سلامت روانی جامعه در گرو افزایش سرانه ورزشی

با میزان فعلی سرانه ورزشی در ایران علی الخصوص شهری چون تبریز، هیچ استعداد ورزشی شکوفا نمی شود و مدیریت شهری تبریز باید جهت افزایش آن گام های اساسی بردارد.
بعد از گذشت 6 سال از اعتبار اجرایی سند پنجم توسعه، حتی همان رقم تعیین شده بسیار اندک نیز محقق نشده و این فاجعه بار است و مسئولان بعد از این همه سال، آمار 60 سانتی برای سرانه ورزشی تبریز می دهند و این در حالیست که بررسی های اجمالی نشان می دهد میانگین سرانه ورزشی در دنیا 2.5 متر است و حتی کشورهایی مثل ژاپن سرانه ورزشی شان به بیش از 8 متر می رسد.
با تداوم وضعیت فعلی حوزه ورزش در تبریز، شاهد افول استعداد های ورزشی خواهیم شد و این مسئله برای خطه ی قهرمان پروری چون آذربایجان و تبریز زیان بار است.
امروز با وجود فشار های اقتصادی و اجتماعی در جامعه که منجر به کاهش سلامت روانی عموم مردم شده است، باید توجه بیشتری به ورزش شهروندی شود چرا که یکی از پایه و اساس های سلامت روانی جامعه است و به گفته بسیاری از متخصصین پزشکی و روانشناسی ورزش دارویی قدرتمند برای بسیاری از چالش های رایج سلامت روان است و ورزش منظم می تواند تأثیر عمیقی مثبت بر افسردگی و اضطراب داشته باشد که از معضلات مهم جامعه امروزی هستند در کنار ارتقاء سلامت روانی و جسمانی، افزایش سرانه ورزشی در کاهش معضلات و آسیب های اجتماعی نیز تاثیر بسیاری دارد. اگر جوانی که امروز با بلای خانمان سوز اعتیاد دست و پنجه نرم می کند، از فضای مناسب ورزش در محل سکونت خود برخوردار بود و می توانست اوقات فراغت خود را با پایین ترین هزینه و حتی رایگان در آن به فراگیری رشته های مختلف ورزشی پر کند، امروز وضعیت اجتماعی کنونی را شاهد نبودیم.
قطعا یکی از مهمترین علل عدم تحقق سرانه ورزشی، مدیریت ناکارآمد است. زمانی که بدنه مدیریت شهری از متخصصین ورزشی بی بهره است، باید هم شاهد چنین وضعیتی اسفناکی باشیم و بهانه هایی چون عدم تامین بودجه برای توسعه زیرساخت های ورزشی نیز قابل قبول نیست چرا که امروز سرمایه گذاری های بزرگی در حوزه های مختلفی در تبریز صورت می گیرد که با تدوین برنامه ای منسجم و هدفمند می توان سرمایه گذاران متعددی را برای فعالیت در حوزه ورزش به میدان آورد و بخشی از آن را به حوزه ورزش شهروندی سوق داد.

به قلم پرویز هادی؛ کاندیدای ششمین دوره انتخابات شورای شهر تبریز
انتهای پیام/