حمایت بخواهی، دست به سرت می‌کنند! مگر اینکه گزینشی باشی...

به گزارش نصر، «بهنام پناهی» کارگردان نمایش «مترسک» از سابقه فعالیت هنری ۱۷ ساله خود گفت: لیسانس بازیگری و کارگردانی از دانشگاه نبی اکرم دارم.
مدرک فوق لیسانس خود را در سال ۹۹ گرفته ام. با کارگردان‌های بزرگ تبریز به عنوان بازیگر کار کرده ام. اولین کار کارگردانیم را در سال ۸۹ در سینما سرباز کار کردم و از آن موقع مشغول همین نمایش‌ها هستم. امسال سه جایزه بازیگری در جشنواره‌های آب و آینه و جشنواره استانی و ... گرفتم. 
وی با اشاره به حضور نمایش «لیلی و مجنون» در جشنواره تئاتر فجر امسال به تجربه خود در این نمایش اشاره کرد: در اکثر نمایش‌های ترکی که در این شهر اتفاق افتاده، بوده ام ولی این نمایش، تجربه متفاوتی بود چراکه من در نمایش لیلی و مجنون با اعتماد آقای صدیق جمالی، دو نقش را بازی می‌کردم. نقش حکیم مکتب که فردی مسن و معلم بود و نوفل که ترک مرد غیور و جوانمرد بود. تفاوت همزمان این دو نقش و تنوعی که بین نقش آفرینی‌ها بود، برایم جذابیت داشت.

تئاتر مترسک؛ برداشتی آزاد از نمایشنامه چهار صندوق 
کارگردان نمایش از علاقه بسیار زیادش به نمایشنامه ‌های استاد بیضایی گفت: بسیاری از آثار ایشان را کار کرده ام. نمایشنامه چهار صندوق که در سال ۱۳۴۶ نوشته شده است، امروز در جامعه ما صادق است. جهان شمولی آثار استاد بیضایی و زبان نمایشنامه‌های وی و تفکر جریان داشته در متون ایشان برایم بسیار جذاب است. استاد طی مصاحبه‌ای از کسانی که می‌خواهند نمایشنامه‌های او را به روی صحنه ببرند می‌خواهد که چیزی به این متن‌ها اضافه کنند که ارزش نمایش خود را بالا ببرند.  
وی افزود: در مسیر این نمایش واقعا عمرم را گذاشته ام و به لطف خدا با حمایت مردم دقیقاً همان گونه که پیش بینی کرده بودیم به روی صحنه رفت. در ۱۱ روز اجرا بالای ۶۰۰ نفر مخاطب داشتیم.
وی اظهار داشت: همیشه نظر مثبت مخاطبین خستگی از تنم در می‌کند. از عوامل این نمایش، بازیگران حمید مجد‌آبادی، سودا برمایه، محمد زیرک، عارفه عارف‌فام، محمدامین مینویی، دستیار کارگردان الهه کاوسی، تنظیم موسیقی و نوازنده کوبه‌ایی علیرضا ولیپور، نوازنده تار مجید حمزه‌پور، طراح گریم پویا مزمل، طراح لباس حمیده طالب‌زاده، مدیران صحنه علیرضا شوری، عرفان سید‌رنجی، دستیاران صحنه مرتضی شهودی، عرفان نواپور، منشی صحنه آیلین سلیلی، اجرای نور کوروش صفایی، علی منافی، گرافیست رضا شفیعی و روابط عمومی ناهید زمانی هستند. 
وی اظهار داشت: معتقدم رسالت تئاتر در این نیست که فقط جهت سرگرمی و خنداندن باشد. فرق تئاتر و نمایش در همین است. تئاتر در جهت روشنگری حرفی بیان می‌کند که باعث تفکر شود. تا زمانی که سالن تئاترها همواره پر از کارهای غیر سفارشی و ارزشمند باشد، مردم ما متفکر تر و رو به رشد خواهند بود.  
بهنام پناهی، از پروسه تولید این کار گفت: دو سال پیش این نمایش با تمهیدات خاص و نوع دیگری از تولید به روی صحنه رفت اما امسال با دیالوگ‌های جدید و شکل تغییر یافته‌ای به صورت برداشتی آزاد به روی صحنه رفت. این نمایش دو دور تمدید شد ولی متاسفانه امکان تمدید مجدد برایم نیست چرا که با برنامه بیهوده تئاتر شهر جهت صدور مجور ۱۰ روزه برای هر اجرا، این امکان اصلا وجود ندارد. سوالی که پیش می آید این است که در سالن استاد صادقی که ۵۰ نفر بیشتر ظرفیت ندارد، حتی اگر ۱۰ روز تمام پر از مخاطب و بیننده باشد، چقدر درآمد حاصل می‌شود که هزینه تیم و اجرا و ... را کفایت کند؟! اداره ارشاد باید پاسخگو باشد. 

ما نسبت به نمایش ترکی گارد داریم! 
وی در این خصوص تشریح کرد: این نمایش که برداشتی از نمایش چهارصندوق استاد بیضایی است، به ترکی برگردانده ام و نمایشنامه ترکی آن را آماده دارم اما به علتی نامعلوم در اداره ارشاد آن را قبول نکردند و پیشنهاد بازبینی دوباره برای آن دادند! این در حالی است که در قحطی سالن در تبریز این کار، اجرای من را به ۹ ماه بعد موکول می‌کرد و عملا امکان پذیر نبود! ما در تبریز در همه رشته‌ها هنرجو داریم ولی سالن تئاتر نداریم! استاندارد مناسب نداریم. همه سالن‌ها قدیمی و فرسوده‌اند! در تئاتر شهر  در یک ساعت مشخص، ۳ الی ۴ اجرا به روی صحنه می‌روند. فارق از بلبشوی سالن انتظار، صدای هر اجرا مزاحم کارهای دیگر می‌شود. نبود جا و جابجا کردن صندلی ها در میان اجراها هم مشکل دیگری است! این برای جایگاه هنرمند تبریز که با استعداد است و در راه هنر تلاش می‌کند، اصلا خوب نیست.

از جانب مسئولین این حوزه ذره‌ای حمایت از من هنرمند اتفاق نمی‌افتد
وی اذعان داشت: از برخی کارهای سفارشی حمایت به عمل می‌آید و من جوان هنرمند که سال‌هاست در این عرصه زحمت می‌کشم، این حمایت گزینشی را بر نمی‌تابم! من خاک صحنه خورده ام و حتی در تئاتر شب کتاب فروخته‌ام و اینکه امروز حمایت نمی‌شویم و از برخی از حمایت افراد خاص خبردار می‌شویم ناراحت کننده است! این در حالیست که این حمایت‌های گزینشی را می‌توانند در میان چندین نمایش تقسیم کنند تا از نظر مالی کمکی کنند و حمایت را به دور از شعار و حرف به طور عملی پیاده کنند.
من یک ماه قبل از اجرای نمایشم از سازمان فرهنگی هنری شهرداری خواستم بنری برای نمایشم جهت حمایت اختصاص دهند ولی تا روز اجرا جواب تلفن مرا نمی‌دادند و دست به سرم می‌کردند! 
وی همچنین به گلایه گفت: بنری که من با هزینه خودم چاپ کردم و به مجتمع فرهنگی بردم تا در آنجا جهت تبلیغ نصب کنم اجازه این کار به من داده نشد و امکان نصب بنر یک نمایش را در حیاط خلوت خانه فرهنگی، به اجازه شهرداری منصوب کردند که هزینه عوارض نصب بنر در آن منطقه را به آنها پرداخت کنم و طی پروسه اداری بنر را نصب کنم!
وی در پایان با اشاره به میزبانی تبریز در جشنواره تئاتر منطقه ای گفت: تاثیر مثبت جشنواره منطقه‌ای تئاتر در حوزه هنر نمایشی کشور را انکار نمی‌کنم ولی هزینه‌ای که برای میزبانی از مهمانان آمده به این شهر در جشنواره منطقه‌ای تئاتر خرج شد، هرگز برای اهالی تئاتر خودمان خرج نشده است.چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است پس کمی هم از بچه های تئاتر تبریز حمایت کنید تا این اقدامات غریب پرستی مسئولین تعبیر نشود.
انتهای پیام/