قلمفرسایی در خصوص اهمیت و ضرورت این رشته مجالی دیگر می طلبد که البته بارها و بارها درباره آن گفته و نوشته شده و بنا نیست در این یادداشت به آن پرداخته شود.
اولین تلاشها برای آموزش تخصصی این رشته در ایران که در سالهای اخیر طرفداران پروپاقرصی هم پیدا کرده ، به نیمه دهه ۱۳۴۰شمسی برمی گردد و طی این سالها ، هزاران نفر از دانش آموختگان آن برای ایفای نقش در سپهر رسانه ای کشور، تولید و   توزیع محتوا در خبرگزاریها ، روابط عمومی ها ، رادیو _ تلویزیون ، مطبوعات ، پلتفرم های فعال در فضای مجازی و سایر سازمانهای ارتباطی و تبلیغاتی ، پژوهش وتحلیل های اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی داخلی و بین المللی به بازار کار وارد شده اند که تعداد زیادی از آنها از اقصی نقاط کشور از جمله استانهای شمال غرب کشور می باشند.
نکته جالب توجه اینکه بنیانگذار رشته روابط عمومی که از گرایش های رشته علوم ارتباطات اجتماعی است، مرحوم پروفسور حمید نطقی است که تبریزی و آذربایجانی است و پس از مرگش حدود هشت هزار نسخه از کتابهای تخصصی اش توسط خانواده آن مرحوم به کتابخانه مرکزی دانشگاه تبریز اهدا شد که جزو مجموعه های منحصر به فرد و ارزشمند آن کتابخانه محسوب می شود.
 احتمالا برخورد سخاوتمندانه خانواده پروفسور نطقی بود که مسئولان وقت دانشگاه تبریز را به فکر راه اندازی رشته علوم ارتباطات اجتماعی در این دانشگاه انداخت ، طوری که بیستم بهمن ماه ۱۳۹۸خبری کوتاه به نقل از معاون آموزشی این دانشگاه در  رسانه ها در خصوص ایجاد رشته علوم ارتباطات اجتماعی منتشر و باعث خوشحالی اهالی این رشته پر طرفدار شد اما متاسفانه پس از گذشت بیش از سه سال از این وعده ، هنوز خبری از آن نیست که نیست و بسیاری از مشتاقان این رشته در استانهای شمال غرب کشور مجبورند برای تحصیل این رشته در دانشگاه های معتبر ترک یار و دیار کرده ، راهی پایتخت و کشور های دیگر شوند.البته در حال حاضر دانشگاه های پیام نور و آزاد اسلامی ، سازمان مدیریت صنعتی آذربایجان و دانشگاه علمی _ کاربردی به آموزش نیم بند این رشته مشغولند اما  واقعیت این است که کیفیت آموزش در این مراکز به دلایل مختلف از جمله فقر عضو هیئت علمی به حدی نیست که دانش آموختگان این رشته آن چنان که باید وشاید در بازار کار موفق باشند.
واقعا جای تعجب است که دانشگاه تبریز به عنوان یک دانشگاه قدیمی در طول این سالها چرا نسبت به این رشته پرطرفدار و مهم ، اهمال و سستی کرده است؟
مگر استان آذربایجان شرقی به عنوان یک قطب دانشگاهی وصنعتی و.... می تواند بدون بهره گیری از تخصص کارشناسان خبره و زبده علوم ارتباطات  اجتماعی مسلط به دانش روز و فناوریهای ارتباطی ، ظرفیت ها و توانمندی هایش را در سطح ملی و منطقه  ای و بین المللی معرفی کند؟
کوتاه سخن آنکه پس از گذشت سالها و تاخیر نسبتا طولانی ، دانشگاه تبریزبه پاس خدمات علمی یا حداقل کتابخانه اهدایی تخصصی پروفسور نطقی هم که شده ، سریعا ضمن هماهنگی با مسئولان مرتبط با وزارت علوم و تحقیقات ، کمیسیون آموزش مجلس شورای اسلامی ، نهادهای تخصصی بویژه انجمن روابط عمومی ایران که دارای  سابقه بیش از ۵۰  سال است ، این خلا تاریخی و علمی را پر کند تا رشته علوم ارتباطات اجتماعی همتراز سایر رشته ها در این دانشگاه قدیمی و پر آوازه کشور ایجاد شود.

محمدرضا عزیزپور عضو انجمن روابط عمومی ایران
انتهای پیام/