خردسال ترین فعال مدنی ایران: معلولان ایران، نه خانه دارند نه خیابان/ طرح حمایت از معلولان کنار گذاشته شد!

به گزارش نصر، هم اکنون در اقصی نقاط دنیا فعالان مدنی و محیط زیستی و... زیادی با هدف دفاع از حقوق افراد فعالیت می کنند.
علاوه بر افراد بزرگسال که خود را به عنوان فعال حقوق دیگران معرفی می کنند، یکسری از کودکان و نوجوانان نیز در سال های اخیر دست به کارهای بزرگی زدند و توانستند با توانایی اقناع دیگران و دفاع از حقوق خود و سایر افراد، به عنوان فعال حقوق یکسری از اقشار خاص معرفی کنند.
یکی از این کودکان "گرتا تونبرگ" فعال 17 ساله سوئدی است که مبتکر جنبش های زیست محیطی است.
این کودک در راه حمایت از محیط زیست در تریبون های بزرگ و با سیاستمداران متعددی دیدار داشته تا بتواند اندکی از حقوق محیط زیستی را مطالبه کند.
با این حال به نظر می رسد ظهور کودکان و نوجوانان دغدغه مند در دنیا به اتمام نرسیده و کودکانی حتی در سرزمین ما نیز در راه دفاع و حمایت از حقوق خود و دیگران فعالیت می کنند. یکی از کودکانی که اخیراً در فضای مجازی اقدام به دفاع از حقوق کودکان دارای نیازهای خاص و معلول می کند، پویا جامه کوهی است.

پویا جامه کوهی، نوجوانی 13 ساله و اهل ارومیه است که مدتی در فضای مجازی با انتشار محتوا و مطالبی در راستای نیازهای جامعه معلول کشور فعالیت می کند.
پویا در مورد انگیزه ها و دلایل فعالیت در فضای مجازی به خبرنگار رکنا گفت: با توجه به نیازهای معلولین و مشکلات متعددی که آن ها دارند، تصمیم به فعالیت و تولید محتوا در این حوزه کردم. بسیاری از معلولان با مسائل اقتصادی و مالی متعددی دست و پنجه نرم می کنند و بیشترین مطالبه ما هم در همین حوزه است. آشنایی من با فضای مجازی بواسطه گروهی در شبکه های اجتماعی بود که به کمک آن ها و به دلیل وجود نداشتن گروهی حمایت کننده از حقوق معلولین تصمیم گرفتیم تا در توئیتر و اینستاگرام نیز اقدام به مطالبه گری کنیم.

معلولین مسکن مناسبی ندارند
این فعال حقوق کودکان تاکید کرد که معلولین مسکن مناسبی ندارند، آن ها حتی در خیابان ها نیز وضعیت مناسبی ندارند و پیاده روهای مناسبی برای آن ها تعبیه نشده است. امکانات در مدارس استثنائی هم اکنون با توجه به اینکه وسایل و ابزار آلات آن ها قدیمی است، چندان برای آن ها مفید نیست. همچنین از نظر امکانات تفریحی و رفاهی نیز در پارک ها با کمبود مواجه هستیم و مکان هایی برای استفاده افراد با نیازهای خاص فراهم نشده است.
پویا جامه کوهی در ادامه گفت: مطالبی که در توئیتر منتشر می شود را خودم می نویسم و گاهی از پدر و مادرم کمک می گیرم.
پویا در مورد وضعیت برخی بیمارستان ها و مراکز درمانی برای افراد با نیازهای خاص ابراز داشت: متاسفانه در بیمارستانی که مربوط به کودکان می شد و چند وقت قبل به همراه پدرم به آن جا مراجعه کردیم حتی امکاناتی چون آسانسور نیز برای جابجایی افرادی مثل من که دچار آسیب نخاعی شده ام وجود نداشت.
این فعال حوزه کودکان با نیازهای خاص تاکید کرد: یکی انتظارات ما از مسئولین این است که به طرح حمایت از حقوق معلولان بیشتر توجه کنند. این طرح ظاهراً تصویب شده اما اثرات آن را ما در زندگی مان نمی بینیم.
پویا جامه کوهی ادامه داد: بواسطه معلولیت نخاعی که من دارم، معلولیت های ثانویه ای هم دارد ایجاد می شود، مثلا گاه گاهی دچار تشنج می شوم، از سند استفاده می کنم و کلیه ام دچار عفونت و مشکل شده است. متاسفانه بستر مناسبی هم در خانه های معلولین نخاعی فراهم نشده و همین چند روز قبل پایم شکست و دچار آسیب دیدگی شدم.
 

پویا در مورد امکانات موجود در شهرهای حاشیه نشین و کلانشهرها ابراز داشت: در تعدادی از شهرها مثل تهران، اصفهان، مشهد و حتی یزد امکانات شهری مناسبی برای معلولین فراهم شده اما در شهری مثل ارومیه و یا شهرهای حاشیه ای چنین امکاناتی بسیار کم است. خانواده های معلولین اکثراً افراد ضعیفی از نظر اقتصادی هستند. پدرم ماشین اش را فروخته است تا بتواند از پس هزینه ها و داروهای من برآید.
این فعال حقوق کودکان با نیازهای ویژه گفت: قانونی که برای حمایت از معلولین پس از 4 سال تصویب شده تا کنون اجرا نشده، نمی دانیم چرا این قانون اجرا نمی شود و تاثیرش را نمی بینیم. اگر حمایتی از کودکان معلول و دارای نیازهای خاص شود، شاید بتوانند از پس هزینه های سنگین بیمه، دارو، بیمارستان، توانبخشی و امثالهم برآیند.
انتهای پیام/