به گزارش نصر، اکبر تقی‌زاده که به مناسبت فرارسیدن روز ملی شعر و ادب فارسی در رابطه با پروژه ناقص ۵۰ ساله مقبره الشعرا با خبرنگار نصر گفت‌وگو می‌کرد، افزود: مقبره الشعرا زمانی بخشی از گورستان تاریخی سرخاب بود، بدون انجام پروژه مطالعاتی کافی به زمینی فراخ و بدون کاربری مشخص تبدیل شده است. این‌گونه رفتار با گورستان‌های تاریخی چه در دنیای شرق و چه در دنیای غرب به جز وهابیت که معمولاً به این مسئله توجه نمی کند، به هیچ وجه اتفاق نمی‌افتد و من در دنیا کشوری را نمی‌شناسم که گورستان های تاریخی اش را این‌گونه از بین ببرد.
او ادامه داد: حقیقت این است که من اساساً درباره از بین رفتن گورستان ها در هیچ کجای مملکت موافق نیستم. این یک پدیده شوم است که از اوایل قرن گذشته راه افتاده است و نمی‌دانم در از بین رفتن گورستان ها تعمدی وجود دارد یا به خاطر تعریف کاربری جدید برای زمین گورستان‌ها این اتفاق می افتد. البته که کاربری درستی‌ مانند مدرسه برای آن ها تعریف کرده اند، اما مگر مدرسه در جای دیگری نمی توانستیم بسازیم؟
این استاد دانشگاه یادآور شد: انسان هایی در  گورستان سرخاب و دیگر گورستان‌های تاریخی خوابیده اند که در زمان خودشان به این مملکت خدمات زیادی کرده اند. مگر می شود آن‌قدر نسبت به مفاخر و انسان‌های ارزشمند بی توجه باشیم؟
او خاطرنشان کرد: اصلا چرا گرفتار چنین رفتاری شده ایم نمی‌دانم، مقبره الشعرا یکی از گورستان های تاریخی و مهم کشورمان است که بی‌نظیر است؛ به جای اینکه برای آن‌ پروژه باستان شناسی و مطالعاتی تعریف کنیم با داشته هایمان به این نوع برخورد می‌کنیم و آن‌ها را از بین می‌بریم و این رفتار جای درنگ دارد.
تقی‌زاده همچنین دلیل عمده سامان نیافتن پروژه مقبره الشعرا را که یک پروژه ملی ۵۰ ساله است و بنا بود در ابتدا به یک پردیس فرهنگی تبدیل شود این امر می‌داند که هیات راهبری مشخص متشکل از دستگاه های اجرایی مختلف و ستاد فرماندهی مناسبی کار را پیش ببرد وجود ندارد.
او همچنین می‌گوید: تامین منابع مالی نیز یکی از مسائل دیگر است و به همین دلیل این پروژه اینقدر طولانی شده است.
انتهای پیام/