نقش اماکن و محیط های فرهنگی در خانواده ها

توسعه پایدار فرهنگی فرآیندهای است که با کیفیت زندگی شهروندان و حضور آنها در جامعه ی شهری ارتباط ویژه ای دارد. گسترش اماکن و محیط های فرهنگی در شهرها و حضور منظم خانواده ها در این مکان ها زمینه ساز تغییراتی است که می توان آنها را شروع یک تحول بزرگ فرهنگی نام گذاری کرد. اگر چه تنها شرط این تحول نیست ولی می تواند با توجه به نیاز های روحی و اجتماعی متناسب ، آغازي براي نگاه ويژه تر بر توسعه پايدار فرهنگي باشد.
امروزه در سراسر دنیا تقاضای روز افزون به استفاده از خدمات فرهنگی ارائه شده توسط شهرداری ها و استفاده از پتانسیل های فرهنگی ، تاریخی و مذهبی جایگاه مناسبی را می طلبد و نگاه مدیریت شهری در این زمینه آنچنان اثرگذار است که می توان آن را از وظایف کالبدی شهرداری ها دانست.        
اماکن و محیط های فرهنگی امروز جایگاه خاصی در عرصه تولید محتوای فرهنگی و همچنین تامین بخشی از نیازهای فرهنگی شهروندان و غنی سازی اوقات فراغت آنان دارند.                                                                                                                                       با افزایش و همه گیری شیوه های زندگی شهری کنونی و شکل گیری نوع خاص از زندگی شهری ، شهروندان در جستجوی مکان هایی امن و مناسب برای حضور خود و اعضای خانواده خود هستند که بتواند ضمن تامین بخشی از نیازهای روحی و فرهنگی در جهت توان افزایی های لازم هم گام بردارند.                      
امروزه توسعه فرهنگی به یکی از پایه های اصلی وظایف مدیریت شهری تبدیل شده است. اماکن فرهنگی می توانند به عنوان کانون های فرهنگ و هنر در شهرها ضمن ایجاد و تولید محتوای لازم ، محلی برای انجام فعالیت های مختلف از جمله فعالیت های خیرخواهانه و مذهبی نیز باشند و به عنوان یک پایگاه فرهنگی کامل مورد توجه برنامه ریزان مدیریت شهری قرار گیرند. هر چند با تقویت مناسب این اماکن در محیط های شهری علاوه بر ایجاد پیامدهای مثبت مناسب ، رسیدن به اهداف الگوی ایرانی - اسلامی پیشرفت فرهنگی نیز امکان پذیر خواهد بود. علی رغم این که نقش اجتماعی این مکان ها هم می تواند ، عمده ي نیازهای خانواده های امروزی را مرتفع سازد.
در حاشيه ي كلانشهر ها يي كه معضل حاشيه نشيني را به نازيبايي تجربه مي كنند، افزايش و ارتقاي سطح امكان فرهنگي در كنار مساجد و اماكن مذهبي مي تواند بخش عمده اي از نيازهاي فرهنگي و اجتماعي اين شهروندان را نيز برطرف سازد و به مثابه ي كانون هاي محله اي ، در كنار اماكن آموزشي قرار بگيرد.
هر چند اين روزها با شيوع كرونا، نقش فيزيكي اماكن فرهنگي به مخاطره افتاده است، و اين مهم به فضاي مجازي سپرده شده است.
لازم است فرهنگ استفاده ي بهينه در فضاي مجازي و تبديل تهديدهاي اين فضا به فرصت هاي لازم، به درستي مورد توجه و بررسي برنامه ريزان فرهنگي قرار گيرد.
در اين باب هم ضمن واقع بيني ، لازم است كه آمارسازي هاي نادرست و نامعقول در اين زمينه پرهيز نموده و در متن جامعه به جستجوي نتايج كمي و كيفي فعاليت هاي انجام شده پرداخت.

شبنم خداخواه -مشاور شهردار كلانشهر تبريز
انتهای پیام/