توافق باخت - باخت!

به گزارش نصر، بر‌اساس آمار‌های رسمی معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری، بیش از ۴۵درصد ازدواج‌ها ناموفق هستند و از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ طلاق ۲۸درصد رشد داشته است که سه عامل بی‌توجهی به همسر، بی‌تعهدی و بی‌احترامی از مهم‌ترین عوامل آن بوده است.
در این میان نیز متاسفانه طلاق توافقی در میان زوج‌ها، طرفدارانی رو به افزایش دارد؛ جدایی‌هایی که به‌دلایل مختلفی از جمله نیاموختن مهارت‌های زندگی توسط زوج‌ها و پایین بودن قدرت سازش و تاب‌آوری آن‌ها به اولین راهکار و انتخاب برخی از زوج‌ها تبدیل شده است. این درحالی است که در بسیاری از موارد با ورود مشاوران و تلاش و همکاری زوج‌ها برای حل مشکل، چنین طلاق‌هایی به نتیجه نمی‌رسد و پایه‌های زندگی مشترک استوار می‌ماند.

راه‌های مقابله با طلاق توافقی
اما این‌که آیا می‌توان از شکل‌گیری طلاق‌های توافقی جلوگیری کرد، یک سؤال بنیادین است که ما درباره آن با علیرضا شریفی‌یزدی، جامعه‌شناس و روان‌شناس اجتماعی گفتگو کرده‌ایم.
او در گفتگو با جام‌جم، با انتقاد از ترویج طلاق توافقی در رویه قضایی کشور، می‌گوید: طلاق توافقی مسیری بود که ابتدا برای کاهش اختلافات و نزاع میان زوجین شکل گرفت، اما متاسفانه نتیجه عکس داد و باعث شد هر زن و شوهری پس از دعوا و مشاجره به‌جای کمک به حل مشکل، اصلاح خود و ایجاد سازگاری، به سمت طلاق توافقی بروند که این موضوع در حال حاضر به یکی از عوامل مهم افزایش آمار طلاق در کشور تبدیل شده است.
وی با اشاره به راهکار‌های لازم برای کاهش آمار طلاق توافقی توضیح می‌دهد: پررنگ‌تر کردن نقش مشاوره‌ها و زوج‌درمانی یکی از راه‌های موثر برای کاهش آمار طلاق توافقی است، به‌طوری‌که در صورت تشویق زوج‌ها برای مراجعه به مشاوران، افراد مهارت‌های زندگی را فرا گرفته و با بروز مشکلات و اختلافات به‌جای روی آوردن به طلاق توافقی و جدایی، به سازگاری و حفظ نهاد خانواده روی می‌آورند.

ضرورت آموزش مهارت‌های زندگی
شک نکنیم که حفظ و تحکیم بنیان خانواده، مهارتی است که نیاز به دانش، تمرین و آموزش دارد، یعنی همان نکته‌ای که شریفی‌یزدی به آن اشاره می‌کند. این روان‌شناس اجتماعی با بیان این‌که یکی از راهکار‌های لازم برای کاهش طلاق‌های توافقی، تمرکز بر راه‌حل‌های بلند‌مدت است، می‌گوید: ورود راه‌حل‌های بلند‌مدت به درون خانواده به ارائه آموزش‌های لازم به والدین و فرزندان منوط می‌شود به این معنا که باید از طریق سیستم آموزشی و نهاد‌های متولی، آموزش‌های لازم از‌جمله آموزش مهارت‌های زندگی در برنامه تربیتی خانواده‌ها گنجانده شود.
در صورت فراگرفتن این آموزش‌ها در نهاد خانواده، افراد از سنین پایین، راه‌های حل تعارضات و مواجهه با اختلافات را فرا می‌گیرند و در بزرگسالی و هنگام ازدواج، قدرت مدیریت مشکلات و اختلافات را دارند.
وی همچنین با تاکید بر این‌که یکی از راهکار‌های کوتاه‌مدت برای کاهش آمار طلاق توافقی، طولانی کردن فرآیند این نوع طلاق‌هاست، تصریح می‌کند: متاسفانه در حال حاضر روند طلاق توافقی در کشور بسیار کوتاه و تقریبا آسان است و این مسأله یکی از دلایل افزایش آمار چنین طلاق‌هایی است. به همین دلیل برای مقابله با افزایش آمار طلاق توافقی، باید مسیر را طولانی‌تر و پر‌هزینه‌تر کرد تا افراد رغبت کمتری به آن پیدا کنند.

قضات خانواده! کمی آرام‌تر
این کارشناس البته یک توصیه هم به قضات در دادگاه‌های خانواده دارد. وی با تاکید بر این‌که برای کاهش آمار طلاق توافقی باید آموزش‌های لازم به قضات خانواده نیز ارائه شود تا به‌راحتی حکم طلاق را صادر نکنند، می‌گوید: متاسفانه اکنون آمار طلاق به نسبت ازدواج در کشور بالا رفته و برخی آمار‌ها نشان می‌دهد که از هر سه ازدواج، یک مورد به طلاق ختم می‌شود. بخش بزرگی از این طلاق‌ها نیز به‌صورت توافقی انجام می‌شود که در صورت متوقف نشدن این روند، شاهد وضعیت خوبی نخواهیم بود.

مشاوره‌های صوری باید متوقف شود
طبق قانون، زوجینی که قصد طلاق به شیوه توافقی را دارند باید در جلسات مشاوره شرکت کنند، اما بررسی‌ها و تحقیقات نشان می‌دهد که تنها تعداد اندکی از این جلسات به حفظ زندگی و انصراف از طلاق منجر می‌شود. این درحالی است که مشخص شده در بسیاری از موارد، جلسات مشاوره به شکل صوری برگزار می‌شود و چنان سطحی است که نمی‌تواند به خانواده‌درمانی منجر شود.
در واقع اکنون در بسیاری از موارد، زوج‌ها به مراکز مشاوره مراجعه می‌کنند، هزینه جلسات را می‌پردازند و سپس مراکز نیز نامه تاییدیه گذراندن جلسات را صادر می‌کنند در حالی‌که همین زوج‌ها بلافاصله زیر حکم طلاق توافقی را امضا می‌کنند. به همین دلیل است که مشاوران خانواده که از پشت پرده مشاوره‌ها مطلع‌اند، می‌گویند که دوره‌های مشاوره پیش از طلاق به مانعی که به‌راحتی قابل دور زدن است، تبدیل شده است.
انتهای پیام/