یادداشت/
مبارزه با شکنجه متهمان، اولویت جهانی حقوق بشر
نصر: در میان حق های مختلف انسانی، به علل و زمینه های گوناگون موضوع منع شکنجه همواره در دهه های اخیر یکی از اولویت های رصد فعالان حقوق بشر و نهادها و سازمان های تلاشگر پیشبرد حقوق انسانی بوده و می باشد.
رسانه ها نیز توجه ویژه ای به این مقوله نشان داده تا با اطلاع رسانی مستمر ، زمینه ریشه کنی شکنجه را فراهم آورند. همه این تلاشها به ارتقای وضعیت در بسیاری از جوامع انجامیده اما هم چنان در سطح جهانی فاصله جدی با ریشه کنی این پدیده غیر انسانی وجود دارد. بر همین اساس مقوله منع مطلق شکنجه و سو رفتار با متهم و بی اعتباری هر گونه اقرار یا اخذ اطلاعات از فرد تحت شکنجه هم چنان یکی از موضوعات دارای اولویت حساسیت جهانی محسوب میشود.
اخیرا در سازمان ملل دو گزارش و ابراز نظر سازوکارهای نظارتی در مقوله شکنجه جلب توجه نمود: اولی در مورد اسرائیل بود که جمعی از گزارشگران شورای حقوق بشر ضمن مرور بر نمونه هایی از شکنجه و رفتار ضد انسانی جدید این رژیم، بر لزوم پایان دهی به مصونیت جنایتکاران در اسرائیل تاکید کردند و اینکه باید هر چه سریعتر سازوکارهای بین المللی به جرایم مزبور رسیدگی و اجرای عدالت کنند. مورد دوم در مورد افغانستان بود که گزارش تهیه شده توسط کمیسر عالی حقوق بشر که از طریق مصاحبه با 656 نفر از افراد بازداشتگاههای مختلف تدوین شده حکایت از آن دارد که درصد بالایی از بازداشت شدگان مورد سو رفتار و شکنجه اعم از فیزیکی یا مدل های جدید لگد مال کردن روان و اعصاب متهم قرار گرفته اند.
این شفاف سازی ها نه فقط برای اصلاح وضعیت در مناطق مورد گزارش است بلکه برای آن است که عموم کشورها وضع خود را مورد توجه قرار دهند و بی خود ادعای منزه بودن سرزمین خویش و عملکردهای همه نیروهای ذیربط از هر گونه سو رفتار با متهمان و محکومان را مطرح ننمایند بلکه همواره تلاش کنند که :
1- هیچ مورد سو رفتاری به وقوع نپیوندد و با تدابیر گوناگون پیشگیری شود.
2- با اجرای برنامه های موثر ، موارد خلاف فردی و موردی تبدیل به فرایند و جریان فراگیری در آن کشور نشود
3- عوامل هر گونه سو رفتار و نقض حقوق متهمان و محکومان در روندی شفاف و کاملا قابل راستی آزمایی برای جامعه تحت پیگرد قرار گرفته و مجازات شوند
4- و جبران خسارت مادی و روحی و روانی لازم قربانیان سو رفتار به موثرترین وجه انجام شود.
هر کشوری که مرتب این دغدغه ها را زنده نگاه دارد و در قبال آن با حساسیت اقدام کند به طور طبیعی از این آسیب ضد انسانی و وحشیانه مصونیت بیشتری پیدا خواهد کرد و رعایت منع شکنجه در آن جامعه معنای واقعی تری خواهد یافت. اجرای عدالت با رعایت حقوق متهمان و محکومان و طی فرایندهای دادرسی عادلانه ، به طور طبیعی اثر وضعی بهتر شدن آن جامعه را در پی خواهد داشت نه اینکه با دست خون آلود در صدد تمیز کردن جامعه از آلودگی های مختلف برآیند.
سینا یوسفی (وکیل پایه یک دادگستری)
انتهای پیام/
نصر