آیا سرعت در جاده ها باید کاهش یابد؟ این سوال اغلب در بحث های عمومی مطرح می شود و کم و بیش شور و شوقی را در میان فرانسوی ها بر می‌انگیزد. اخیراً زمانی که دولت پیشنهاد کرد سرعت را از ۹۰ کیلومتر در ساعت به ۸۰ کیلومتر در ساعت در جاده‌های دو طرفه بدون جداکننده مرکزی کاهش دهد، شاهد این موضوع بودیم.
با این حال، چه به ایمنی، حفاظت از محیط زیست یا افزایش قدرت خرید مربوط باشد، کاهش سرعت یک اقدام مطلوب است. به گفته آژانس محیط زیست و کنترل انرژی، با کاهش سرعت به ۹۰ کیلومتر در ساعت، هر راننده به طور متوسط ‌۱۲۰ یورو در سال صرفه جویی می کند و انتشار آلاینده های خود را ۳۰ درصد کاهش می دهد.
اخیرا آژانس بین المللی انرژی در توصیه خود برای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، کاهش سرعت در جاده‌ها را نیز توصیه کرده است. بحثی که باید در ماه‌های آینده در دو سطح ادامه یابد: بزرگراه ها و مراکز شهرها.

کاهش سرعت در بزرگراه از ۱۳۰ کیلومتر در ساعت به ۱۱۰ کیلومتر در ساعت جهت کاستن مصرف انرژی و هزینه های سوخت
در فرانسه، حداکثر سرعت در بزرگراه از سال ۱۹۷۴ به ۱۳۰ کیلومتر در ساعت محدود شده است، اما ایده کاهش این سرعت به ۱۱۰ کیلومتر در ساعت بحثی است که به طور مرتب مطرح می شود، به خصوص که توسط کنوانسیون شهروندی اقلیم در سال ۲۰۲۰ پیشنهاد شده است. با این حال، از زمانی که دولت تصمیم گرفت آن را در قانون آب و هوا و تاب آوری کنار بگذارد، اجرای آن دچار ریسک شده است.
با این حال، این اقدام در چندین مورد مثمرثمر خواهد بود. در حالی که مزایای آب و هوایی مرتبط با کاهش گازهای گلخانه ای منتشر شده در طول سفرهای بزرگراهی غیرقابل انکار است، مزایای دیگری نیز باید در نظر گرفته شود، به ویژه از نظر کاهش مصرف بنزین. در واقع، طبق کارهای انجام شده توسط مرکز مطالعات محیط زیست، کاهش سرعت در بزرگراه از ۱۳۰ کیلومتر در ساعت به ۱۱۰ کیلومتر در ساعت، مصرف سوخت را تا ۱۶ درصد در هر کیلومتر طی شده کاهش می دهد. بنابراین، این صرفه جویی در مصرف سوخت برای کیف پول رانندگان و همچنین برای کاهش وابستگی فرانسه به واردات نفت بسیار سودمند خواهد بود.
کاهش سرعت به ۱۱۰ کیلومتر در ساعت نیز احتمالاً خودروسازان را تشویق می‌کند تا از هوشیاری بیشتری در طراحی وسایل نقلیه خود استفاده کنند، زیرا سرعت بالا به موتورهای قدرتمند و در نتیجه سنگین‌تر و به ویژه مصرف‌کنندگان انرژی بیشتر نیاز دارد. در عین حال، تغییر از سرعت ۱۳۰ کیلومتر در ساعت به ۱۱۰ کیلومتر در ساعت منجر به کاهش ۲۴ درصدی در انرژی مصرف شده توسط وسایل نقلیه می شود. بنابراین استقلال آنها اینگونه افزایش یافته و منجر به توقف کمتر جهت شارژ مجدد شده و زمان سفر لزوما طولانی تر نخواهد بود.
در نهایت، این امر همچنین باعث هماهنگی بیشتر قوانین در سطح اروپا می شود، زیرا بسیاری از کشورها قبلاً شروع به کاهش محدودیت های سرعت خود کرده اند. به عنوان مثال، در بلژیک، اسپانیا و پرتغال این مورد وجود دارد و محدودیت‌ها اکنون به ۱۲۰ کیلومتر در ساعت افزایش یافته است. در بریتانیا، حداکثر سرعت ۱۱۰ کیلومتر در ساعت است، در حالی که هلند از ۱۳۰ کیلومتر در ساعت به ۱۰۰ کیلومتر در ساعت بین ساعات ۶ صبح تا ۷ بعد از ظهر کاهش می دهد.

کاهش سرعت به ۳۰ کیلومتر در ساعت در مراکز شهرها جهت محدود کردن خطر تصادف و بهبود کیفیت هوا
بر خلاف سرعت ۱۱۰ کیلومتر در ساعت در بزرگراه، معیار افزایش محدودیت سرعت به ۳۰ کیلومتر در ساعت در برخی شهرها از دهه ۲۰۰۰ در فرانسه تعمیم یافته است. این عمل که در دهه ۱۹۷۰ در هلند ظاهر شد، سپس در سراسر جهان گسترش یافت. در فرانسه نیز در شهرهای واقع در حومه پاریس اجرا می شود.
اگر این اقدام گاهی اوقات هنوز هم تفرقه‌انگیز است، همانطور که مخالفت‌های فراوان با محدودیت ۳۰ کیلومتر در ساعت در پاریس نشان می‌دهد، هدف آن باارزش‌تر جلوه می کند: اهمیت دادن بیشتر به تحرک نرم، دلپذیرتر و امن‌تر کردن شهرها یا حتی اشتراک‌گذاری فضاهای عمومی به روشی بهینه تر. باید بدانید که تصادف عابر پیاده با ماشینی که با سرعت ۵۰ کیلومتر در ساعت حرکت می کند، ۸۰ درصد احتمال مرگ دارد. هنگامی که با وسیله نقلیه ای که با سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت حرکت می کند برخورد می کند، ۹۰ درصد شانس زنده ماندن دارد.
به طور مشخص، شهرهایی که این محدودیت را اجرا کرده اند، اثرات مثبت واقعی به ویژه در زمینه ایمنی عابران پیاده و دوچرخه سواران را مشاهده نموده اند. به عنوان مثال، شهر تورنتو شاهد کاهش ۶۷ درصدی تصادفات بین عابران پیاده و رانندگان بوده است، در حالی که شهر هلسینکی پس از کاهش سرعت به ۳۰ کیلومتر در ساعت در مرکز شهر، اکنون هیچ مورد تلفات عابران پیاده را ثبت نکرده است. شهر پونتودرا اسپانیا نیز از کاهش شدید مرگ و میر بهره مند شده است و از ۳۰ به ۳ مرگ در سال کاهش یافته است.
در همان زمان، کمیسیون عمومی توسعه پایدار و آژانس محیط زیست و کنترل انرژی تخمین می‌زنند که محدود کردن سرعت به ۳۰ کیلومتر در ساعت در شهر احتمالاً باعث می‌شود از هر پنج نفر یک نفر استفاده از خودروی شخصی را به نفع وسیله حمل‌ونقل دیگری رها کند که به روان شدن ترافیک کمک کرده و کیفیت هوا را بهبود بخشد. در فرانسه، کلان شهرهای گرونوبل، لیل، پاریس، مونپلیه و نانت اخیراً این اقدام را اتخاذ کرده اند.
با این حال، گزارشات مرکز مطالعات محیط زیست نشان می‌دهد که این کاهش سرعت باید با پیشرفت‌های دیگری همراه باشد تا واقعاً مؤثر شود: تقویت جذابیت حمل‌ونقل عمومی، حذف چراغ‌های راهنمایی یا حتی تقویت دسترسی به مراکز شهری با حمل و نقل عمومی.

آذر کریم‌زاده
انتهای پیام/