم در ایران بود، در سال 84 به بهزیستی مراجعه کردم که با دریافت مجوز در سال 87 همراه با تاسیس انجمن، اوتیسم جزو لیست معلولیت قرار گرفت.
وی با تاکید بر اینکه هنوز در کشور اقدامی اساسی برای بهبود بچه های اوتیسم انجام نشده است، تاکید کرد و گفت: یکی از اهداف انجمن اوتیسم، تامین فضا و امکانات آموزشی است تا دغدغه های خانواده های دارای فرزند اوتیسم کاهش یابد.
ملک پور در خصوص اقدامات انجمن اوتیسم آذربایجان، گفت: طی هشت ماه گذشته از تاسیس این انجمن، توانستیم پارک اوتیسم تبریز را احیا کنیم؛ همچنین مرکز پیش حرفه‌ای سینا در حوزه اوتیسم ایجاد شده است.
وی ابراز کرد: اگر کمک جامعه خیرین نبود، نمی توانستیم در حوزه اتیسم گام برداریم.
"سیروس عزیز زاده"، رئیس اداره بهزیستی شهرستان تبریز نیز در این مراسم از آماده بودن پارک اوتیسم برای استفاده خانواده های دارای فرزند اوتیسم خبر داد و افزود: تنها مشکل این پارک، نبود پارکینگ ویژه خانواده های اوتیسمی است که باعث می شود خانواده ها، مسافت طولانی را برای رسیدن به پارک طی کنند.
وی اوتیسم را یک مشکل نوپدید خواند و گفت: اکنون حدود چهار مرکز خدمات آموزشی توان بخشی در تبریز به اوتیسمی ها آموزش ارائه می دهند.
وی تاکید کرد: خدمات آموزشی و رفتاری همچون گفتار درمانی، کار درمانی، بازی درمانی و هنر درمانی به منظور جامعه پذیری بچه‌های اوتیسمی انجام می شود.
وی با اشاره به قدمت اندک اوتیسم در تبریز، گفت: خدمات ارائه شده به اوتیسمی ها اندک بوده و کافی نیست اما با گذشت زمان شاهد خدمات مطلوب خواهیم بود.
عزیززاده اظهار کرد: مرکز پیش حرفه ای سینا، فرزندان اوتیسمی بالای 14 سال را پذیرش می کند؛ همچنین مرکز اوتیسم دیگری نیز برای نگه داری شبانه روزی فرزندان اوتیسم وجود دارد.
وی تصریح کرد: خانواده های اوتیسمی تحت هیچ شرایطی حاضر به دادن فرزندان خود به مرکز شبانه روزی نیستند اما در برخی مواقع که والدین بیمار می شوند به طور موقت فرزند اوتیسمی خود را به این مرکز واگذار می کنند.
وی ریشه خدمت به آرمان های بهزیستی را در مسائل اخلاقی و باورهای دینی دانست و گفت: خیرین عزیز همواره در کنار اوتیسم بوده اند.
"شکور اکبرنژاد" یکی از اعضای شورای شهر تبریز نیز در این مراسم گفت: مشکلات زیست محیطی همچون عدم مدیریت پسماندها، عامل ایجاد بیماری های مختلف بوده و لازم است با محیط زیست رفتار خوبی داشته و زیبایی ها را ایجاد کرد.
وی اظهار کرد: خانواده های دارای فرزند اوتیسم با عشق و علاقه مشکلات فرزندان خود را تحمل می کند.
"تقی پور"، یکی دیگر از اعضای شورای شهر تبریز اذعان کرد: تبریز همواره در تاریخ نقش آفرین بوده که یکی از اوراق زرین تاریخ در ثبت اولین انجمن اوتیسم کشور است.
مؤسس انجمن اوتیسم آذربایجان شرقی با بیان اینکه متاسفانه اوتیسم هنوز جایگاهش را در جامعه ما پیدا نکرده است، گفت: این انجمن با هدف ارائه خدمات آموزشی، توانبخشی و نگهداری از مبتلایان به اوتیسم به ویژه مبتلایان بالای 14 سال و تشویق خیران برای رو آوردن به انجام کارهای خیر و کمک به جامعه اوتیسم تأسیس شد.
"نادر خداپسند" ادامه داد: تا کنون 20 نفر در این انجمن ثبت نام کرده اند و به 15 نفر نیز خدماتی ارائه و از توان پزشکان روانشناسان و توان بخشان در این انجمن استفاده می شود.
وی با اشاره به هزینه های سنگین درمانی و توانبخشی اختلال اوتیسم اظهار کرد: امیدواریم این حرکت ما سبب نوعی جریان سازی و فرهنگ سازی و شروعی برای حرکت خیران برای کمک به جامعه اوتیسم باشد.
یک روانشناس و رفتار درمانگر از ماهیت اختلال اوتیسم به خبرنگار نصر گفت: اختلالات طیف اوتیسم به مجموعه ای از اختلالات رشدی گفته می شود که مهارت های کلامی و غیرکلامی ارتباطی و تعامل اجتماعی را تحت تاثیر قرار می دهد.
"آیدا عبدلله زاده جدی" به علائم اختلال اوتیسم اشاره کرد و افزود: علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می کند، علت اصلی آن ناشناخته است و در پسران شایع تر از دختران است. این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می سازد. در بعضی موارد رفتارهای خودآزارانه و پرخاشگری، حرکات تکراری (دست زدن و پریدن) پاسخ های غیرمعمول به افراد، دل بستگی به اشیاء و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می شود و ممکن است در حواس پنجگانه نیز حساسیت های غیر معمول دیده شود. هسته مرکزی اختلال در خودماندگی، اختلال در ارتباط است.
وی با بیان اینکه به طور کلی اوتیسم دارای سه گروه علامت است، اظهار کرد: مبتلایان به اوتیسم در تعاملات خود دچار مشکل می شوند، در برقراری ارتباط کلامی با دیگران ناتوان هستند (فقدان تک کلمه تا سن 16 ماهگی، فقدان عبارت های دو کلمه ای تا سن دوسالگی) و رفتارهای کلیشه ای در آنها دیده می شود. نسبت به نام خود واکنش نشان نمی دهند و به چشم دیگران نگاه نمی کند. در ایجاد ارتباط با همسالان خود ناتوان هستند و نسبت به برخی اشیاء دل مشغولی دارند.
عبدلله زاده تصریح کرد: کودکان مبتلا به اوتیسم به جلب توجه دیگران اهمیتی نمی دهند، رفتارها و روابط هیجانی بین افراد را به خوبی درک نمی کنند، به طور مثال بی علت می خندند و بدون علت گریه می کنند. هیجان زدگی خود را به شکل خاصی بروز می دهند و هنگام خوشحالی حرکتی شبیه بال زدن نشان می دهند، بالا و پایین می پرند و یا بر خود میلرزند.
وی ابراز کرد: نوزادان شیرخوار مبتلا به اوتیسم برخلاف سایر نوزادان هنگام شیرخوردن به جشم مادرشان نگاه نمی کنند و تمایلی به برقراری ارتباط چشمی ندارند و درکل کودک دارای طیف اوتیسم همچنان بریده از محیط زندگی خود باقی می ماند.
وی آموزش به موقع و درست از سن پایین را تنها راه وارد شدن این کودکان به جامعه دانست و گفت: علائم این اختلال از 18 ماهگی بروز یافته و معمولا در 24 ماهگی قابل تشیخص است. تشخیص این اختلال در سنین اولیه زندگی اهمیت دارد و مداخلات تاثیر بیشتری خواهد داشت. هرچقدر زودتر بتوان این اختلالات را در کودک تشخیص داد، زودترهم می شود از برنامه های درمانی برای کمک به این کودکان بهره برد و بعلاوه هرچه برنامه درمانی منظم تر و دارای ساختار دقیق تری باشد، می توان نتایج بهتری را بدست آورد. یعنی هرچه تشخیص زودتر صورت پذیرد، پذیرش اختلالات طیف اوتیسم برای والدین راحت تر است.
این همایش با حضور تعدادی از خانواده‌های دارای کودک اوتیسم برگزار شد، کودکان اوتیسم که کمتر به این نوع مراسم دعوت می شوند با برنامه شاد آن بسیار خوشنود شدند و حتی برخی خواستار تداوم این همایش بودند که در این راستا در پایان برنامه، مقرر شد تا هر ماه، همایشی برای کودکان اوتیسم در تبریز برگزار شود.
*گزارش از سحر مغفرت
انتهای پیام/