این‌ امر علاوه بر رشد علمی به ارتقاء جایگاه ملی آن‌ دانشگاه نیز کمک کرده و در ارزشیابی های این‌ مراکز در جهت جذب اعتبارات بیشتر، بسیار موثر است.
اما مراکز دانشگاهی تبریز چه دانشگاه تبریز  و یا علوم پزشکی تبربز و صنعتی سهند و شهید مدنی آذربایجان، بعه عنوان چهار دانشگاه دولتی مهم در این زمینه جزو غائبین همیشگی هستند و این بسیار جای تاسف دارد.
به تناسب فعالیتم در  راهنمایی  و نشست و بر خاست با قشر ی از داوطلبان کنکور، بر حسب احساس نیاز در باره توسعه ی استان و تبریز، وقتی به رتبه های برتر کنکور پیشنهاد  انتخاب دانشگاه های استان را میدهم، در جواب کم بود امکانات تحصیلی و دفاعی در این دانشگاه ها نسبت به دانشگاه های دیگر کشور را دلیل عدم رغبتشان بیان‌میکنند. بااین کم‌کاری ها بسیاری از رتبه های خوب کنکور استان جذب دانشگاه های تهران و اصفهان شده و در نهایت بعد از فارغ التحصیلی هم جذب بازار کار و صنعت و مدیرت آن‌مناطق می شوند که این خود فاصله ی توسعه یافتگی استان ما را با مناطق دیگر بیشتر میکند.
شاید یکی از علل کندی در رشد جایگاه دانشگاه های استان‌ بویژه دانشگاه تبریزدر رده بندی کشور ی  و بین‌المللی علاوه بر نبود عزم‌جدی در تبدیل و مولد سازی  دارایی های موجود ،همین‌موضوع ترکیب کیفی جمعیت دانشجویی آن‌باشد .شهر تبریز با آن‌سابقه ی دیرین در راه اندازی آموزش عالی  از ربع رشیدی  ۷۰۰ سال پیش تا تاسبس دانشگاه به سبک‌مدرن در دهه بیست،  ودارا بودن دانشگاه مادر و جامعی چون‌دانشگاه تبریر ،متاسفانه در سال های اخیر دچار سکون‌در ایجاد  و کسب موافقت قطعی برای ایجاد رشته های جدید شده و از دانشگاه های همتراز غیر تهرانی خود در این‌مورد عقب مانده است.
با رصدی ساده از بین صدها نشست و سمینار علمی داخلی و بین‌المللی برگزار شده در حوزه های مختلف دانشگاهی، سهم دانشگاه های استان، شایسته آن نیست.
مدیریت این مراکز دانشگاهی برای برون رفت از سکون‌ موجود و اعتلای سطح  علمی مراکز خود میتوانند با یک خانه تکانی در روش ها ی موجود و  برنامه ریزی صحیح، و بهره مندی از کمک مدیران و نمایندگان استان و  نخبگان دانشگاهی سابق و صاحبان فکر و ایده، اول باید  اعتبارات لازم  در مسابقه ی جذب نخبگان علمی و رتبه های ممتاز تک‌رقمی و دورقمی کنکور را مهیا نموده و در مرحله ی بعدی با ایجاد دوره ها و رشته های جدید و کسب موافقت از شورای گسترش، افق جدیدی را پیش روی جامعه ی با سابقه دانشگاهی و علاقمندان تحصیلات عالیه در استان فراهم‌ سازند تا با تحقق توسعه انسانی، اولین‌ قدم‌ توسعه ی منطقه ای و ملی برداشته شود.

به قلم: محمد باقر واصلی باسمنج
انتهای پیام/