به گزارش نصر، هم‌زمان با سالروز قیام تاریخ‌ساز ۱۹ دی ۱۳۵۶ قم، جمعی از مردم این شهر در حسینیه امام خمینی (ره) با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار کردند.
بخشی از بیانات رهبرانقلاب اسلامی در دیدار با مردم قم بدین شرح است:
- بزرگداشت نوزدهم دی سال ۵۶ هر سال تکرار می‌شود. باید هم استمرار داشته باشد. در آینده هم باید این رشته‌ی نورانی دوام پیدا کند. چرا؟ چون حادثه یک حادثه‌ی تحولی بزرگ بود، حادثه‌ی عادی نبود. زنده نگه داشتن حوادث تحولی تاریخ وظیفه‌ی همه است.
- چرا میگوییم نوزده دی قم یک حادثه‌ی تحول‌آفرین و تاریخی است؟ چون شروع و سرآغاز یک جهاد بزرگ است. از اینجا یک جهاد بزرگی آغاز شد در سراسر کشور که هدف این جهاد هم این بود که ایران عزیز را از هاضمه‌ی غرب بکشد بیرون. ایران که له شده بود زیر دست و پای فرهنگ معوج و غلط غربی و زیر تسلّط سیاسی و نظامی غربی، این را بکشد بیرون، مستقلش کند، هویت تاریخی ایران را احیا کند. هویت تاریخی اسلام و ایران، ایران اسلامی است.
- این هویت اسلامی ایران گم شده بود. اگر کسی می‌آمد در خیابان‌های تهران راه می‌رفت، نه حالا فقط هم تهران، در خیلی از شهرهای دیگر، حتی در یک جاهایی از مشهد ما اگر کسی راه می‌رفت، احساس نمی‌کرد اینجا یک کشور اسلامی است، اینجا یک مردم مسلمانی زندگی می‌کنند.
- راهبرد جریان باطل کتمان یا کمرنگ‌کردن ایام‌الله است؛ راهبردش این است که نگذارد این‌جور روزها، این‌جور حادثه‌ها زنده بمانند و نورافشانی کنند. از نظر جبهه‌ی باطل این ایام غالباً کتمان می‌شوند یا حتی به انکار هم می‌رسد. روز بیست و دوی بهمن کتمان می‌شود، روز سیزده آبان، روز نوزده دی، روز نه دی، روز بیست و نه بهمن قضیه‌ی تبریز، روز تشییع شهید سلیمانی، روز تشییع شهید حججی، اینها همه ایام‌الله‌اند. اینها را می‌خواهند کتمان کنند. اینها هر کدام یک مشعلی هستند که از نظر جریان باطل باید خاموش بشوند، جریان باطلی که در مقابل شما، در مقابل این ملت، در مقابل این انقلاب قرار دارد این مشعل‌ها را بر نمی‌تابد، اینها را باید نابود کند، مشعل‌ها را خاموش کند.
- کار را به لحظه باید انجام داد. توابین برای انتقام خون مطهّر امام حسین آمدند جنگیدند، کشته شدند، همه‌شان کشته شدند، اما در تاریخ اینها را مدح نمی‌کنند. چرا؟ چون دیرجنبیدند. شما که می‌خواستید خونتان را در راه امام حسین بدهید، چرا در اول محرّم، دوم محرّم نیامدید، یک کاری اقلاً صورت بدهید؟ آنجا می‌ایستید تماشا می‌کنید، امام حسین به شهادت می‌رسد، بعد دلتان میسوزد، آن وقت می‌آیید در میدان. این کار را به هنگام انجام ندادن این جور است. کار را به هنگام باید انجام داد. نباید غفلت کنیم از وظیفه‌ای که عقل و شرع به عهده‌ی ما گذاشته. باید بدون تأخیر وارد میدان بشویم. نباید تأخیر داشته باشیم. آن وقت به تناسب اهمیتی که آن کار دارد، خطرات را به جان بخریم.
انتهای پیام/