بیماران دیابتی در به در دنبال انسولین

به گزارش نصر، انسولین، مایه زندگی و امید به حیات بیماران دیابتی است. دارویی است که برای برخی از دوران طفولیت و برای برخی دیگر از دوران جوانی یا میانسالی به نیاز روزانه تبدیل شده که بدون مصرف آن، زندگی بسیار دشوار و حتی ناممکن می‌شود. در صورت عدم مصرف مناسب این دارو میزان قندخون افراد تا چندصد واحد افزایش می‌یابد که ممکن است در این حالت بیمار با مشکلات زیادی مواجه شده و حتی مجبور به بستری در بیمارستان شود.
با وجود اطلاع همه مردم و به خصوص مسئولان از اهمیت داروی انسولین برای دیابتی‌ها که حتی به تعبیر یکی از این بیماران، انسولین به منزله‌‍‌ی هوا و نفس برای دیابتی‌ها است، اما پیدا کردن این داروی حیاتی از تابستان سال گذشته همانند پیدا کردن گنج نایاب شده و حتی برای برخی غیرممکن است.
به گفته‌ی تعدادی از این بیماران که از سال‌های گذشته مجبور به استفاده از این دارو هستند، اکنون نمی‌توانند این دارو را در داروخانه‌ها پیدا کنند، اگر هم پیدا کردند کمتر از تعداد مندرج در نسخه‌ی پزشک دریافت می‌کنند که در نهایت چالش بزرگی را برای این بیماران ایجاد کرده است.
 

برخی از بیماران دیابتی از صبح زود و پیش از طلوع آفتاب پشت در داروخانه‌ای خاص و مخصوص توزیع انسولین، منتظر می‌مانند تا شاید آن روز انسولین در داروخانه توزیع شود که البته اگر هم توزیع شود، مشخص نیست که این دارو به کدام بیمار می‌رسد و کدام یک باید روز دیگر را در این شرایط کرونایی پشت در داروخانه دیگر منتظر بماند.
هاشم هاشمی آذریان، مدیرعامل انجمن دیابت آذرباجان شرقی در گفت‌وگویی در خصوص کمبود انسولین، اظهار کرد: نزدیک به یک سال است که در تمامی جلسات استانی در دانشگاه‌ها و ارگان‌های مختلف، مشکل کمبود و عدم تامین انسولین موردنیاز بیماران دیابتی در استان مطرح می‌شود.
وی متذکر شد: کمبود انسولین در داروخانه‌ها باعث شده تا یک بیمار دیابتی برای تامین انسولین موردنیاز خود، از صبح تا شب به تمامی داروخانه‌های سطح شهر مراجعه کند تا شاید بتواند داروی خود را بیابد که تقریبا هشت ماه است در این وضعیت قرار داریم و در طی این مدت، انسولین به چالش دیابتی‌ها تبدیل شده است.
وی ادامه داد: حتی طی سال گذشته در مقطعی از زمان، توزیع انسولین در داروخانه‌ها کاملا قطع شده بود و تمامی بیماران در شرایط سختی قرار داشتند، به طوری که مجبور شدیم به هر دری بزنیم تا بلکه این دارو را بیابیم و در نهایت با تلاش‌های انجام گرفته، تنها توانستیم انسولین لازم را به صورت دانه‌ای در اختیار بیماران قرار دهیم.

اگر انسولین نباشد، انگار هوایی برای نفس کشیدن نیست
هاشمی با بیان این‌که انسولین در شرایط کنونی به حالت نسبی در داروخانه‌ها وجود دارد، متذکر شد: اگر انسولین به بیمار دیابتی تزریق نشود، میزان قند خون بیمار، به دلیل عدم امکان کنترل، بالا رفته و مشکلات حیاتی برای او ایجاد می‌کند. انسولین مثل امید به زندگی برای بیماران دیابتی است که اگر نباشد، انگار هوایی برای نفس کشیدن نیست.
افزایش مراجعه بیماران دیابتی به بیمارستان به دلیل عدم دریافت انسولین
وی با بیان این‌که اغلب بیماران دیابتی از انسولین قلمی استفاده می‌کنند و در حدود ۱۵ درصد از بیماران نیز از نوع دیگر این دارو مصرف می‌کنند، افزود: بیمارانی هستند که در طول ماه‌های گذشته به دلیل عدم دریافت انسولین کافی با افزایش بیش از حد قندخون رو به رو بوده و در بیمارستان بستری شده‌اند. با مراجعه به بیمارستان‌ها می‌توان مشاهده کرد که افراد بسیاری به خاطر عدم تزریق انسولین طی چند روز و افزایش قند خون به اندازه بیش از ۵۰۰ واحد با مشکلات جدی دست و پنجه نرم می‌کنند.
وی در خصوص دلیل کمبود انسولین، اظهار کرد:  شاید نزدیک به ۳۰ درصد از این مشکل مربوط به مشکلات واردات و تخصیص ارز ‌باشد اما قطعا بالای ۵۰ درصد مسئله کمبود انسولین مربوط به سوء مدیریت و عدم توزیع مناسب دارو در سطح داروخانه‌ها و بین بیماران است.

تنها نصف انسولین مورد نیاز بیماران تامین می‌شود 
مدیرعامل انجمن دیابت آذربایجان شرقی با تاکید بر این‌که توزیع نامناسب داروی انسولین را می‌توان به راحتی کنترل کرد، گفت: داروخانه‌ها باید سهمیه یک ماهه انسولین‌های قلمی هر بیمار دیابتی را سرموقع بدهند، در حالی که این توزیع به صورت ناقص انجام می‌گیرد و بیماران باید حداقل یک ماه دیگر، سایر داروخانه‌ها را بگردند تا شاید آن تعداد ناقص را پیدا کنند. در این شرایط، بیماری که باید در طی دو ماه ۱۰ انسولین قلمی تزریق کند، تنها چهار انسولین دریافت می‌کند.
وی متذکر شد: داروخانه‌ها داروی انسولینی که در اختیار دارند را در حد توان توزیع می‌کنند. اما با توجه به این‌که تعداد دیابتی‌ها در استان و حتی کل کشور به قدری زیاد است که معمولا در هر خانواده‌ای یک فرد دیابتی پیدا می‌شود، داروخانه‌ها انسولین لازم برای تمامی مراجعان را نداشته و مراجعان معمولا سردرگم شده  و در نتیجه سهمیه یک ماهه باقی بیماران به صورت کامل داده نمی‌شود.
وی با انتقاد نسبت به این‌که پزشکان در نسخه بیماران دیابتی تنها سهمیه یک ماهه داروی انسولین را قید می‌کنند و در صورت تجویز بیش از یک ماه، داروخانه از تحویل آن خودداری می‌کند، گفت: این امر باعث می‌شود تا بیمار، هر ماه هزینه ویزیت پرداخت کند تا پزشک نسخه دریافت انسولین بنویسد و سپس یک ماه به دنبال داروخانه‌های سراسر شهر جهت پیدا کردن داروهای خود باشد در حالی که نسخه نویسی برای پزشکان به اندازه یک حرف است ولی برای یک دیابتی یافتن انسولین مثل یک عمر درجا زدن می‌ماند.

نیازی به نسخه نویسی داروی انسولین نیست/اطلاعات بیماران و تعداد انسولین‌های دریافتی مشخص است
هاشمی با تاکید بر لزوم رعایت عدالت در تامین و توزیع به موقع داروی انسولین، متذکر شد: لیست بیماران دیابتی که انسولین دریافت می‌کنند، در تمامی ارگان‌های ذی ربط و سازمان تامین اجتماعی موجود است که بر این اساس، میزان مصرف انسولین هر فرد دیابتی مشخص است. در نتیجه می‌توان با استفاده از این اطلاعات، سهمیه بندی مناسب انجام داد و محل توزیع و تعداد انسولین موردنیاز برای هر بیمار را مشخص کرد تا یک دیابتی مجبور نشود در شرایط کرونایی، روزهای بسیاری به دنبال داروی خود بگردد.
در سال ۱۴۰۰ به موازات سال ۹۹ کمبود انسولین داریم
حسین یوسفی علوی، رئیس انجمن تکنسین‌های دارویی آذربایجان شرقی نیز در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص وضعیت کمبود داروی انسولین در استان، گفت: مسئله کمبود داروی انسولین تنها مختص به زمان حال نیست و از گذشته در تامین انسولین به خصوص انسولین قلمی با مشکل مواجه هستیم. این داروی حیاتی که توسط افراد در معرض کرونا و قشر آسیب پذیر دیابتی مصرف می‌شود، در سال ۹۹ هم در کشور به سختی یافت می‌شد و امسال نیز به موازات سال گذشته کمبود وجود دارد.

استفاده ۱۲ درصدی جمعیت استان از داروی انسولین 
وی با بیان این‌که ۱۲ درصد از جمعیت استان از انسولین استفاده می‌کنند، افزود: اغلب انسولین‌های مورد استفاده افراد دیابتی که شامل انسولین‌های قلمی می‌شود، وارداتی هستند. در این راستا نیز با توجه به مشکلات تامین و تخصیص ارز، ترخیص این دارو به کندی انجام می‌گیرد  که این امر منجر به عدم توزیع و کمبود در داروخانه‌ها شده است.
وی ادامه داد: با توجه به حجم بالای استفاده از انسولین در کشور، تولید داخلی کفاف تامین این داروی حیاتی را نمی‌دهد و در نتیجه در حالت کلی با کمبود انسولین مواجه هستیم که این امر بیماران دیابتی را در مضیقه قرار داده است.

زمان مشخصی برای توزیع انسولین وجود ندارد
یوسفی در خصوص زمان توزیع داروی انسولین در داروخانه‌ها، گفت: زمان مشخصی نمی‌توان برای توزیع این دارو در داروخانه‌ها گفت چرا که این دارو در دوره‌های مختلف توزیع می‌شود و به شرایط و وضعیت واردات شرکت‌های دخیل در این امر بستگی دارد.
وی افزود: تمامی انسولین‌های وارداتی معمولا در اختیار شرکت‌های پخش دارو در سراسر کشور جهت پخش قرار می‌گیرند که از این طریق با نظارت معاونت غذا و دارو و با سهمیه بندی، بین داروخانه‌های مختلف شهرهای استان توزیع می‌شود.
وی متذکر شد: توزیع انسولین‌های قلمی یکبار در ماه از طریق چندشرکت توزیع کننده انجام می‌گیرد که داروخانه‌های خاص هم سهمیه یک ماه بیماران را ارائه می‌دهند.
رئیس انجمن تکنسین‌های دارویی آذربایجان شرقی افزود: اغلب انسولین‌ها معمولا در مراکز خاص دارویی چون داروخانه‌های بیمارستان‌ها، هلال احمر، داروخانه دانشگاه و تعاون‌ که نسبتا سهمیه بیشتری دارند، توزیع می‌شود اما متاسفانه تعداد دارویی که در اختیار بیماران قرار می‌گیرد تقریبا نصف تعداد انسولین‌های موجود در نسخه است تا به طریقی تعداد بیماران بیشتری پوشش داده شود.
وی گفت: بیماران هر موقع که بتوانند، به مراکز توزیع انسولین مراجعه ‌کنند، اگر در آن روز این دارو توزیع شده و موجود باشد، می‌توانند دارو را دریافت کنند.
بر اساس این گزارش، بیماران دیابتی که قشر قابل توجهی از جامعه را شامل می‌شوند، طی ماه‌های اخیر با مشکل جدی مواجه شده اند. بحث تامین انسولین همانند بحث مرگ و زندگی برای این افراد است چرا که اگر این دارو در دسترس بیمار قرار نگیرد، حتی ممکن است یک دیابتی تشنج کند و یا به کما برود.
در کنار مشکل فشار خون و به خصوص ویروس منحوس کووید۱۹ برای این بیماران، می‌توان گفت که مسئله، بسیار جدی تر از آنی است که می‌توان تصور کرد.
 امیدواریم در روزهای آتی اقدامی اساسی برای تامین انسولین در سطح استان و کشور انجام بگیرد تا دیگر نه شاهد صف بستن مردم پشت داروخانه‌ها برای تهیه تنها یک انسولین قلمی باشیم و نه اخبار ناگواری از این بیماران دریافت کنیم.
انتهای پیام/