گزارش اختصاصی «نصر» از وضعیت خانه «حاج رضا طوبی»، منتسب به «سالار ملی»/
حکایت بلاتکلیفی ۴۳ وارث خانه منتسب به «سالار ملی» / اینجا خانه "باقرخان" نیست
نصر: نماینده وراث خانه منتسب به «سالار ملی» گفت: 43 وراث در انتظار تعیین تکلیف خانه منتسب به «سالار ملی» هستند.
برای مشاهده عکس در ابعاد اصلی ، بر علامت ذره بین روی تصویر کلیک نمایید
به گزارش سرویس فرهنگ و هنر نصر، «خیابان» این نام آشنا، رنگ و خاطره اش بوی مقاومت و ایستادگی می دهد، از قدم های مردان مشروطه خواه تا جبهه مقاومت معاصر، همه و همه بر این گذر بنام تبریز، گَردی از خاطره رادمردان وطن نشانده اند.
«خیاوان» که از دیرباز شاهد رویداهای بسیاری بوده، در زمان حاضر نیز از تحولات زمانه دور نمانده و تاوان ناپختگی طرح های مدرن را می دهد.
بر کسی پوشیده نیست که «خیاوان» چه زخم هایی را بر تن استوارش دیده است و اکنون قطار توسعه شهر را از زیر پوست نحیف آن عبور داده اند و در عین حال گلایه دوستداران میراث این مرز و بوم بر مسئولان مدعی حافظ میراث تاریخی تاثیری ندارد.
حجم بزرگ ی از درد «خیاوان» را فرا گرفته است، از هر طرف که نظاره کرده و می خوانی اش «درد» است، اما اینبار زخم ۱۰ ساله آن سر باز کرده و نجوای «الامان» سر می دهد.
«خیاوان» که زمانی سالارش بر آن قدم بر می داشت، اکنون کاشانه دوست را گ‍‍ُم کرده و در تَکرار «خانه دوست کجاست» در تنهایی خود به سر می برد.
به راستی «خانه دوست کجاست» که ۱۰ سال بر سر آن حرف ها و سخن هاست؟
خانه ای متروکه در دل «خیاوان»، از میانه راه خود را نمایان می کند که در انتهای کوچه ای قرار دارد که در ابتدای آن ایستگاهی چند ساله روزی پذیرای مسافران قطار شهری تبریز خواهد بود، عرصه ای نیمه سوخته و مخروبه، سمتی از آن زمین کودکان محله و سمت دیگر اسکلت خشتی با نقش های نامانوس که بر روی دیوار های کاهگلی اش نقش بسته است.
خودش است، خانه «حاج رضا طوبی» بازرگان نامدار تبریزی و معروف به خانه «سالار ملی»، تمام کشمکش ها بر روی نام این خانه و تلاش برای حفظ است، زمانی که سخن از حفظ خانه می شود ناخودآگاه نام و تصویر خانه های دیگری که پیش تر ضرورت رسیدگی آن ها در شهر ذکر شده بود همچون نگاتیوهای قدیمی از جلو چشم ها عبور می کنند.
خانه معروف ماجراهای بسیاری را در دل خود جای داده، اما اینبار قصه آن از زبان مالکان شنیدنی تر است. زمینی به مساحت ۴ هزار و ۶۰۰ متر، میراثی برای سه خانواده «علیزاده»، «جنگی» و«بنی هاشم» با ۴۳ وارث است.
«مهرداد علیزاده بهتاش» و «فرهاد امینی» نمایندگان دو خانواده‌ی علیزاده و جنگی برای گفت و گو با خبرنگار نصر به محل آبا و اجدادی خود آمدند.
نمایندگان خانواده های علیزاده، جنگی و بنی هاشم که پس از توافق بین وراث این زمین به عنوان نماینده ۴۱ وارث دیگر جهت ساماندهی وضعیت کنونی این زمین اقدام کرده اند با اظهارات مختلفی از سوی شهرداری تبریز و میراث فرهنگی استان مواجه اند.
«مهرداد علیزاده بهتاش» در این خصوص تشریح کرد: متاسفانه از زمانی که یکی از اعضای اسبق شورای شهر تبریز بنای متعلق به «حاج رضا طوبی» را منتسب به «باقرخان سالار ملی» عنوان کرد مشکلات ما که تا آن زمان تنها هماهنگی بین وراث بود، دو‌چندان شد. طبق سند قدیمی که خانواده ما در دست دارند این خانه متعلق به «حاج رضا طوبی» بوده و پس از آن به نام پسر وی بوده و پس از آن خانواده علیزاده بخشی از این زمین را خریداری کرده است.
علیزاده ادامه داد: قطعا برای ما هم حفظ و حراست از میراث تاریخی شهرمان اهمیت دارد اما این خانه برخلاف آن چیزی که اعلام شده، خانه سالار ملی نیست و تنها او برای چند روز در رمان حمله روس ها در این خانه پناه گرفته است و خانه اصلی سالار ملی در محله روبروی این خانه قرار داشت که به گفته مورخان به دست روس ها با دینامیت تخریب شده است.
نماینده خاندان علیزاده با بیان اینکه متاسفانه با وجود اینکه میراث فرهنگی اعلام کرده که این بنا ثبت ملی نیست، همچنان از سوی شهرداری در راستای انجام مراحل عمرانی این قطعه زمین با مشکل مواجه هستیم، ادامه داد: در نامه ای که از سوی میراث فرهنگی استان صادر شده اینطور آمده است که این بنا ثبت ملی نیست اما حفاظتی است، البته قابل ذکر است که در خبر منتشر شده توسط روابط عمومی میراث فرهنگی استان نیز آمده است که هیچ سند موثقی برای انتساب این خانه به سالار ملی وجود ندارد، با این حال عبارت حفاظتی عبارتی است که بار دیگر ۴۳ مالک این زمین را که هر کدام دارای سند تک برگ هستند با مشکل مواجه می کند، اگر این خانه ثبت ملی نیست و ارزش تاریخی مشخصی ندارد چرا باید روند کاری ۴۳ نفر با چالش مواجه شود.
وی ادامه داد: متاسفانه محوطه این بنا بدلیل اینکه تکلیف آن مشخص نیست، محل ارتکاب اعمال غیر اجتماعی و فرهنگی شده است، بارها همسایگان با ما تماس گرفته اند و گزارشات تاسف باری از اتفاقات این مکان بیان کرده اند، مسئول این اتفاقات کیست؟ چه کسی از ورود برخی افراد اوباش و بیمار به این محل جلوگیری خواهد کرد.
علیزاده در پایان سخنان خود با تاکید بر اینکه ۴۳ نفر به دنبال عدم شفاف سازی وضعیت این زمین بلاتکلیف مانده اند، گفت: ما خواستار این هستیم که میراث فرهنگی و شهرداری تبریز در صورت داشتن دلیلی موثق تصمیمی برای این محل بگیرند در غیر اینصورت دست از سنگ اندازی های خود بر راه ما بردارند.
«فرهاد امینی» نماینده خاندان جنگی، نیز با بیان اینکه ۳۳ عضو خانواده جنگی قریب به یک دهه جهت روشن شدن تکلیف ارثیه خود، با چالش های مختلفی در زندگی شان مواجه اند، ادامه داد: متاسفانه پیش از این ما با هماهنگی و توافق وراث درگیر بودیم و اکنون که سند تک برگ تمامی وراث صادر شده و هر کدام به دلیل چالش های مختلف زندگی خود نگاهی امیدوارانه به این زمین دارند، در مشکل دیگری گیر افتاده اند.
وی ادامه داد: متاسفانه هیچ کس پاسخگوی ما نیست و بجای تعامل و مذاکره صریح هر روز سنگ اندازی های جدیدی را بر سر راه ما نمایان می کنند.
امینی در پایان سخنان خود گفت: خوشبختانه افراد سود جویی هم که به این محل جهت حفاری آمده بودند دست خالی رفتند، این قطعه زمین چیزی برای بهره مندی ندارد، فقط تکلیف مالکان این زمین را مشخص کنید.
***
این گزارش حاکی است، با توجه به اینکه بافت تاریخی تبریز مملو از اماکن تاریخی و فرهنگی با ارزش بوده و حفظ و حراست از آن ها امری ضروری است، لذا توجه یکسان و یکپارچه توسط مسئولان ذیربط به آن ها امری بدیهی است اما موضوعی که در این میان حائز اهمیت است علت سهل انگاری مسئولان شهری و استانی در حفظ آثار ثبت ملی شده از جمله مقبره الشعرا، خانه ارفع الملک جلیلی و ساختمان دیلمقانی است که اخیرا با شکایت خانواده مذکور از لیست آثار ملی کشور حذف شده است. متاسفانه با عدم رسیدگی صحیح به چالش هایی که میراث تاریخی مان را تهدید می کند، در آینده ای نه چندان دور شاهد از بین رفتن آثار بجا مانده از تاریخی کهن خواهیم بود.
گزارش از نویده رئوف فرد
انتهای پیام/