به گزارش نصر، قرار گرفتن در معرض تشعشعات یونیزه کننده، بیش از ۲۴ میلیون کارگر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. 
طبق این گزارش، قرار است بیش از ۵۰۰ کارشناس از سراسر جهان به تبادل اطلاعات و تجربیات در زمینه تقویت حفاظت از کارگران در برابر تشعشعات بپردازند. 
سازمان جهانی کار سومین کنفرانس بین‌المللی حفاظت در برابر تشعشعات شغلی را با همکاری آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و به میزبانی دولت سوئیس به زودی برگزار خواهد کرد. 
این کنفرانس تا ۹ سپتامبر سال جاری میلادی در ژنو برگزار می‌شود و استانداردها و توصیه‌های بین‌المللی در مورد حفاظت در برابر تشعشعات شغلی، پیشرفت‌های بیست سال گذشته را بررسی، و اقدامات اولویت‌دار منجر به بهبود سیستم جهانی حفاظت در برابر تشعشعات شغلی را شناسایی می‌کند. 
در حالی که قرار گرفتن در معرض تشعشع معمولاً با افرادی که در زمینه صنایع هسته‌ای یا مرتبط با تشعشعات اتمی کار می‌کنند یا با منابع رادیواکتیو سروکار دارند مرتبط است، کارگران سایر مشاغل مانند معدنچیان، خدمه هواپیما، محققان و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی نیز می‌توانند در صورت‌ عدم اتخاذ تدابیر کافی به طور جدی تحت تأثیر این تشعشعات قرار گرفته و مستعد بیماری‌های خونی و سرطان شوند. 
علاوه بر این، حوادث در نیروگاه‌های هسته‌ای می‌تواند اثرات فاجعه بار نه تنها برای کارگران، بلکه برای جوامع و محیط زیست داشته باشد. بنابراین باید اقدامات پیشگیرانه و کنترلی دقیق انجام شود. 
ویک ون وورن، معاون مدیر کل سیاست‌گذاری و افسر مسئول حوزه بهداشت فنی ILO، گفت: «این یک هدف اساسی سازمان جهانی کار از زمان تأسیس آن در سال ۱۹۱۹ میلادی، حفاظت از سلامت کارگران بوده است. «امروز ما هنوز با این هدف فاصله داریم. مرگ‌ها و جراحات ناشی از کار، از جمله مواردی که در اثر قرار گرفتن در معرض تشعشعات ایجاد می‌شوند، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، که سیستم‌های ملی ایمنی و بهداشت شغلی به خوبی تثبیت نشده‌اند، تلفات سنگینی را به همراه دارد.» 
کنفرانس بهداشتی اخیر سازمان جهانی کار فرصتی برای تبادل دانش و تجربه خواهد بود و مسیری را برای پیشرفت ملموس بیشتر در افزایش حفاظت در برابر تشعشعات کارگران در همه صنایع و کشورها و ایجاد محیط‌های کاری ایمن‌تر و سالم تر، به ویژه با ایجاد فرهنگ پیشگیری جهانی ایجاد می‌کند. 
در ژوئن ۱۹۶۰، کنفرانس جهانی کار کنوانسیون (مقاوله نامه) حفاظت در برابر تشعشعات، ۱۹۶۰ (شماره ۱۱۵) و توصیه همراه آن (شماره ۱۱۴) را تصویب کرد. این کنوانسیون در مورد کلیه فعالیت‌های مربوط به قرار گرفتن کارگران در معرض پرتوهای یونیزان در جریان کار اعمال می‌شود و مقرر می‌دارد که هر یک از اعضای ILO که آن را تصویب می‌کند، مفاد آن را از طریق قوانین یا مقررات، آیین‌نامه‌های عملی یا سایر موارد مقتضی اجرا می‌کند.
انتهای پیام/