درد بیماری را بکشیم یا نبود دارو را؟

به گزارش نصر، بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور به زبان ساده به نوعی کم خونی دائمی مبتلا هستند و نیاز دایمی به تزریق مداوم خون دارند و آمپول دسفرال به دلیل دفع با  اضافی آهن ناشی از گرفتن خون از نان شب برای این بیماران واجب‌تر است، اگر از مشکلات معیشتی و سلامتی این بیماران چشم بپوشیم، نایاب شدن مقطعی داروی دسفرال، ما را کلافه کرده است ما دیگر نمی‌‌دانیم به کجا مراجعه کنیم و حرف دلمان را به چه کسی بزنیم، چرا با جان بیماران تالاسمی بازی می‌کنند.

نبود فاکتور انعقادی بیماران مبتلا به اختلال انعقادی هموفیلی نیز از دیگر مشکلاتی است که به تازگی گریبانگیر بیماران شده و کانون هموفیلی مربوطه نیز قول پیگیری داده که تاکنون هیچ خبری نشده، نداشتن فاکتورهای انعقادی لازم برای بند آمدن خون به هنگام خونریزی و خونریزی های بی دلیل و کبودی‌های شدید بر روی نقاط مختلف بدن از جمله علایم این بیماری است که در صورت نبود آمپول‌های حاوی فاکتورهای انعقادی و عدم تزریق به موقع می‌تواند خطرناک بوده و زمینه‌ساز مرگ بیمار شود،

این بیماران اغلب به دلیل خونریزی های شدید مفصلی باید از پیمودن مسافت های طولانی خودداری کنند، اما بیماران بین مرکز آموزشی درمانی شهید قاضی تبریز و بیمارستان اسدآبادی در رفت و آمد هستند و توانایی پیگیری ندارند و کانون مربوطه به عنوان نمایندگان این بیماران که دلسوز بوده و تاکنون نیز اقدامات بسیاری را انجام داده، باید پاسخگو و نه فقط پیگیر باشد، چرا که خونریزی های بیماران هموفیلی بی دلیل اتفاق می‌افتد و حادثه نیز خبر نمی‌کند و هر لحظه ممکن است حادثه‌ای برای این بیماران اتفاق بیفتد که نیاز به تزریق فاکتور باشد،

همه بیماران مانند دیگر آحاد ملت از مشکلات حاکم بر جامعه مطلع هستند و می‌دانند که وارد کردن و تهیه این داروها و آمپول ها برای وزارت محترم بهداشت و دولت محترم هزینه های گزافی را در بر دارد، اما طبق تاکید رهبر معظم انقلاب کاری کنید که بیمار جز تحمل درد و رنج بیماری درد دیگری نداشته باشد و شعاری عمل نکنید، لطفا با جان بیماران بازی نکنید، استرس برای بیماران سم بوده و می‌تواندد علایم بیماری را تشدید کند، لطفا پیگیر باشید، تا امید زندگی و آرامش به قلب این بیماران و خانواده‌هایشان بازگردد.

انتهای پیام/