عشقی به درازای تاریخ تبریز

داستان تاریک کشته شدن و یا خودکشی زنی که در کنار همسرش دفن شده است تا در دنیای بعدی همسرش را همراهی نماید.

این مزار رمزآلود که در مرکزی‌ترین نقطه تبریز و در پشت گؤی مسجد یافت شده مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است. دورانی که مردم به زندگی پس از مرگ به شیوه‌ای متفاوت از امروز اعتقاد داشتند.

اما این واقعه یک قتل است یا داستانی عاشقانه چون اصلی و کرم؟ در این قبر زن و مردی (مرد حدود بیست و هفت و زن حدود هجده سال سن) به صورت جنینی و روبروی همدیگر در حالیکه دست در دست هم دارند آرمیده‌اند و مقداری اشیا مثل دیگر قبرهای کشف شده در آن محوطه کنارشان است، اغلب ادوات جنگی برای مردان و زیور آلات در کنار زنان، و وسایل و خوراکی‌هایی از آن جمله سفال‌های پر شده از آب و غذاهایی همچون گندم و گوشت به خصوص گوشت بز و گوسفند که مردگان پس از زنده شدن از آنها بهره ببرند.
 

نمونه دیگری از این قبور (تصویر اول و دوم) که در اکراین کشف شده‌اند کمی متفاوت‌ از مورد کشف شده در تبریز است. پروفسور بندریسکی در این باره می‌گوید: جفت دفن شده در وضعیت پیچیده‌ای قرار دارند، صورت آنها روبرو یکدیگر است و بازوی راست زن مرد را در آغوش گرفته و زانوهای خمیده زن بر روی پاهای کشیده مرد قرار دارد.

به گفته او، نحوه دراز کشیدن این زن در قبر نشانگر این است که وی به خواست خود وارد قبر شده است.

اما اینکه زوج تبریزی، برخلاف زوج اوکراینی که در حالتی دراز کش دفن شده‌اند، حالتی چمباتمه‌ای دارند به عقیده کارشناسان ریشه در اعتقادات آنها داشته است، زیرا انسان‌هایی که در آن زمان می‌زیسته‌اند، معتقد بودند بشر همانگونه که در رحم مادر به شکل جنینی به وجود آمده به همان شکل نیز بایستی دفن شود.

لذا اگر نظر پروفسور بندریسکی را فاکتور بگیریم با توجه به وجود تشابهات و دیگر قبرهای کشف شده به احتمال زیاد زنان داوطلبانه ترجیح می‌داده‌اند پس از مرگ شوهرشان بمیرند و احتمالا آنها برای تجربه مرگی آسان سم و زهر مصرف می‌کرده‌اند.
انتهای پیام/