به گزارش نصر، چندین سال است که مسئولان شرکت گاز در فصول سرد در تامین گاز دچار چالش اند و مسئولان آب و برق در فصول گرم! این دومینوی کمبود انرژی و آب هر ساله با افزایش مصرف سریع تر می شود، اما مدیریت منابع انرژی و آب در این میان ظاهراً به فراموشی سپرده شده است.
در همین تبریز واحدهای صنعتی داریم که بسیار بزرگ اند و از دور می شود به وجود آن ها افتخار کرد، اما وقتی نزدیک بررسی کرده و میزان هدر رفت آب و انرژی را در این واحدها ببینیم، ترس و بهت بزرگی سراغمان خواهد را گرفت.
یکی از این واحدهای بزرگ که مانند یک غول منابع آبی تبریز را می بلعد، نیروگاه حرارتی تبریز است. نیروگاه حرارتی تبریز با استفاده از یک تکنولوژی قدیمی کار می کند و به اعتقاد کارشناسان فعالیت آن اگر نیاز مبرم کشور برای برق نباشد، از لحاظ زیست محیطی قابل توجیه نیست.
نیروگاه حرارتی تبریز علاوه بر آنکه راندمان قابل قبولی در تولید برق ندارد، مصرف آب بسیار هنگفت و عجیبی دارد! سالانه 8 میلیون مترمکعب مصرف آب این نیروگاه است و از آن برای خنک کاری سیستم های مختلف نیروگاه استفاده می شود و در نهایت این حجم عظیم از آب بخار شده و به هوا می رود!
نادر صفرزاده، رئیس هیات مدیره نیروگاه حرارتی تبریز در نشست با خبرنگاران به این موضوع اذعان کرد و گفت: امروز نیروگاه تبریز که سال‌ها عامل توسعه منطقه بوده است، به یک توجه ویژه و سرمایه گذاری جهت توسعه خودش نیاز دارد و این باید مورد توجه جدی مسئولان امر قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه نیروگاه حرارتی تبریز سالانه بالغ بر 8 میلیون متر مکعب آب مصرف می‌کند، ادامه داد: تکنولوژی مورد استفاده در نیروگاه تبریز مربوط به ده‌ها سال پیش بوده و از شرکت‌های غربی و شرقی تامین شده است.
رئیس هیات مدیره نیروگاه حرارتی تبریز افزود: آب مصرفی نیروگاه تبریز از خط انتقال زرینه رود و چاه‌های عمیق واقع در منطقه مایان تامین می‌شود، اما با کمبود آب در تبریز و خط انتقال زرینه رود، چاه‌های عمیق تقویت شده و برداشت از خط انتقال زرینه رود کاهش یافته است.
صفرزاده به لزوم تغییر سیستم خنک کاری نیروگاه تبریز برای حذف مصرف آب تاکید کرد و گفت: برنامه نیروگاه تبریز تغییر سیستم خنک کاری نیروگاه تبریز به سیستم ایرکولینگ است که در این سیستم مصرف آب به طرز بسیار زیادی کاهش پیدا می‌کند و نیروگاه با استفاده از هوا خنک کاری می‌شود.
مدیرعامل شرکت مدیریت تولید برق آذربایجان شرقی هم بر لزوم سرمایه گذاری در حوزه انرژی و اصلاح ساختار نیروگاه تبریز تاکید کرد و گفت: نیروگاه تبریز فرسوده است، اما در سال گذشته 200 میلیارد تومان برای اورهال آن هزینه شده است و در نتیجه آن 160 مگاوات بر ظرفیت تولید آن افزوده شده است.
سید محسن موسوی افزود: ما مصرانه بر اصلاح و بروزرسانی ساختار نیروگاه تبریز برای افزایش راندمان و کاهش مصرف انرژی و آب آن تاکید داریم و در برای تحقق این مهم لازم است دولت و مجلس کمک کنند.
سرانه مصرف آب در جهان به طور متوسط ۱۵۰ لیتر در شبانه روز به ازای هر نفر و این رقم در ایران به ازای هر نفر تقریباً 200 لیتر است. با یک حساب سرانگشتی به راحتی می توان دریافت که نیروگاه تبریز به تنهایی آب مصرفی یک سال شهروندان شهری به جمعیت 120 هزار نفر را تبخیر می کند، در حالی که با سرمایه گذاری برای بهینه سازی سیستم خنک کاری نیروگاه تبریز می توان از هدر رفت این حجم از آب که بخش قابل توجهی از آن هم از خط انتقال زرینه رود تامین می شود را صرفه جویی کرد.
کارشناسان معتقدند اگر مدیران حوزه آب دقیق شوند، مثال های بیشتری از نمونه های مشابه نیروگاه تبریز را در بخش صنعت، معدن و بخصوص کشاورزی خواهند یافت و صرفه جویی در آن ها بسیار ضروری تر از صرفه جویی در بخش خانگی است، هر چند اصلاح فرهنگ و الگوی مصرف یک آموزه اخلاقی است. این روزها که تبریز درگیر تنش آبی و کمبود آب شرب است، توجه به این مسائل و جلوگیری از هدررفت آب بیش از هر زمان دیگری اولویت و ضرورت دارد.
انتهای پیام/