گرچه در اقتصاد اعداد و ارقام و گردش حساب، ملاک محسوب می‌شود، اما فراتر از آن ارزش شیوه ارائه خدمات و کالاست که باعث چگونه گشتن چرخ اقتصاد آن واحد می‌شود. در کشورهای توسعه‌یافته اقتصاد مبتنی بر رفتارها و ارزش اجتماعی مورد سنجش قرار می‌گیرد.
سال‌ها پیش که شهرها هنوز کلانشهر نشده بودند و شیرازه اصلی آنها با محله‌های مختلف شکل می‌گرفت، افراد هر محله به‌ویژه کسبه برای خود وظایفی تعریف می‌کردندکه امروز آن را خدمات اجتماعی می‌نامیم. 
عمده این خدمات به شکل داوطلبانه و اغلب پنهان یا راه‌اندازی رسوم مختلف از گلریزان افراد گرفتار تا انواع دستگیری از همسایه‌ها انجام می‌شد. 
بازار هر محله یکی از معتبرترین مراکز گردهمایی و رد و بدل افکار و رفتار مردم آن منطقه به‌شمار می‌آمد و اصناف و بازاریان از معتبرترین نیروهای مردمی برای بسیج به‌سوی اهداف خاص محسوب می‌شدند.
رفته‌رفته با توسعه شهرها و تغییر شکل و شمایل محله‌ها، مجموعه‌های تجاری جدیدی شکل گرفت که اجناس و قیمت آن، بیش از فروشنده و مالک آن واحد برای شهروندان و همسایه‌ها اهمیت یافت. 
متأسفانه ظرفیت بزرگ سرمایه اجتماعی اصناف در طرح‌های توسعه‌ای لحاظ نشد و صرفا بنا بر نوع کارکرد و احیانا تولید آلاینده، آنها را از محله‌ها به‌سوی حومه شهرها سوق دادند. 
جدای از مسائل زیست‌محیطی و سلامت افراد جامعه که اولویت محسوب می‌شود، محتوای روابط اجتماعی نیز دستخوش تغییر شد. پیش از آن، یکی از مراکز فرهنگ سازی در هر شهر و محله، اصناف و کسبه بودند که امروز این کارکرد به حداقل رسیده است.تأثیرگذاری کسبه و بازاریان بر زبان و گویش تا شیوه رفتار با کوچک و بزرگ محله کاملا مشهود بود. 
امروزه فضای مجازی و رسانه‌های همراه شهروندان تا حد زیادی جای ارتباطات قدیم را پر کرده و فرهنگ سازی کوی و برزن به تلفن‌های همراه منتقل شده است. بعضی از اصناف با ورود به فضای مجازی سعی در حفظ مشتریان و اقتصادشان دارند، اما خود آنها سرمایه‌های بزرگی هستند که در برنامه‌های توسعه‌ای مغفول بوده و دیده نشده‌اند. 
کشورهای توسعه‌یافته فعالان اقتصادی را نه عدد و رقم، بلکه بیشتر به چشم کارآفرین و فرهنگ ساز می‌نگرند و جای این نگرش در مسئولان و اغلب مردم خالی شده است.
اصناف و بازاریان به عنوان بازوان اقتصادی دولت بوده و همیشه در کنار دولت در جهت حل مشکلات اقتصادی تلاش نموده است، ولی متاسفانه نقش و جایگاه اصناف به آن صورت به چشم نیامده است و بسیاری از مشکلات اصناف همچنان باقی مانده است و پیگیری های اتاق اصناف، اتحادیه های صنفی و مدیران اصناف عملا بی جواب مانده است و اصناف انتظار دارند دولت به جای شعار به سمت عمل برود و مشکلات آنها را برای همیشه حل و فصل نماید تا اصناف عزیز بتوانند به راحتی به تامین مایحتاج مردم مشغول بوده و کمک حال دولت باشند. ختم کلام اینکه: «اصناف در صورت حمایت های عملی و واقعی دولت و متولیان امر توانایی حل مشکلات فعلی اقتصادی کشور را به تنهایی دارند و تجربه نشان داده بخش خصوصی همیشه پیشرو از بخش دولتی بوده است.»
سوتیتر: اصناف و بازاریان به عنوان بازوان اقتصادی دولت بوده و همیشه در کنار دولت در جهت حل مشکلات اقتصادی تلاش نموده است ولی متاسفانه نقش و جایگاه اصناف به آن صورت به چشم نیامده است و بسیاری از مشکلات اصناف همچنان باقی مانده است.
عین اله حسین زاده
انتهای پیام/