به گزارش نصر، « إِقْرَاءَ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِیَ خَلَقَ…» بخوان به نام پروردگارت که هستی آفرید؛ آن که خلوت نشین دل مهربان توست، بخوان به نام او که تو را حبیب خویش خوانده است؛ تو که محبوب تمام کاینات هستی.
و این خواندن سرآغاز «قولوا لا اله الا اللّه تُفْلِحوا» شد که کژاندیشان، برای رهایی از جهل باید به «تفلحوا» بیش از پیش بیاندیشند.
بار دیگر ارتباط آسمان و زمین برقرار شد و وجدان عرب و عجم از چوب و سنگ پرستی، به خداپرستی گرایید، بار دیگر نوح کشتیبان، قوم خویش را از توفان بلا رهانیده، به ساحل نجات رسانید.
بار دیگر آسمان و زمین دست در دست همدیگر برای رهایی انسان از ذلّت و ظلم و جهل، لبیک گویان، نوای محمد رسول الله را زمزمه کردند، امروز هستی غرق در شادی و معنا شد زیرا که دادار هستی امروز دینش را بر بشر کامل کرد و جامه خرد، تقوی و معنویت بر انسان پوشاند.
ای محمد (ص) درود خداوند بر تو باد، آن گاه که زمین از نعمت حضورت در کائنات برخوردار شد و آسمان به میزبانی زمین غبطه خورد؛ با برانگیختن تو چشمه فیض الهی جوشیدن گرفت و جهان از ظلمت و جهل به درآمد.
حضرت علی (ع) در بیان وضعیت اجتماعی اعراب دوران رسول خدا (ص) و نیز بعثت پیامبر گرامی اسلام می‌فرمایند: «خداوند حضرت محمد (ص) را برای هشدار به جهانیان و پاسداری از قرآن فرستاد، در حالی که شما گروه اعراب بر بدترین آیین و در فاسدترین جایگاه، قرار داشتید، در میان سنگ‌های درشت فرود می‌آمدید و با مارهای خشن سر و کار داشتید، آب گندیده می‌نوشیدید و نان خشکیده می‌خوردید با این حال خون یکدیگر را می‌ریختید و با خویشان خود بد عمل می‌کردید.
بت‌ها در میان شما بر افراشته و گناهان سراسر وجودتان را فرا گرفته بود در چنین محیطی که مه غلیظ خرافه پرستی و سنت‌های زشت جاهلی سرتاسر جامعه را فرا گرفته بود، خداوند حضرت پیامبر (ص) را مبعوث فرمود تا آنان را به چشمه حقیقت و راه مستقیم هدایت رهنمون گرداند.
در عظمت ایشان همین بس که خود فرموده اند: «کُنْتُ نَبِیًّا وَ آدَمُ بَیْنَ الرُّوْحِ وَ الْجَسَدَ » (من پیامبر بودم در حالی که آدم بین روح و جسد بود)؛ ایشان ارزش های اخلاقی را بسیار ارج می نهاد، خود در سیره عملی نمونه ای از فضایل اخلاقی و ارزش های والای انسانی بودند.
امام علی (ع) درباره ویژگی های اخلاقی پیامبر در خطبه ۱۰۵ نهج البلاغه می فرماید: «خداوند حضرت محمد(ص) را برانگیخت در حالی که گواه و بشارت دهنده و انذار کننده بود؛ بهترین مردم در دوران کودکی، نجیب ترین مردم در دوران سالمندی، پاک ترین پاکان از نظر خوی و اخلاق، بود».
روزی یک یهودی نزد حضرت علی(ع) آمد و از ایشان خواست صفات کریمه پیامبر(ص) را بشمارد؛ حضرت در پاسخ فرمود: نعمت‌های این دنیای با عظمت را برشمار! و در حالی که فرد از این امر عاجز ماند به او گفتند: «این دنیا و نعماتش در قران کریم کم و قلیل شمرده شده، پس چگونه حضرت محمد(ص) را که در نزد خداوند با عظمت و گسترده یاد شده‌اند را می‌توانم توصیف کنم؟».
راز محبوبیت رسول اکرم (ص) در بین جهانیان به ویژه مسلمانان، عشق و ایمان به خداوند و عمل صالح است؛ پیامبر با ویژگی های رفتاری به مکارم الاخلاق در بین مردم شهرت یافت، آن چه در قرآن راجع به پاکی، صداقت و اخلاق مطرح شده، آینه تمام نمای آن را در سلوک، گفتار و اخلاق رسول الله (ص) می توان مشاهده کرد.
درود خداوند بر تو باد، آن گاه که مکه، آکنده از عطر نجوای نمازت، دل از آسمان ربود.
درود خداوند بر تو باد، آن گاه که زبان به حمد و یگانگی خداوند گشودی و عطر توحید، کوچه های مکه را فرا گرفت.
درود خداوند بر تو باد، آن گاه که زخم بی شمارت، عشق را به تماشا فرا خواند و عاشقانگی از افسانه به حقیقت پیوست.
درود خداوند بر تو باد، آن گاه که غربت، به قصد قربت برگزیدی و برکت وجودت، تاریخ را به مبدأیی از نور، راهنما شد.
درود خدا بر تو باد، آن گاه که رنج و گرفتاری مردم به شدت موجب رنج و گرفتاری ات می‌شد.
ماه فرو ماند از جمال محمد(ص) سرو نباشد به اعتدال محمد
قدر فلک را کمال و منزلتی نیست در نظر قدر با کمال محمد
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی آمده مجموع در ظلال محمد
سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی عشق محمد بس است و آل محمد
انتهای پیام/