به گزارش نصر، نام اورژانس هوایی را شاید بسیاری از مردم شنیده باشند. گاهی این بالگردهای امدادی، آشیانه را برای نجات مادران باردار ترک می‌کنند و گاهی برای انتقال سانحه دیدگان و بیماران بدحال از مناطق محروم و صعب العبور. این بالگردها، مسیر چندین ساعته را چند دقیقه‌ای طی می‌کنند و احتمال زنده ماندن بیمار را تا رسیدن به فراز یک بیمارستان مجهز قوت می‌بخشند. معجزه‌ای را رقم می‌زنند که نمودهای آن را در حوادث طبیعی و غیرطبیعی که در سطح کشور طی سالیان گذشته رخ داده است، مشاهده کردیم.
حال برای آشنایی با ماموریت‌ها و سازوکار فعالیت اورژانس هوایی به پایگاه ششم رزمی ارتش جمهوری اسلامی ایران در تبریز می‌رویم. این پایگاه، محل استقرار بالگردهای امدادی است که برای کمک به مردم شهرها و روستاهای مختلف آذربایجان شرقی در آماده باش کامل قرار دارند.

اهمیت بالای فعالیت اورژاس هوایی در آذربایجان شرقی
در ابتدا با مصطفی سلیمانی، مسئول اورژانس هوایی این پایگاه به گفت‌وگو می‌پردازیم. از او درباره فعالیت اورژانس هوایی می‌پرسیم که در جواب می‌گوید: با توجه به گستردگی راه‌های ارتباطی، وجود محورهای مواصلاتی صعب‌العبور و بالا بودن آمار تصادفات و مناطق کم برخوردار در آذربایجان شرقی، انتقال سریع مصدومان سوانح جاده‌ای، مادران باردار، بیماران قلبی و سکته‌های مغزی به مراکز تخصصی بیش از پیش اهمیت دارد.
وی به انتقال اعضای پیوندی توسط بالگردها نیز اشاره‌ای کرده و می‌گوید: با توجه به اهمیت انتقال سریع اعضای پیوندی بین استان‌های هم جوار، وجود پایگاه اورژانس هوایی در استان ضرورت دارد.
وی در خصوص زمان راه اندازی پایگاه اورژانس هوایی در تبریز، اظهار می‌کند: همزمان با سایر استان‌ها در سال ۱۳۹۳ پایگاه اورژانس هوایی در آذربایجان شرقی نیز با همکاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز و هوانیروز سهند تبریز شروع به کار کرد.

انتقال ۵۶۷ مصدوم توسط اورژانس هوایی تبریز
سلیمانی در ارتباط با تعداد ماموریت‌های اعزامی این پایگاه نیز می‌گوید: اورژانس هوایی استان در این مدت تعداد ۳۹۳ ماموریت اورژانسی انجام داده و به ۵۶۷ مصدوم نیازمند خدمات اورژانسی خدمت ارائه کرده است. ۶۷ درصد بیماران منتقل شده مربوط به مصدومان ناشی از سوانح و حوادث ترافیکی، هشت درصد مربوط به مادران باردار، هفت درصد مربوط به سکته مغزی، شش درصد بیماران قلبی و ۱۲ درصد باقیمانده مربوط به سایر سوانح و نیز بیماران داخلی می‌شود.

امدادگری با لباس پرواز
امدادگر شیفت اورژانس هوایی در آشیانه هلی کوپترهای امدادی در آماده باش کامل است تا در صورت دریافت گزارش اعزام، بلافاصله با همراهی خلبان به محل حادثه پرواز کند. 
مامور اورژانس، لباس سبزرنگ خلبانی را بر تن دارد که مناسب ترین لباس برای ماموریت‌های فوری است. به قول خودش کار در اورژانس هوایی از علاقه اش به خلبانی می‌آید. وقتی این علاقه با حرفه و مسئولیتش برای نجات جان بیماران و حادثه دیدگان عجین می‌شود، او را برای سال‌ها در این آشیانه نگه داشته و همچنان اشتیاق خدمت به مردم در چشمانش موج می‌زند.
محمد تقی مهدوی، یکی از ماموران خدوم اورژانس است که امروز در پایگاه اورژانس هوایی شیفت کاری دارد. با او گفت‌وگویی را آغاز می‌کنیم و در همین ابتدا از زمان حضورش در پایگاه می‌پرسیم که می‌گوید: این پایگاه در مرداد ماه سال ۱۳۹۳ تاسیس شد و من بعد از گذشت یک سال به اینجا آمدم. پیش از آن، هشت سال در امدادرسانی آمبولانس کار می‌کردم اما علاقه‌ام به پرواز باعث شد تا برای خدمت به اورژانس هوایی انتقال یابم. 
از وی درباره تفاوت‌های کار با آمبولانس و کار در بالگرد می‌پرسیم که می‌افزاید: هر کدام دغدغه‌های خاص خود را دارند. در آمبولانس، تعداد ماموریت‌ها بیش تر است اما در هر ماموریت اورژانس هوایی، فشار روانی به اندازه شاید ۱۰ ماموریت زمینی وجود دارد. علاوه بر آن استرس و محدودیت فضا در بالگرد نیز از دیگر چالش‌های کار در اورژانس هوایی است.
وی ادامه می‌دهد: معمولا بدحال ترین بیماران مثل بیماران و مصدومان قطع عضو، سقوط از ارتفاع و ... که بدترین وضعیت جسمی را دارند، از طریق اورژانس هوایی منتقل می‌شوند که این امر خود بار روانی بیشتری را برای تنها مامور اورژانس حاضر در بالگرد خواهد داشت. 
از این مامور خدوم اورژانس درباره تعداد ماموران اعزامی به هر ماموریت اورژانس هوایی جویا می‌شویم که می‌گوید: معمولاً یک مامور اورژانس در هر بالگرد حضور دارد اما هنگامی که تعداد مصدومان زیاد می‌شود، تعداد نیروی اورژانسی هم افزایش می‌یابد. مثلا برای رسیدگی به وضعیت درمانی یکی از حادثه‌های اخیر، با همکارم برای امدادرسانی اعزام شدیم.
وی در خصوص دیگر چالش‌های مهم اورژانس هوایی بیان می‌کند: هنگام پرواز، فشار هوا و اکسیژن کاهش می‌یابد و این امر مشکلاتی را برای ما ایجاد می‌کند اما با تدابیری که اتخاذ می‌کنیم و با توجه به زمان کم پرواز، سعی می‌شود که بیماران تا رسیدن به مقصد حالت ثبات را داشته باشند. قرارگیری در چنین وضعیتی، ماموران اورژانسی را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما همراهی خلبان و فرود استاندارد، باعث می‌شود تا مشکلی در این خصوص پیش نیاید.

لذت نجات جان مصدومان، سختی کار را شیرین می‌کند
وی درباره یکی از ماموریت‌های سخت کاری‌اش در طول هفت سال فعالیت در اورژانس هوایی، می‌گوید: یک مصدوم ۱۵ساله را که شرایط بسیار وخیمی داشت و احتمال زنده ماندش بسیار کم بود توانستیم با تحمل سختی‌های بسیار برای تثبیت وضعیت جسمی‌اش از طریق بالگرد به بیمارستان انتقال دهیم که بعدا با شنیدن سلامتی این نوجوان بسیار خوشحال شدیم و بسیار برای ما لذت بخش بود. همین شیرینی‌ها است که باعث می‌شود، سختی‌ها را تحمل کنیم.
مهدوی می‌افزاید: فعالیت اورژانس هوایی معمولا از طلوع تا غروب خورشید ادامه دارد و پرواز در شب فعلاً انجام نمی‌گیرد. گستره فعالیت اورژانس هوایی علاوه بر مناطق محروم حتی به اتوبان معروف شهید کسایی تبریز هم می‌رسد که یک بار به دلیل ترافیک سنگین امکان انتقال بیمار وجود نداشت و اورژانس هوایی مصدومان حادثه رخ داده در این اتوبان را انتقال داد.

خلبانی در امدادرسانی
سرهنگ خلبان حبیب سروری نیز یکی از خلبانان هوانیروز است که بالگردهای امدادرسان را به پرواز درمی‌آورد. وی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به فعالیت ۲۶ ساله‌اش در هوانیروز، می‌گوید: الان در شیفت پروازی اورژانس هستیم. پروازهای امدادی این پایگاه در صورت لزوم به شهرها و مناطق صعب العبوری که امکان انتقال بیمار به صورت زمینی وجود ندارد، انجام می‌گیرد.
وی می‌افزاید: عمده مناطق صعب العبور اعزامی اورژانس هوایی شامل شهرستان‌های ورزقان، کلیبر هریس و مناطق شمالی استان می‌شود. ما در تمام فصول به خصوص برای تصادفات جاده‌ای به محل حادثه اعزام می‌شویم و معمولا بیماران و مصدومان بدحال را به بیمارستان امام رضا(ع) تبریز انتقال می‌دهیم.
وی ادامه می‌دهد: کلیه پروازهایی که به صورت هوایی انجام می‌گیرد، اضطراری است و اگر این پروازها به موقع و در زمان خاص خود انجام نگیرد ممکن است جان هم وطنانمان از دست برود.
 

مصدومی که سربازمان شد
سروری در خصوص برخی از عملیات‌های اعزامی حساس اورژانس هوایی نیز اظهار می‌کند: یک مصدوم در کلیبر داشتیم که وضعیت بسیار وخیمی داشت و اگر با خودرو جا به جا می‌شد، حتما قطع نخاع می‌شد، در نتیجه او را با بالگرد جا به جا کردیم که بعد از دو سال دیدیم که این مرد جوان برای خدمت سربازی به هوانیروز آمد و وقتی او را در صحت و سلامت کامل دیدیم، بسیار خوشحال شدیم و برایمان مایه افتخار بود.
انتهای پیام/