به گزارش نصر، دسترسی به آب یکی از حساس ترین مسائل زیست محیطی است که امروزه وجود دارد. به عنوان مثال، در ابتدای سال ۲۰۱۸، شهر کیپ تاون در آفریقای جنوبی به دلیل خشکسالی استثنایی مجبور شد وضعیت اضطراری آب و هوایی اعلام کند. به بهای پنج ماه کاهش شدید مصرف آب و به لطف کمی شانس، این شهر توانست این وضعیت اضطراری را چند هفته قبل از روز سرنوشت سازی که باید برای همیشه شیرهای آب پانصدهزار نفر از ساکنانش قطع می شد را لغو کند.
وضعیتی که متاسفانه تکرار خواهد شد. طبق گزارش سازمان ملل، کمبود آب (موقت یا دائمی) بیش از ۴۰ درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می دهد و آمار آن روز به روز افزایش می یابد. امروزه بیش از ۱.۷ میلیارد نفر در حوضه‌های رودخانه‌ای زندگی می‌کنند که مصرف آب آنها بیش از مقدار موجود است. به این وضعیت تنش آبی می گویند.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) زمانی از تنش آبی صحبت می کند که میزان دسترسی به آب، در سال و به ازای هر ساکن، کمتر از ۱۷۰۰ متر مکعب باشد. برای مقایسه، فرانسه بین ۲۵۰۰ تا ۶۰۰۰ متر مکعب آب در سال به ساکنان خود ارائه می دهد.
در واقع، اختلال در اقلیم، افزایش جمعیت و شهرنشینی فزاینده مناطق، پیامدهای مصرف هرچه بیشتر منابع آب شیرین را به همراه دارد. منبعی که متاسفانه بی نهایت نیست. طبق گزارش سازمان ملل متحد، پیش بینی می شود تا سال ۲۰۲۵ نزدیک به سه میلیارد نفر با تنش آبی مواجه شوند. از این رو، یکی از اهداف اولویت دار توسعه پایدار سازمان ملل متحد افزایش قابل توجه استفاده منطقی از منابع آب و همچنین تضمین پایداری برداشت و تامین آب شیرین است.
موضوعی که امروزه شهرها باید به آن بپردازند تا به سمت مفهوم شهر هوشمند و تاب آور حرکت کنند. به عنوان مثال، در شهر ویتوریا-گاستیز، در کشور باسک اسپانیا، به لطف کنترل بهتر نشت آب و همچنین یک برنامه آگاهی برای ساکنان، مصرف آب آنها تا ۲۰ درصد کاهش یافته است.

اورباسنس، درختان بیشتر و آب کمتر برای شهرهای بهتر
شهرها به طور مشخص با پارادوکسی مواجه هستند که مربوط به فضاهای سبز است. از یک سو، به درختان، باغچه ها، پارک ها و سازه های پوشش گیاهی بیشتری نیاز است. از طرفی باید در مصرف آب صرفه جویی کرد که امکان آبیاری و حفظ سلامت آنها را فراهم می کند. اینجاست که فناوری و به ویژه اینترنت اشیا می تواند وارد عمل شود.
در هر صورت، این شرطی است که دو بنیانگذار اورباسنس (Urbasense) انجام داده اند. یکی دکتر-مهندس زراعت است، دیگری مهندس سیما و منظر.
آنها با ابراز نگرانی برای جبران مصرف آبی که اغلب به خوبی کنترل نمی شود و منجر به هزینه های اضافی غیر ضروری می شود، راه حلی ایجاد کرده اند که امکان منطقی آبیاری مزارع، پارک ها و زمین های ورزشی را فراهم می کند. راه حل پیشنهادی اورباسنس شامل ارائه اطلاعات روزانه از حسگرهایی است که روی زمین قرار می گیرند. این متخصصان مدیریت آب بر روی عمق یاب یا پروبهای کششی فشاری شرط بندی کردند که به طور مداوم رطوبت خاک را بمنظور ارائه نظارت به مقامات محلی بر کاشت و اثربخشی آبیاری تجزیه و تحلیل می کنند. به عنوان مثال، آبیاری یک زمین ورزشی به چندین هزار متر مکعب آب در سال نیاز دارد.
راه حل ارائه شده توسط اورباسنس شامل آبیاری منطقی با استفاده از حسگرهایی است که روی زمین قرار می گیرند که به یک ایستگاه انتقال داده بی سیم متصل هستند که امکان اندازه گیری تغییرات کوچک در قطر شاخه ها را فراهم می کند. در ارتباط با اطلاعات آب و هوایی، این داده ها به استارت آپ جوان اجازه می دهد تا یک بولتن تجزیه و تحلیل ماهانه از سلامت مناطق درختی ارائه دهد.   از اینرو، قادر به ارائه اطلاعات روزانه در مورد مقادیر رطوبت خاک است.
سپس تفسیر این اطلاعات امکان تدوین توصیه هایی را در زمینه آبیاری فراهم می کند. این توصیه ها مربوط به دوزهایی به میلی متر یا دقیقه بوده و همچنین دفعات آبیاری است که باید انجام شود. به طور متوسط، ‌می تواند دفعات آبیاری در شهر را بین ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش دهد.
بنابراین، برای تیم های شهرداری، نصف کردن تعداد آبیاری ها هم صرفه جویی در حمل و نقل (که برای کاهش آلودگی هوا مهم است) و هم صرفه جویی در مصرف آب را به همراه دارد.
بنابراین اورباسنس راهکاری است که می تواند فضای سبز را در شهر افزایش داده و در عین حال مصرف آب را کاهش دهد. روندی که احتمالاً در سال های آینده باید دموکراتیک تر شود.

آذر کریم‌ زاده
انتهای پیام/