تلنگرهای جام ملت های عربی در عراق؛
درس مدیریت عراق به ایران
1401/10/20 - 18:02 - کد خبر: 85011
نصر، مسابقات فوتبال جام ملت های کشور های عربی در حالی چند روز پیش در استادیوم های لاکچری عراق برگزار شد که بیشتر شهر های ایرانی درگیر جنگ با این کشور در همان وضعیت ۳۴ سال پیش خود قرار دارند و حتی ورزشگاه های ایران برای میزبانی جام باشگاه های آسیا رد شدند.
به گزارش نصر، چند روز پیش در حالی عراق، همسایه غربی ایران میزبان مسابقات فوتبال جام ملت های کشور های عربی بود که این مسابقات از همان ابتدا تلنگرهایی بر کشور ایران داشت.
بزرگترین حاشیه این رقابت ها که همان ابتدا سر و صدا های زیادی به پا کرد، استفاده از واژه خلیج عربی بود؛ عنوانی که همواره توسط برخی کشور های عربی استفاده می شود و به نوعی نشان دهنده اختلاف خود با همسایه ایرانی خود است.
اما بدتر از این اتفاق حضور و حمایت برخی کشور ها در این جام بود که کشور ایران در طول سال های اخیر تعصب زیادی بر روی این کشور ها داشته است؛ کشورهایی همچون یمن یا عراق و قطر که سالهاست با ایران انواع روابط سیاسی و اقتصادی داشتند به نظر می رسد همسو با کشورهای عربستان و امارات به صف دشمنی با ایران پیوسته اند.
اما نکته مهم این مسابقات تنها مربوط به موضوعات سیاسی نیست بلکه گل به خودی های است که در طول سال های پس از جنگ مسئولان کشور به دروازه خود زده اند. تقریبا ۳۴ سال از پایان جنگ تحمیلی ایران و عراق می گذرد و کشور عراق پس از این جنگ متحمل چندین جنگ داخلی و خارجی شده است. بنابراین همه کشور های جهان بخصوص در ایران چهره فلاکت زده و بحران زده از این کشور در ذهن بسیاری از مردم حک شده است اما برگزاری مسابقات جام ملت های کشور های عربی در کشور عراق نشان داد نه تنها این کشور در این سال ها بیکار ننشته است بلکه هزینه های زیادی در زیر ساخت های خود بخصوص در ساخت استادیوم ها خود داشته است.
این رقابت ها در دو استادیوم لاکچری بین المللی بصره و المیناء بصره دنبال می شود که کشور عراق برای ساخت آنها میلیون ها دلار هزینه کرده است؛ استادیوم هایی که بنظر می رسد نظیر آنها به سختی در ایران یافت می شود.
در مقابل این کشور جنگ زده، از مناطق پردرگیر ایران در جنگ هشت ساله می توان به شهر های استان خوزستان همچون آبادان، خرمشهر، اهواز و مسجد سلیمان اشاره کرد که این شهر های استان خوزستان در سال های اخیر همواره تیمی در لیگ برتر فوتبال ایران داشتند ولی از نعمت داشتن ورزشگاهی در حد همسایه خود محروم بودند. وضعیت ورزشگاه های آبادان، خوزستان و مسجد سلیمان همواره در رقابت های لیگ برتری کاملا آشکار بوده و بغیر از چمن افتضاح از کمترین امکانات رفاهی نیز برخودار نیستند. البته این موضوع تنها در مناطق جنگ زده استان خوزستان خلاصه نمی شود و اگر به سایر ورزشگاه های ایران همچون ورزشگاه باغشمال تبریز، حافظیه شیراز، وطنی قائمشهر، امجدیه تهران و .... که در گذشته و حال میزبان رقابت های لیگ برتر بودند سری زده شود، مشخص می شود ایران تنها هشت سال با همسایه خود در جنگ بوده است و پس از آن بیشترین ضربه و خسارت را از مدیران و مسئولان خودی در سال های پس از جنگ خورده است.
انتهای پیام/