نصر: غلامرضا گرمارودی گفت: خانواده می‌تواند کمک شایانی به بیمار دیابتی برای بازگشت به شرایط متعادل و پایدار درمانی کند. دیابت بیماری متابولیک مزمنی است که بیش از چهارصد میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند.

به گزارش نصر به نقل از ایرنا، کنترل قند خون در محدوده تعریف شده بالینی هدف درمانی برای این گروه از بیماران است. این هدف جز با مشارکت فعال و مسئولیت پذیری خود بیمار، خانواده و اطرافیان برآورده نخواهد شد.  

مطالعات نشان داده‌اند که سهم اثر اقدام بالینی و مشارکت بیمار و خانواده وی، نسبت ۲۰ به ۸۰ دارد. پیشگیری از شکل‌گیری رفتارهای ناسالم در خانواده که اولین سطح مواجهه کودک با محیط اجتماعی است، ممانعت جدی از تبدیل شدن این رفتارها به عادت و تلاش برای تغییر و تصحیح رفتارهای ناسالم نقش اساسی و تعیین کننده در پیشگیری و کنترل بیماری‌های مزمن دارند.  

محققین پیش بینی می‌کنند که در سه دهه آینده تغییر رفتارهای ناسالم مرتبط با سلامت رچها برابر پیشرفت‌های سریع و اعجاب‌آور در علم پزشکی در حفظ و ارتقا سلامت بشری نقش خواهد داشت. البته تغییر رفتار در انسان امری پیچیده و سخت بوده و نیاز به آگاهی، انگیزه و اراده متناسب دارد. تغییر رفتار مراحل مختلفی دارد و لازم است فرد تحت آموزش لازم قرار گیرد تا به شکل موفقیت آمیز از مراحل تغییر رفتار گذر کند.

خانواده، فضایی است که با پشتیبانی از تغییر رفتار و تصحیح شیوه زندگی ناسالم قادر به ایفای نقش منحصر به فردی در پیشگیری و کنترل بیماری‌های مزمن مثل دیابت است. از آنجایی که بیماری دیابت دست کم در شرایط حاضر تا آخر عمر همراه فرد بیمار خواهد بود، مواردی از قبیل عدم تمکین به درمان، بی توجهی به آزمایشات مکرر اندازه‌گیری قندخون و مشکلات سلامت روان در این بیماران با شیوع بالایی مشاهده می‌شود. خانواده مشروط به اشراف کامل به این مشکلات کمک شایانی به فرد بیمار برای بازگشت به شرایط متعادل و پایدار درمانی خواهد کرد. 

انتهای پیام/