قدرت خرید مردم در اثر رشد سریع قیمت خوراکی ها کاهش یافته و سفره هایشان سال به سال کوچک و کوچکتر شده است.
حذف و کاهش مصرف معنادار میوه ها، لبنیات، گوشت قرمز و گوشت مرغ از سبد غذایی سلامتی بسیاری از خانواده های ایرانی به خصوص کودکان به خطر افتاده است. طبق آخرین آمار سرانه مصرف لبنیات در کشورمان حدود ۷۵ کیلوگرم و سرانه مصرف گوشت بین ۷ تا ۹ کیلوگرم در سال به ازای هر نفر است. این در حالیست که سرانه مصرف لبنیات در دنیا به طور متوسط ۱۱۳ کیلوگرم برای هر نفر می باشد.
آمار فوق گویای واقعیت تلخ کاهش مصرف لبنیات و گوشت توسط مردم در اثر حذف ارز ترجیحی و به تبع آن افزایش قیمت این اجناس مهم است. افزایش قیمت بی ضابطه بسیاری از کالاها در حالی رخ داده است که درآمد افراد به خصوص کارمندان و کارگران حقوق بگیر متناسب با تورم موجود افزایش نیافته است و این اقشار با فشار تورم و افزایش هزینه های زندگی مواجه شده و با کاهش درآمد خانوار مصرف شان نیز کاهش یافته است.
مشاهدات میدانی از نقاط مختلف تبریز به خصوص مناطق فقیرنشین نشان می دهد که بسیاری از مردم با افزایش قیمت خوراکی ها به خرید دانه ای میوه و یا تخم مرغ روی آورده اند و دیگر خبری از خرید های کیلویی نیست. حتی برخی خانوارها برای چند ماه گوشت قرمز یا مرغ نمی خرند زیرا توان خرید گوشت کیلویی نزدیک به ۳۰۰ هزار تومان را ندارند و درآمدها کفاف هزینه های زندگی را نمی دهد.
وقتی قدرت خرید مردم در اثر رشد قیمت ها کاهش می یابد متاسفانه اولین کالاهایی که از سبد خانوار حذف می شوند شیر و گوشت هستند. این اقلام که در سفره خانوار نباشند بیماری ناشی از سوء تغذیه به سراغ افراد می آید و در نتیجه هزینه های درمانی به هزینه های خانوار افزوده می شود.
مطالعات محققان نشان می دهد بین رژیم غذایی و کیفیت زندگی رابطه معناداری وجود دارد.یعنی هرچه قدر میزان مصرف لبنیات، میوه و یا گوشت بین مردم به حد کافی باشد و ویتامین های مختلف به بدن شان برسد، سلامت و تندرست خواهند بود و کمتر به بیماری دچار خواهند شد. برعکس اگر مواد مغذی به بدن نرسد فرد به مرور زمان سلامتی خود را از دست خواهد داد.
پر بودن مطب پزشکان، آزمایشگاه ها و مراکز درمانی و مراجعه مکرر مردم به دکتر نشان دهنده تاثیر مستقیم افزایش قیمت کالاهای اساسی ذکر شده بر سلامتی بدن افراد است. شایع شدن بیماری های پوکی استخوان، قلبی عروقی، معده و یا گوارش در جامعه ایرانی حاکی از تغذیه و سبک زندگی ناصحیح بین ایرانیان می باشد.
واقعیت این است که یکی از ارکان توسعه پایدار در هر کشوری سلامت و تندرستی مردم و به عبارت بهتر جمعیت فعال و شاغل آن کشور است. چگونه می توان سخن از توسعه گفت در حالیکه سلامتی مردم به دلیل نداشتن تناسب بین درآمد و گران بودن کالاهای اساسی و مورد نیاز به خطر افتاده است.
کشور زمانی در ریل توسعه قرار خواهد گرفت که نیازهای اولیه مردم تامین شود تا نیازهای دیگر شکوفا گردند. نیروی انسانی سالم و تندرست است که رشد و توسعه اقتصادی و صنعتی کشور را رقم می زنند.

طاهر خیری
انتهای پیام/