فاطمه تجلی الگوی تمام و کمال مقام مادر است

به گزارش نصر، حجت الاسلام والمسلمین اسماعیل روشن تن اظهار کرد: محبت این بانوی بزرگوار نسبت به فرزندان مثال زدنی است، باید مادران در تربیت فرزندان، این شخصیت ممتاز که بفرموده پیامبر(ص) سرور زنان عالمیان است را الگوی خود قرار دهند.
وی تاکید کرد: از آنجا که حضرت فاطمه زهرا (س) انسان کامل مظهر جمیع اسماء و صفات الهی است، شناخت و معرفی انسان کامل تنها بر عهده خداوند و انسان کامل است؛ چنان که امام صادق ( ع) در تفسیر سوره «قدر» مادر معصومه خود را چنین معرفی کرده اند: «اللیلةُ فاطمةُ و القَدرُ الله، فَمَن عَرَفَ فاطِمَةَ حَقَّ مَعرِفَتِها فَقَد اَدرَکَ لیلةَ القَدر» منظور از شب، فاطمه است و مراد از قدر، خداوند است، پس هر کس فاطمه را چنان که شایسته است بشناسد، شب قدر را درک کرده است.
وی اظهار کرد: علت نامگذاری آن حضرت به نام مبارک «فاطمه» را چنین بیان فرموده اند؛ «وَ انَّها سُمِّیَت فاطِمَهُ لَاِنَّ الخَلقَ فَطَمُوا عَن مَعرِفَتِها» و ایشان فاطمه نام گرفته اند؛ زیرا خلق از معرفت و شناخت آن حضرت عاجزند، سخن گفتن در مورد شخصیت ممتازی که عالی ترین مفاهیم انسانی در او تجلی و تجسم یافته است بی شک کارآسانی نیست و بقول حضرت امام قدس سره «زنی که در حجره ای کوچک و محقّر، انسانهایی تربیت کرد که نورشان از بسیط خاک تا آن سوی افلاک و از عالم ملک تا آن سوی ملکوت اعلی می درخشد.
وی افزود: صلوات و سلام خداوند تعالی بر این حجره محقّر که جلوه گاه نور عظمت الهی و پرورشگاه زبدگان اولاد آدم است» و در روایت آمده است که فاطمه (س) مصداق «خیر البریه» و شاخه شجره طیبه است «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ» امام باقر (ع) در تبیین مصادیق آیه می فرمایید «آن شجره طیبه، محمد صلی الله علیه و آله و سلم است و فرع آن علی و میوه اش حسن و حسین و غصن و شاخه آن فاطمه و شاخه‌های آن غسن ائمه از فرزندان فاطمه و برگ های آن، شیعیان و دوستداران ما اهل بیت(ع) هستند».
وی خاطر نشان کرد: در عبارت حدیث کساء خطاب به فرزندانش می خوانیم «نور چشمم و میوه دلم » در تاریخ نقل است که حضرت زهرا(س) لالایی‌های محبت‌آمیز زیبایی مملو از مفاهیم توحید و خداپرستی می‌سرودند و برای فرزندانشان زمزمه می‌کردند که از جمله لالایی ایشان با این مطلع معروف است: «اشبه اباک یا حسن و اخلع عن الحق الرسن و اعبد الها ذالمننن و لا توال ذالاحن، حسن جان مانند پدرت علی(ع) باش و ریسمان را از گردن حق بردار و خدای صاحب نعمت و احسان کننده را پرستش کن و با افراد بدخواه و کینه توز دوستی مکن.
حجت الاسلام والمسلمین اسماعیل روشن تن یادآور شد: ایثار او را نیز خدا در سوره هل اتی بیان می فرماید که «انما نطعمکم لوجه الله لانرید منکم جزٱولاشکورا» و در روایتی نقل شده است که امیرالمومنین (ع) از ایشان برای چاشت طعام درخواست کرد که حضرت زهرا (س) فرمودند در خانه غذایی نداریم و آنچه داشتیم به این بچه ها دادم الان درخانه چیزی نداریم !!! امیرمومنان فرمودند چرا نگفتید ؟ فرمودند : «من از خدای خود شرم دارم که چیزی از تو بخواهم که نتوانی تهیه کنی » این سبک زندکی فاطمی امروز هم می تواند برای زندگی در شرایط سخت راهگشا باشد.
وی همچنین اظهار کرد: در عرصه‌های مشترک بین زن و مرد مثل بندگی خدا وضعیّت فاطمه‌ زهرا (س) بقول رهبر معظم انقلاب یک وضعیّت فوق‌العاده اعجاب‌انگیز و مهم است، آنگاه که در محراب است نور وجودش عوالم را روشن می سازد در افتاده یک ذره از نور پاکش بخورشید از آن گشته مهر منور.
وی ادامه داد: در تهجد شبانه امام مجتبی (ع) می فرمایند که مادرم در مناجات شبانه خود اول دیگران را دعا می کرد وقتی سوال کردم که چرا خود را دعا نمی کنید فرمودند «الجار ثم الدار» اول همسایه بعد داخل خانه در دعا مقدم است.
وی اضافه کرد: زمانی که در کنار رسول مکرم اسلام و خاتم پیامبران کسی که بقول عبدالرزاق اصفهانی؛ فراش درت کلیم عمران چاووش رهت مسیح مریم در عین پاره تن بودن به پیامبر (ص) «فاطمة بضعة منی » در عین حال که یک دختر پدر است لیکن مزین به شرافت مادری می شود و ملقب به لقب «ام ابیها» و مزین به تاج مادر پدرش می شود و این نشان از منزلت اجتماعی و خانوادگی و الهی آن بانوی یگانه است.
وی یادآور شد: مهر مادر نمادی است که آن گوهر را خدای متعال در نهاد مادران به ودیعه نهاده است عشقی بی‌قید و شرط، فداکاری بی‌منت، صبری کوه‌آسا و قدرتی شکست‌ناپذیر، این مهر گاهی با نوازش نشان داده می‌شود، گاهی با اشک، گاهی با قاطعیت و گاهی با سکوت.
وی اظهار کرد: هر مادری با زبان خودش این عشق را بیان می‌کند، اما هسته مرکزی همه آنها یک چیز است؛ مراقبت، آرامش و رشد، تربیت، ایثار و تحمل مشقت برای آینده فرزند و حمایت در سخت ترین شرایط و حضرت زهرا (س) سرآمد همه مهرها است.
وی افزود: بقول «حضوری» آن شاعر مدیحه سرا، نه آرد نه آورده یزدان داور به قدر و بقیمت چو زهرای ازهر، و مادران این سرزمین با تاسی به آن یگانه دوران در قبیله خمینی کبیر وقتی می شنود که فرزند غواص اش طعمه ماهیان دریا شده است می گوید «من لب به ماهی نمی زنم و اگر از طلا باشد نگاه نمی کنم» و این مهر رخشان ارثیه مادری است که در وصیت نامه خود، همه فرزندانش را چنین سفارش می کند «اُوصیِکَ فِی وَلَدیِ خَیْراً» «ابْکِنِی وَ ابْکِ لِلْیَتَامَی وَ لَا تَنْسَ قَتِیلَ الْعِدَی بِطَفِّ الْعِرَاقِ‌ ...»علی جان برای من و یتیم‌های من گریه کن، مخصوصا کشته و قتیل کربلا را فراموش نکن.

فاطمه نماد مهر و ایثار مادرانه
حجت الاسلام مهدی ارفعی کارشناس مذهبی و از وعاظ تبریز هم به ایرنا گفت: در فرهنگ و تمدن اسلامی، چهره‌هایی وجود دارند که فراتر از یک شخصیت تاریخی ، به «نماد» و «اسوه» بدل شده‌اند.
وی اظهار کرد: حضرت فاطمه‌ زهرا (س) یکی از این چهره‌های بی‌بدیل است که وجود مبارکش، کانونی برای درک مفاهیم عمیق «مهر»، «ایثار» و «هویت» است.
وی ادامه داد: در ایام فاطمیه، که به سوگ جانسوز این بانوی بزرگ عالم می‌نشینیم، بازخوانی سیره‌ ایشان نه تنها یک تکلیف دینی، که ضرورتی اجتماعی و هویتی برای جامعه‌ اسلامی است.

فاطمه ، نماد مهر مادرانه بی‌منت
حجت الاسلام ارفعی تاکید کرد: واژه‌ «مادر» در نهاد خود، مفهوم مهرورزی بی‌چشم‌داشت را تداعی می‌کند، حضرت زهرا (س) به عنوان مادری نمونه، این مهر را در ابعادی گسترده و الهی به نمایش گذاشت، مهر ایشان تنها به دامان پرمحبتشان برای فرزندانشان – حسن، حسین، زینب و ام‌کلثوم – محدود نبود.
وی گفت: این مهر، شامل همسر وفادارشان، حضرت علی (ع)، پدر بزرگوارشان، پیامبر اعظم (ص)، و حتی محرومان و یتیمان جامعه می‌شد،
او که «ام ابیها» (مادر پدرش) خوانده می‌شد، با مهر بی‌کران خویش، پناهگاه پیامبر در سخت‌ترین روزهای رسالت بود.
وی تاکید کرد: این مادرانه‌ مقدس، به ما می‌آموزد که مهرورزی، بنیان اصیل خانواده و جامعه‌ اسلامی است و بدون آن، ریشه‌های انسانیت می‌خشکد.

مادر، تجسم ایثار و از خودگذشتگی
حجت الاسلام ارفعی اظهار کرد: ایثار، یعنی گذشتن از «خود» برای «دیگری»، فاطمه (س) اسوه‌ کامل ایثار بود، زندگی کوتاه اما پربار ایشان، سرشار از صحنه‌هایی از خودگذشتگی است.
وی ادامه داد: از ایثار مادی مانند بخشیدن لباس عروس خود به نیازمند، تا ایثار اجتماعی و سیاسی در دفاع از حریم ولایت و امامت پس از رحلت پیامبر (ص).
این کارشناس مذهبی اظهار کرد: فداکاری‌های ایشان در راه حفظ اسلام ناب، چنان بود که جان خویش را در این مسیر نثار کرد.
وی یادآور شد: این ایثار، یک عمل احساسی و مقطعی نبود، بلکه برآمده از بینشی عمیق و مسئولیتی الهی بود، او به جامعه بشری نشان داد که مادر، تنها پرورش‌دهنده‌ جسم فرزند نیست، بلکه پرورش‌دهنده‌ روحیه‌ محبت، فداکاری، شجاعت و دفاع از حق در نسل آینده است.
وی ادامه داد: فرزندانی که در دامان چنین مادری پرورش یافتند، خود به بزرگترین اسوه‌های ایثار و انسانیت در تاریخ بدل شدند.

مادر، ریشه‌ هویتی جامعه
حجت الاسلام ارفعی اظهار کرد: هویت یک جامعه، متشکل از باورها، ارزش‌ها و خاطرات جمعی است. حجت الاسلام ارفعی خاطر نشان کرد: حضرت فاطمه (س) به عنوان یک «مادر» در مقیاس امت اسلامی، نقش بنیادینی در شکل‌دهی به هویت شیعی و اسلامی ایفا کرده است، از یک سو، او «کوثر» و سرچشمه‌ زلال امامت و ولایت است و تداوم نبوت از طریق نسل پاک او جریان یافت.
وی همچنین گفت: از سوی دیگر، مقاومت و ظلم‌ستیزی او در برابر انحرافات، خط مشی هویتی مستحکمی برای پیروانش ترسیم کرد.
وی ادامه داد: عزاداری‌های فاطمیه، تنها یادآوری یک حادثه‌ تاریخی نیست؛ بازخوانی و زنده نگاه داشتن همان ارزش‌ها و هویتی است که فاطمه (س) نماد آن بود. وقتی امت، مادر خود را فاطمه (س) می‌داند ، به این معناست که مهرورزی، ایثار، عدالت‌خواهی و ولایت‌پذیری را به عنوان ستون‌های هویت خویش می‌شناسد.
وی همچنین اظهار کرد: ایام فاطمیه، فرصتی است برای تأمل در الگوی بی‌نظیری که خداوند برای بشریت به ارمغان داده است، فاطمه (س) تنها یک نام تاریخی نیست؛ او «مادر» است. مادری که نماد مهر بی‌ منت، ایثار جانسوز و استوارترین ریشه‌های هویتی ماست.
حجت الاسلام ارفعی ادامه داد: جوامع اسلامی بیش از هر زمان دیگری نیاز دارند تا به این سرچشمه‌ زلال بازگردند و خانواده‌ها را بر محور مهر فاطمی بنیان نهند، روحیه‌ ایثار را در خود زنده کنند و هویت خویش را در پیروی از آن بانوی بزرگ عالم بازتعریف کنند.
سلام الله علیها یومَ وُلِدَت و یوم اُستُشهِدَت و یوم تُبعَثُ حَیَّهََ .
سلام بر حضرت مادر!
مادرت به تو سلام می‌دهد!
حضرت فاطمه سلام الله علیها در آخرین لحظات زندگی خود به فکر ما بوده و به حضرت علی علیه السلام در وصیت‌نامه سفارش می‌کنند:
ای علی! من فاطمه دختر محمّد هستم. خدا مرا به ازدواج تو درآورد تا در دنیا و آخرت برای تو باشم.
تو از دیگران بر من سزاوارتری. حنوط و غسل و کفن کردن مرا در شب به انجام رسان و شب بر من نماز بگزار و شب مرا دفن کن و به هیچ کس اطّلاع نده.
تو را به خدا می سپارم و بر فرزندانم تا روز قیامت، سلام و درود می فرستم.
بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۱۴
انتهای پیام/