اما امروز در عصری که به ارتباطات شهره است، باوجود صدها پلتفرم دیجیتالی و غول‌هایی همچون اینستاگرام و توئیتر و کمرنگ شدن اهمیت منبع خبر و همچنین دشوار شدن تشخیص اطلاعات از ضداطلاعات، ضرورت تعدد رسانه‌های آزاد برای پرهیز از جامعه تک صدایی و مقابله با مقوله ضداطلاعات یا اخبار نادرست به شدت در جامعه احساس می‌شود.
درست است که رسانه های دیجیتال که مستقل از جریان دولت و حاکمیت در جامعه ما شروع به فعالیت کردند عمر چندانی ندارند، اما به سرعت توانستند در میان شهروندان جایگاه خوبی داشته باشند و به یک منبع مورد اعتماد تبدیل شوند. 
برای خبرنگاری همچون من که روزهای اول کارم مصادف بود با ماه های ابتدایی فعالیت "نصر"، خوب می‌دانم که این رسانه که حالا روزهای شکوفایی و نوجوانی خود را می‌گذراند، چه سختی ها و مشقت‌هایی را به جان خرید تا به این روز و این جایگاه برسد.
خوب به یاد دارم که آن روزها نه تنها عموم مردم، بلکه حتی مدیران و صاحبان پست‌های دولتی، درکی از رسانه دیجیتال نداشتند و برای ما خبرنگاران تازه کار چقدر سخت بود توضیح اینکه بستر فعالیت ما کاغذ و چاپ نیست، بلکه رسانه دیجیتال است.
آن سال ها مردم خبرگزاری های وابسته به دولت را نمی‌شناختند و منبع اخبارشان روزنامه و اخبار صدا و سیما بود و مدیران هم تنها خبرگزاری های رسمی را قبول داشتند.
اما بعدها با سرعت گرفتن انتقال اخبار از طریق پایگاه‌های خبری و پذیرش شدن آن ها در میان عموم مردم، جایگاهی ممتاز برای این رسانه‌ها علی‌الخصوص اولین آن‌ها «نصر» به وجود آمد و تبدیل به منبع خبری امن‌تر و قابل اطمینان تر از سایر رسانه ها شد.
برای من و همکارانم که قد کشیدن «نصر» را با چشمان‌مان دیدیم و می‌دانیم که چه خون دل‌ها خورده شده تا به امروز و این سن و موقعیت برسد، چیزی لذت بخش تر از آن نیست که این رسانه جوانسال سرمایه اجتماعی بزرگی به نام "شهروندان" را در کنار خود دارد. پس بمانید تا بمانیم!

ندا فرشباف، عضو تحریریه نصر
انتهای پیام/