گردن نوشتار یا گردن فناوری چیست؟/ همه چیز درباره یک آسیب جدی!

1401/06/27 - 12:46 - کد خبر: 75211
گردن درد

نصر: "گردن نوشتار" یک آسیب استرسی ممتد یا همان سندرم استفاده بیش از حد در گردن را توصیف می کند که در اثر کار کردن طولانی مدت با دستگاه های تلفن همراه و به دنبال آن خمیده بودن سر به سمت پایین بدون هیچگونه تحرکی ایجاد می شود.

به گزارش نصر، "گردن نوشتار" که به آن "گردن فناوری" نیز می‌ گویند، بیشتر با ارسال پیامک در ارتباط است اما می‌ تواند در اثر گشت و گذار در فضای اینترنت، بازی کردن و یا انجام هر کار دیگری از طریق گوشی ها و تبلت های هوشمند نیز رخ دهد، زیرا در تمام این حالات با سری خم شده به سوی جلو به نمایشگر تلفن خیره می شویم!
اطلاعات کامل این مقاله از طریق مجله بین المللی فناوری جراحی در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است.
وزن سر یکی از عوامل کلیدی و تاثیرگذار روی شدت درد ناشی از وضعیت گردن فناوری است. عضلات، تاندون‌ ها و رباط‌ های گردن در راستای تحمل وزن طبیعی سر (4.5 تا 5.4 کیلوگرم) در وضعیت خنثی و متعادل (خم شدگی 0 درجه) در قسمت فوقانی ستون فقرات گردنی قرار گرفته و به خوبی سازماندهی شده اند.
حال حالت کار با گوشی را در نظر بگیرید. همه ما هنگام ارسال پیامک با تلفن همراه، به طور معمول سر خود را به سمت جلو خم کرده و با زاویه 45 تا 60 درجه به سمت پایین نگاه می کنیم. این زاویه نیرویی در حدود 22.6 الی 27.2 کیلوگرم را به گردن فرد وارد می کند. طبیعی است که هیچ گردنی نمی تواند این مقدار از فشار را در یک دوره طولانی با موفقیت و تحت سلامت کامل تحمل کند.
همانطور که در تصویر می بینید، این اعداد برای خم شدگی 15 و 30 درجه نیز به‌ ترتیب 12 و 18 کیلوگرم هستند.



 

دوره های درد "گردن فناوری" و روش درمان آن
عارضه گردن فناوری معمولا با یک درد نسبتا خفیف در گردن و یا قسمت بالای کمر شروع می شود. همچنین این وضعیت ممکن است با درد شدید یا سفتی در گردن نیز تظاهر یابد. هنگامی که استفاده افراطی از فناوری منجر به ایجاد درد شده باشد، با ترکیبی از موارد زیر می توان به تسریع روند درمان کمک کرد:
- محدود کردن استفاده از تلفن/تبلت به کارهای ضروری
- بهبود زاویه سر و گردن با نزدیک تر کردن دستگاه‌ مورد نظر به سطح چشم
- انجام تمرینات کششی که به طور خاص گردن، قفسه سینه و قسمت بالایی پشت را هدف قرار می دهند
اگر به این مشکل توجه کافی نشود، وضعیت خم شدگی سر به جلو و قوز کردن شانه ها به مرور زمان بدتر شده و می تواند منجر به درد بیشتر و همچنین کاهش تحرک در گردن، قسمت بالایی پشت و شانه ها شود. حتی در برخی از موارد وخیم، خم شدگی سر رو به جلو می تواند مشکلات ستون فقرات گردنی را تشدید و تسریع کند، مانند بیماری دیسک یا آرتروز گردن.


بررسی علل مطرح در زمینه خطرات منحصر به فرد گوشی های هوشمند و تبلت ها در راستای وارد کردن استرس به ناحیه گردن
زاویه شدید گردن برای مشاهده صفحه نمایش در مقایسه با تلویزیون‌ ها و رایانه‌ های شخصی

نمایشگرهای گوشی‌ های هوشمند و تبلت‌ ها معمولا در حالت صاف روی میز یا روی پا مشاهده می‌ شوند. به این مفهوم که زاویه صفحه نمایش شدیدتر یا به بیان دیگر تند و تیز تر است. به این ترتیب، غالبا گردن و سر برای مشاهده گوشی های هوشمند نسبت به سایر صفحه نمایش ها بیشتر به جلو خم می شوند.

عمل لمس صفحه نمايش گوشی ها و تبلت های هوشمند، شانه ها را به هم نزدیک کرده و سر را جلوتر می آورد
تحقیقات جدید نشان داده اند که کاربران در مقایسه با سایر کارهای مرتبط با گوشی های هوشمند مانند مرور وب یا تماشای یک ویدیو، هنگام ارسال پیام کوتاه سر خود را بیشتر به جلو خم می کنند. همچنین از آن جایی که به زمان بیشتری برای لمس صفحه با انگشتان، تایپ کردن و ارسال پیام نیاز است، شانه ها بیش از وضعیت های دیگر به سمت هم و همینطور رو به جلو حرکت می کنند.
یک سری از فعالیت های روزمره مانند خواندن کتب چاپی یا ظرف شستن نیز افراد را وادار می کنند که سر خود را به جلو خم کنند، اما تفاوت این ها با گروه اول در بحث زمان انجام یک کار مشخص است. کاربران برای مدت طولانی‌ تری از گوشی‌ های هوشمند و تبلت‌ های خود استفاده می‌ کنند و به همین نسبت کمتر هم احتمال دارد که موقعیت خود را تغییر دهند.


 
گفتنی است که نگرانی های خاصی در مورد تاثیر بالقوه استفاده از گوشی های هوشمند بر سلامت فیزیکی نوجوانان وجود دارد. به خصوص آن دسته از افراد کم سن و سالی که عاشق ارسال پیام و یا به اصطلاح چت با دوستان خود هستند. این نگرانی های تشدید یافته به این دلیل است که ستون فقرات آنها هنوز در حال رشد و تکامل است. بسیاری از پزشکان، کایروپراکتیک ها و سایر متخصصان پزشکی گزارش کرده اند که به علت استفاده مکرر از دستگاه های تلفن همراه، گردن درد و اختلالات فیزیکی به ویژه ستون فقرات میان بیماران نوجوان افزایش چشمگیری داشته است.
انتهای پیام/

پژوهشیار