خیابان های تبریز یا زمین کشاورزی!؟

یک بار مدیر مسئول مان قضیه ای را برایم تعریف می کرد که برای شروع این مقاله ذکر آن برای شما هم خالی از لطف نیست. او می گفت که بعد از پیروزی مرحوم جبارزاده در انتخابات مجلس جلسه ای با او در مورد نحوه پیگیری مطالبات مردمی و عملکردش در مجلس داشتیم و از او خواستم تا همه برنامه ها، جلسات و روال روتین کار نمایندگی را رها کند و با تمام قدرت در این چهار سال روی طرحی کار کند تا هر کودکی که در ایران متولد می شود در همان بدو تولد تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار بگیرد. به او گفتم همین یک کار را برای مردم انجام دهد، خودش کلی کار است و می تواند بعنوان یک رزومه درخشان در کارنامه او دیده شود.
امروز یا در روزهای آتی چنانچه هر کدام از شخصیت های موجود و مطرح که بتواند بیشترین تعامل و رایزنی را با اعضای محترم شورا داشته باشد، به عنوان شهردار بعدی تبریز انتخاب خواهد شد!
از طرفی در طول حدود هشت سال گذشته این شهر در زمینه آسفالت خیابان و معابر اصلی و فرعی توفیقی نداشته و روزانه تصاویر اسفناکی از وضعیت آن ها در رسانه ها منتشر می شود. تقریبا در این رابطه علی رغم فشار افکار عمومی و رسانه ها اقدام خاصی صورت نگرفته و شهرداری تبریز در این قضیه ول معطل است. تنها اقدام و بعد از آن که صدای شورا هم درآمد، لکه گیری که ما آن را به اصطلاح یاماخ سالماخ می گوییم صورت گرفت و به دلیل کیفیت بد آسفالت به فاصله چند روز این لکه گیری هم از بین رفت تا صرفا محل هزینه ای ایجاد شده باشد و به مردم هم گفته شود که آسفالتی ریخته شده است. چه در بحث بزرگراه ها و مناطقی که مربوط به اداره راهداری است و چه در مبحث معابر شهری تبریز و خیابان هایش دست کمی از زمین های شخم زده کشاورزی ندارد و بیشتر مطلوب کشت و زرع است تا رانندگی.
اگر قرار است وضع به همین ترتیب ادامه پیدا کند ترتیبی حاصل شود تا به جای خودرو سواری، تراکتور در اختیار شهروندان قرار گیرد و تردد با این وسیله نقلیه صورت گیرد. و هم چنین با توجه به در پیش بودن فصل بهار می توانید در شخم زارهای تبریز که اسم خیابان رویش گذاشته اید، گندم، برنج و سایر اقلام کشاورزی هم بکارید که در این صورت مشکل آرد نانوایی ها هم حل خواهد شد و بهانه ای برای افزایش قیمت نان نخواهند داشت.
اما اگر به دنبال راهی بحز این دو مورد باشید و گوش شنوایی هم باشد پیشنهاد ما خالی از لطف نخواهد بود. با توجه به مطلبی که در شروع عنوان کردیم، شهردار بعدی می تواند تمام جلساتی را که عملا هیچ نتیجه ای هم ندارد تعطیل و ایضا پروژه های دیگر عمرانی را که یکی دو تا بیشتر نیستند، رها کند و تمام تلاشش بر این استوار باشد که در طول این سه سال با زیر سازی و استفاده از آسفالت با کیفیت معابر اصلی و فرعی تبریز را آسفالت ریزی نماید.
یعنی اگر شهردار بعدی همین یک فقره کار را در سه سال آینده انجام دهد و دیگر هیچ کاری نکند، شک نکنید محبوبترین و با کارنامه ترین شهردار تاریخ این شهر لقب خواهد گرفت. مجموعه ای بنام شهرداری که ارقام هنگفتی را سالانه از شهروندان به انحا مختلف می گیرد تا صرفا حقوق ماهیانه آن ۱۲ هزار نفری را که وارد مجموعه شده اند تامین گردد. بهانه بودجه هم وارد نیست چون کلی هزینه من در آوردی روی دست شهرداری وجود دارد که اگر از آنها کم کند، هزینه آسفالت تامین خواهد شد.

 وحید خدادادی
انتهای پیام/