لمس با دستکش، شاید بوسه با ماسک!

به گزارش نصر، جدیدترین اتفاق جالب توجه در سریال «آقازاده» این است که مادر (لعیا زنگنه) نگران به پسرش (سینا مهراد) می‌گوید: «تو پسر منی جیگر گوشه منی، آخه من قربون این صورت نجیبت بشم، نگرانم، مثل اون روزهای که تب می‌کردی تا صبح بالا سرت بودم و ...» همزمان با این حرفها مادر صورت پسرش را لمس کرده و بر گونه و سر و صورت او دست می‌کشد و نوازشش می‌کند و این دیالوگ‌ها را می‌گوید!!!

نگران نباشید هیچ مشکل شرعی و سانسوری ندارد! چرا ؟ چون لعیا زنگنه دستکش آشپزخانه دستش است و در واقع تماسی صورت نمی‌گیرد!
واقعا از این محصول سازمان اوج هر نوبت شاهد نوع جدیدی از ساختارشکنی هستیم که نمی‌توان راجع به آن ساده نظر داد. آیا این نگاه بیشتر به سخره گرفتن این موضوعات است یا ارائه راهکار و شیوه جدید فرار از سانسور؟ یا شاید هم برای مفرح کردن فضا و تنوعی در ذائقه تماشاگر است که چنین تمهیداتی را به کار می‌برند.

پیشتر در معدود فیلم‌های شاهد تماس بین مرد و زن بوده‌ایم مثل تماس‌های که در فیلم‌های علیرضا داوود نژاد وجود دارد و چون بازیگران برادر و خواهر یل عمو و برادرزاده و ... هستند مشکلی وجود ندارد یا در همین اواخر در فیلم «شنای پروانه» به دلیل زن و شوهر بدن جواد عزتی و مه‌لقا باقری چندین بار تماس بین آنها بود که آن هم مشکلی نداشت.
ولی مقوله تماس بین بازیگرانی که با هم محرم نیستند همواره با چالش همراه بوده است به گونه‌ای که در برخی صحنه‌های فیلم‌ها دیده‌ایم که مثلا زن غش کرده است و مرد کنارش فقط دارد داد می‌زند و بالا پایین می‌پرد تا عاقبت یک زن دیگری بیایید و به همسرش کمک کند و ...
حال سازندگان سریال «آقازاده» به تمهید جدیدی روی آورده‌اند استفاده از دستکش، آن هم دستکش آشپزخانه که مادر با آن در حال کار است. بسیار هم عالی، می‌توان شخصیتی هم نوشت که طرف وسواسی باشد و همیشه دستکش به دست داشته باشد و راحت به سر و صورت شخصیت‌های پسر، شوهر، برادر و ... دست بزند و هیچ مشکلی هم نداشته باشد. و یا اگر قرار است زن در فیلم بیهوش شود قبلتر به دلیلی دستکشی به دست شوهر کنیم (کرونا بهانه خوبی است) و آن موقع که زن بیهوش بر زمین افتاده شوهر با دستان دستکشی صورتش را تکان دهد و داد بزند : «عزیزم چی شد؟ چرا غش کردی؟ و ...»
بهرحال ممنون از سازندگان آقازاده که راه‌حل‌های بدیعی را به سینما و شبکه نمایش خانگی ایران ارائه می‌کنند و هر دفعه یک پله به جلو می‌رویم. مانند همان مهریه شکلات و تناول کاسه آش.
مدتی پیش حامد عنقا (تهیه کننده سریال) در مصاحبه‌ای که با روزنامه "هفت صبح" ذکر کرده بود:
« بالاخره ما به عنوان درام‌نویس و بهرنگ توفیقی به عنوان کارگردان، مگر چه ابزارهایی برای بالا بردن جذابیت سریال در اختیار داریم؟ ما سعی می‌کنیم با دور از ذهن بودن برخی سکانس‌ها توجه جلب کنیم. الحمدلله چیزی که دوست داشتیم به لحاظ تبلیغاتی اتفاق بیفتد با این سکانس افتاد.»
امیدوارانه به تمهیدات و ابزارهای جذابیت داستانی قسمت‌های بعدی سریال آقازاده چشم دوخته‌ایم تا ببینیم این بار چه راه حل جدیدی برای بالا بردن جذابیت و حل مشکلات سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی ارائه می‌دهند.
لمس با دستکش، شاید بوسه با ماسک!
و فقط می‌توان گفت: بچه‌ها مچکریم.

نهال موسوی
انتهای پیام/