سرنوشت یک صنعت بزرگ آذربایجان در دستان نامرئی؛ چرا مدیران دوام نمی‌آورند؟

به راستی این افراد چرا به سکانداری مهمترین واحد تولیدی انتصاب شدند و پس از مدتی کوتاه عطایش را به لقایش بخشیدند.تغییر سه مدیر در طول 7 ماه غیرطبیعی است و مدیران ماشین سازی که امضای حکم انتصاب شان هنوز خشک نشده تن به استعفا می دهند و مدیریت کارخانه را رها می کنند.
با تصمیم سازمان گسترش و نوسازی صنایع (ایدرو) و مصوبه هیأت‌مدیره، قربانی عضو موظف هیأت‌ مدیره، به عنوان سرپرست جدید گروه ماشین‌سازی تبریز منصوب شد.اما آیا او نیز پس از چند صباحی در اداره این واحد صنعتی، قربانی بده بستان های دست های پنهان خواهد شد؟چرا مسئولان ارشد استان به خصوص استاندار آذربایجان شرقی به این بی ثباتی در مدیریت لرزان کارخانه واکنش نمی دهند؟تکلیف ماشین سازی را روشن کنید.
سرپرست جدید سومین مدیر ارشدی است که از بهمن سال 1403 تاکنون بر مسند این واحد تولیدی می نشیند. یکم بهمنبود که با حکم فرشاد مقیمی مدیرعامل ایدرو، شهرتی‌فر فرماندار سابق تبریز مدیرعامل شد. او هم استعفا داد بعد از آن ۳۱ فروردین سامبرانی حکم جدید مدیرعاملی خود را از مقیمی دریافت کرد و در نهایت با استعفای وی، قربانی سرپرست جدید ماشین‌سازی تبریز شد.  
قربانی دارای تحصیلات کارشناسی ارشد در رشته مهندسی مکانیک گرایش طراحی کاربردی و دانشجوی مدیریت در مقطع دکترا است.وی پیش از این در شرکت‌های تراکتورسازی، سازمان قطار شهری و ماشین‌سازی تبریز دارای سوابق مدیریتی بوده است.
واقعیت این است که ماشین سازی تبریز در پاسکاری بین دولت و سازمان خصوصی سازی طی سالهای گذشته ضربه دیده است و اکنون یکی از نشانه هایش بی ثباتی مدیریتی در این واحد صنعتی است. بیش از نیم قرن از بهره برداری کارخانه می گذرد اما هنوز این واحد در چنبره ای از مشکلات ریز و درشت مانند فرسودگی ماشین آلات، کمبود نقدینگی و عدم سرمایه گذاری گرفتار مانده است.
کارخانه ماشین‌سازی تبریز در سال ۱۳۴۸ طبق قراردادی بین ایران و چک و سلواکی تاسیس و در سال ۱۳۵۱ به بهره‌برداری رسید. این واحد تولیدی یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های صنعتی تبریز و از جمله صنایع مادر است که تولیدکننده‌ انواع ماشین‌های صنعتی مانند انواع ماشین‌ابزار، کمپرسورهای صنعتی، پمپ‌های آب، الکترو موتور، لیفت‌تراک، انواع موتورهای دیزلی، ماشین‌آلات نساجی، ماشین‌های تراش، ماشین‌های فرز، ماشین‌های مته، قطعات ریخته و دستگاه‌های سی.ان.سی است.
به قلم طاهر خیری 
انتهای پیام/