به گزارش نصر، مجتبی محرمی، در افتتاحیه‌ی دومین همایش ملی و اولین همایش بین المللی زنبور عسل کشور در دانشگاه تبریز، با تشریح آخرین یافته‌ها در حوزه‌ی بیماری‌های زنبور عسل، اظهار کرد: زنبور عسل هم مثل سایر موجودات می‌تواند مبتلا به تعدادی از بیماری‌ها باشد که این بیماری‌ها اعم از باکتریایی، قارچی، ویروسی، انگلی و آفاتی بوده و می‌توانند زنبور عسل را مبتلا به این بیماری‌ها کند.
به گزارش ایسنا، وی ادامه داد: یکی از بیماری‌های مهم، واروازیس است که عامل آن واروآ دستراکتور بوده و مایت یا کنه نام دارد. این مایت‌ها از زنبورهای بالغ و نوزادان تغدیه می‌کنند و در یک چرخه‌ای که داخل کندو هستند، تکثیر می‌شوند و تعداد این مایت‌ها افزایش پیدا می‌کند.
وی افزود: مایت‌ها معمولا یا روی بدن زنبور بالغ هستند یا در داخل سلول نوزادان وجود دارند.
محرمی بیان کرد: حضور این‌ مایت‌ها خسارت سنگینی به جمعیت زنبور عسل وارد می‌کند و باعث کاهش سطح ایمنی زنبوران بالغ و کوچک شدن جثه‌ی آن‌ها می‌شود و هم‌چنین زنبورهایی که متولد می‌شوند زنبورهای آماده به کار نیستند و قدرت جمع آوری شهد و قدرت پروازی ندارند یعنی جمعیتی متولد می‌شود که این جمعیت فاقد کارایی ‌لازم است. 
وی در خصوص آسیب‌های کنه‌ها، تصریح کرد: این مایت‌ها علاوه بر خسارت سنگین که به کندو وارد می‌کنند باعث می‌شوند تا زنبورها تولید جمعیت خوبی نداشته باشند و هم‌چنین حامل ویروس‌های زیادی هستند که این ویروس‌ها را می‌توانند به جمعیت زنبور عسل منتقل کنند. 
وی افزود: بیش از ۱۸ ویروس شناخته شده داریم که این ویروس‌ها غالبا توسط مایت‌ها به جمعیت منتقل می‌شوند و ترکیب مایت‌ها (کنه) و ویروس‌ها باعث تلفات سنگینی در داخل کندوها و جمعیت‌ها آن‌ها می‌شود. کنه‌ها مقدمه‌ی ورود ویروس‌ها به داخل کندو هستند.
رئیس انجمن زنبورعسل ایران ادامه داد: یکی از علائمی که به وضوح در داخل کندوها و جمعیت زنبوری دیده می‌شود زنبورانی با بال‌های شکسته یا خورده شده یا بی بال هستند که این حاصل ورود ویروس‌ها به داخل کندوها هستند.
وی متذکر شد: ما مایت‌ها را به عنوان امُ الامراض در داخل کندو می‌دانیم، هیچ بیماری سنگین تر از مایت‌ها نیست یعنی اگر ما بتوانیم آن را درست کنترل کنیم خیلی از عوامل بیماری زا را کنترل کرده‌ایم.
وی افزود: نکته‌ی مهم این است اگر کسی مایت‌ها را در داخل کندو به چشم ببیند یعنی مایت خسارت خود را به داخل کندو وارد کرده است، بنابراین تلاش ما بر این است که مایت را به گونه‌ای درمان کنیم که با چشم دیده نشود. 
محرمی ادامه داد: مایت‌ها درمان به موقع و حداقل سه دوره درمان لازم دارند اولین درمان در پاییز خواهد بود چون در پاییز جمعیت مایت‌ها روی بدن بالغین وجود دارد و به دلیل تخم ریزی‌ کم، بخشی از آن‌ها در سلول‌ها وجود دارند و بخشی روی بدن بالغین قرار می‌گیرند.
وی گفت: دوره‌ی درمان بعدی قبل از شروع بهار انجام شود و اگر لازم باشد درمان بعدی در طول بهار و تابستان انجام شود، نتیجه‌ی تلفات مایت‌ها در زمستان به حداکثر می‌رسد. 
انتهای پیام/