صیانت از حقیقت؛ زیست‌بوم اعتماد و ارزش خبر  

به گزارش نصر؛ امیر کریم زاد شریفی در مصاحبه با پایگاه خبری خبر صبح افزود: خبرنگار نه فقط راوی خشک حوادث، که باید آینه‌ای صیقلی و شفاف باشد؛ انعکاس‌دهنده واقعیت‌ها و روشنگرِ زوایای پنهان وقایع. این رسالت مستلزم تحلیل، پرسشگری و پیگیری دقیق است؛ آن‌هم به ویژه زمانی که خبرنگار روایتگر نخستین واقعه‌ای می‌شود و بارِ امانت صدق و دقت بر دوشش دوچندان است.

شجاعت و اخلاق حرفه‌ای؛ ستون فقرات روزنامه‌نگاری سالم  
کریم‌زاده بدون تردید، اخلاق حرفه‌ای و شجاعت در بیان حقیقت را محور و ستون فقرات روزنامه‌نگاری حقیقی می‌داند. حقیقت‌گویی نه فقط حرفه، که تعهدی اخلاقی است؛ حتی آن‌گاه که هزینه‌های فردی و اجتماعی گزافی به‌همراه دارد. او در دوران مدیریتش، پایه و بنیان کار رسانه‌ای را بر صداقت، سلامت و حرفه‌ای‌گری قرار داد و وفاداری به حقیقت را اصل خدشه‌ناپذیر هر قلم و کلام روزنامه‌نگار برمی‌شمارد.

روایت بالگرد رئیس‌جمهور؛ ایستادگی در بزنگاه فشارها  
به روایت خود او، یکی از نفس‌گیرترین و چالش‌برانگیزترین خاطرات روزنامه‌نگاری‌اش، پوشش حادثه سقوط بالگرد رئیس جمهور و شهدای خدمت بود؛ رویدادی که با هجوم فشارهای فراوان برای حذف یا سانسور خبر روبرو شد، اما او و تیم خبری‌اش با ایستادگی بر اصالت خبر و حق مردم برای دانستن، زیر بار حذف حقیقت نرفتند و نقاب از رخ واقعیت برنداشتند.

دقت؛ ارزشی بالاتر از سرعت  
باور کریم‌زاده این است که در جهان امروز، سرعت و رقابت برای «اول بودن» بسیار وسوسه‌انگیز است؛ اما هیچگاه نباید دقت قربانی سرعت شود. ارزش واقعی خبر، در «درست بودن» است، نه صرفاً زود رسیدن. روایت‌گران اول، زمانی سرمایه حرفه خود را مستحکم می‌کنند که صحت و دقت را بر شتاب و هیجان وادادگی ترجیح دهند؛ وگرنه حاصل، بی‌اعتمادی و شکست اعتماد عمومی خواهد بود.

سالی دشوار و پر از آزمون صداقت  
به زعم او، سالی که گذشت، برای رسانه‌ها سالی سراسر آزمایش و تجربه بود؛ آزمون‌هایی از سنخ صداقت، شرافت و حرفه‌ای‌گری. اجتماع رویدادهای مهم و حساس، معیار سنجش استواری رسانه‌ها شد و نشان داد کدام رسانه‌ها بر شالوده اخلاق و حقیقت‌مداری باقی مانده‌اند.

آزادی بیان و امنیت شغلی؛ بستر اعتماد و رشد رسانه  
کریم‌زاده بر لزوم تدوین قوانین شفاف برای پاسداری از آزادی بیان، تضمین امنیت شغلی خبرنگاران و تسهیل دسترسی بی‌پرده و سریع به اطلاعات تأکید می‌کند. به باور او، خبرنگار بدون احساس ثبات شغلی و امنیت حرفه‌ای، جز سایه‌ای سربگردان نیست، و جامعه نیز از سرمایه انتقادی خود محروم خواهد شد.

خودسانسوری؛ زنگ خطری برای زیست رسانه  
او عمیقاً نگران پدیده عادی شدن محدودیت‌ها و رشد تدریجی خودسانسوری در میان خبرنگاران است؛ روزی که عادت به سانسورِ خاموش، خبرنگار را از «کنشگر» به یک «نام» بی‌جایگاه فروکاهَد.

فناوری؛ فرصتِ ارزشمند یا دامِ سطحی‌نگری؟  
امیر کریم‌زاده عصر فناوری را فرصتی سترگ برای کشف، تحلیل و روایت سریع‌تر و دقیق‌تر می‌داند؛ اما هم‌زمان هشدار می‌دهد که شاید خطر بزرگ آینده، فروکاستن عمق تحلیل به سطحی‌نگری است. پیام شفاف او این است: «برندگان واقعی آینده کسانی‌اند که همپای فناوری، تفکر انتقادی و ژرف‌اندیشی را فراموش نکنند و ابزارها را در خدمت حقیقت و تحلیل به‌کار گیرند.»

مسیر موفقیت؛ صداقت، شرافت، جسارت، یادگیری  
کریم‌زاده رهیافت کامیابی و بقای حرفه خبرنگاری را در صداقت، شرافت، جسارت، تداوم، جست‌وجو و یادگیری پیوسته می‌داند؛ ارزش‌هایی که بدون آن‌ها خبرنگار به کاریکاتوری بی‌جان بدل خواهد شد.

افکار عمومی؛ اهرم بزرگ اصلاح  
در پایان، او به قدرت رسانه و اثرگذاری بی‌واسطه آن اشاره می‌کند؛ اما این تأثیر را در گرو صداقت و استناد می‌داند:
«تا زمانی که گزارش‌ها مستند، دقیق و بازتاب‌دهنده دغدغه‌های عمومی باشد، رسانه می‌تواند فشار افکار عمومی را به مؤثرترین اهرم اصلاح بدل کند. بدون این، حتی فریادها نیز پژواکی ندارند.»
انتهای پیام/