در تئاتر شهر تبریز به روی صحنه رفت:
نمایش کمدی با عطر قهوه قجری
1402/10/24 - 19:58 - کد خبر: 106787
نسخه چاپی
نصر: نمایش «قهوه قجری» روی صحنه تئاتر تبریز رفته است؛ در صحنه نمایش، سبیل های فر خورده، حرکات نمایشی و آواز، اجرای موسیقی زنده، لباس های ساده مطبخی و گفتمانی جذاب را دیدیم و خندیدیم. تئاتر شهر خیلی وقت بود که کمدی ساده و جذاب به خود ندیده بود.
به گزارش نصر، «علی منافی» کارگردان جوان نمایش «قهوه قجری» درباره تجارب خود گفت: از سال ۸۹ با بازی در تئاتر «خان ننه» به کارگردانی رامین راستی وارد حوزه نمایش شدم که در آن دوران در خانه تئاتر (تئاتر شهر) برگزار شد. طراحی و اجرای نور معمولاً در تئاتر شهر به من سپرده میشود و اخیرا در جشنواره استانی، من و آقای کوروش صفایی جایزه جشنواره را دریافت کردیم. اولین تجربه کارگردانی من با نمایش «شهر غصه» نوشته امیرعلی نبویان بود و این نمایش دومین تجربه کارگردانی من است.
وی از تجربه کارگردانی خود گفت و افزود: کارگردانی از نظر مسئولیتی که دارد، مشکلات اداری و هزینههایی که باید پیگیری کند، سخت است ولی گرمی تشویق مردم این سختی را با لذت همراه میکند. برای آینده در نظر دارم راه کارگردانی را همزمان با بازیگری ادامه دهم.
منافی خود را عاشق کار کمدی خواند و اظهار کرد: همیشه دوست دارم کار کمدی کار کنم، چون حس و حالی که در جامعه ما در جریان است مردم را بیشتر به سمت کارهای غیر کمدی متمایل میسازد و من دوست دارم با یک کمدی درست، خنده بر لبهای مردم بیاورم. امروزه مردم ناخودآگاه به سمت درام غم و فاز اجتماعی کشش دارند. من معتقدم می توان در ساعت نمایش، با یک کار کمدی ذهن مخاطب را از تمام دغدغه های غمگین فارق کرد، ولی مرز ظریفی بین کمدی و لودگی وجود دارد. هر کس که بخواهد به سمت نمایش کمدی برود، اول این سوال را از خود میپرسد که در درجه اول ریسک خندیدن و لذت بردن مخاطب و رعایت این مرز را به جان بخرد یا نه؟! و اکثرا همین ریسک کارگردان را از این کار باز میدارد.
وی الگوبرداری یا تقلید را در تئاتر بینتیجه خواند و افزود: در اوایل ورود به عرصه تئاتر هر کسی الگویی را برای خود برمیگزیند، ولی رفته رفته متوجه میشود که دیدگاهها، فیزیک بدنی و خیلی عوامل دیگر، هر کسی را در دنیای نمایش منحصر به فرد میکند. اکبر عبدی را به عنوان یک بازیگر بسیار دوست میدارم، ولی در حوزه بازی محدودیتِ داشتن الگو برای نقش آفرینی را قبول ندارم.
منافی در خصوص متن نمایشنامه «قهوه قجری» نوشته آتیلا پسیانی اذعان داشت: متن نمایش ۵ کاراکتره است که همگی کارگران مطبخ اند و فقط بایرام در این میان صاحب نام است. باقی افراد به نامهای اولی دومی و غیره شناخته میشوند. جای خالی خواجه دربار را در این نمایش خالی دیدیم و با خلق کاراکتر ششمی به عنوان یک خواجه لال، در متن نمایش دست بردیم.
وی در ادامه گفت: از اوایل تیر ماه این نمایش کلید خورده و برای بازبینی رفته است. ۴ الی ۵ ماه تمرین داشتیم و در حین تمرین، تست بازیگری هم می گرفتیم. اکیپ بازیگران از دوستان قدیمی من هستند که در روزهای تمرین، نقشها و کاراکترها در بین بازیگران میچرخید تا در نهایت چیدمان نهایی بازیگران به این صورتی که در نمایش شاهد بودید انتخاب شد.
کارگردان نمایش «قهوه قجری» همچنین افزود: استقبال نمایش روز اول خوب بود، ولی اینکه یک نمایش چطور در روزهای آتی دیده شود، بسته به تبلیغات و کمک رسانههاست، چرا که هرچه در این شهر نمایشی بیشتر شنیده شود، بیشتر دیده خواهد شد. به نظرم در تبریز دیگر مسئله آشتی مردم و تئاتر مطرح نیست، بلکه آشنایی مردم با تئاتر اکنون مسئله است. مردم فقط نزدیک یک هفته طول میکشد که با نمایش آشنا شوند و این پروسه برای مدت زمان کوتاه نمایشها طولانی است!
منافی در پایان در خصوص جایگاه تئاتر در تبریز اظهار داشت: معتقدم هرگونه تئاتری مخاطب خاص خود را دارد فقط مشکل تبلیغات رسانهای مجازی و فیزیکی هر نمایش است که مخاطبینش را پیدا کند یا نه. ما در سطح شهر یک جایگاه ویژه برای تبلیغ نمایشها به صورت اختصاصی نداریم که اگر این چنین بود هر نمایشی فارغ از ژانر و یا مسائل دیگر، میتوانست خود را تبلیغ کند.
انتهای پیام/
فائزه بنی نصرت