قسمتی از ساختمان متروپل آبادان فرو ریخت، ساختمانی با نمائی زیبا و سازه هائی ضعیف ، ساختمانی که بنا اظهارات کارشناسان امر دارای تخلفات بیشمار بود و بخاطر نفوذ سیاسی مالک آن ، توانسته بود روند ساخت و ساز را ادامه دهد، که متاسفانه دیروز قسمتی از آن فروریخت و بیش از ۶۰ تن کشته و زخمی بر جای گذاشت.
اگر این ساختمان را سازمانی در نظر بگیریم که بواسطه مدیری که همان نمای ساختمان هست و سازه های آن پرسنل و کارمندانش باشند، وجود مدیران نالایق که بواسطه رانت‌های سیاسی با ظواهر بسیار موجه، کوتوله های مدیریتی و سیاسی شده اند و با همین ظاهر خوش سازمانی را هدایت و مدیریت می‌کنند که دارای زیربنای محکمی نیست و سازه هایش هر روز ضعیف و ضعیف تر و شکننده تر می‌شوند.
سازه های سازمانها همان پرسنل سازمان ها هستند که هر چقدر پرتوان و وفادار به سیستم باشند، توان سیستم را بالا می‌برند، اما هر چقدر دستورات و رفتارهای مدیران نالایق، بر پیکره این پرسنل ضربه وارد خواهند کرد و هر روز این پایه ها و سازه های سیستم را ضعیف و ضعیف تر خواهند کرد ، وفاداری پرسنل به سازمان‌های نکته عطفی در پایداری سازمانها به شمار می‌روند و هر چقدر این وفاداری کمتر شود، احتمال ریزش این سازمان بیشتر خواهد شد.
ورود مدیران نالایق که با استفاده از رانت‌های سیاسی وارد عرصه مدیریت می‌شوند و بدون داشتن علم مدیریت ، سعی می‌کنند که ظاهر سازمان را خوشایند نشان دهند، در حالی که سازمانها از درون در حال فرو ریختن هستند و این پوسیدگی سازمانها، شاید سالها به طول بیانجامد، اما به مرور شاهد این ریزش سازه های سازمان خواهیم بود و در این میان شاید همان مدیران نالایق که عوامل اصلی این مشکلات هستند از سازمان خارج شده اند و از دور ناظر این خرابی هستند ، مردم دچار خسران و زیان می شوند.
حوادث و اتفاقات امروزی، یک شبه به وجود نیامده اند ، بلکه از روزهای گذشته شروع شده و عدم توجه به نقد و پیشنهادات ارائه شده، مشکلی بر بار مشکلات سابق را افزایش می‌دهند و بیشتر منتقدان را به باد حمله قرار می‌دهند و از دور خارج می کنند.
پروژه متروپل آبادان از سالیان گذشته مورد نقد کارشناسان بود و ضعفها و ایرادات آن بیان شد ، اما بدلیل برجسته شدن مدیران نالایق، بجای تأثیرپذیری و رفع ایرادات، افراد منتقد در هجمه قرار گرفتند ، مدیران نالایق درجات و عناوین شاخص کشوری و علمی گرفتند!
ساختمان متروپل زمانی فروریخت که مسئولان امر بجای توجه به مطالب منتقدین، از کنار این نقدها به سادگی گذر کردند و اعتنایی به این مسائل انجام ندادند.
در بدنه سازمانها نیز اکنون مدیرانی رسوخ کرده اند که هر روز به سیستم‌ها صدمه میزنند و شاید در نگاه اول متوجه این مطالب بعلت ظاهر فریبی مسئولان و مدیران سازمانها نباشیم ، اما این صدمات به مرور و مانند موریانه خود را نشان خواهند داد ، که آن زمان کار از کار گذشته است.
مطالب منتقدان را جدی بگیرید و به گونه ای نباشد که بعد از بحران‌هاو سقوط سازمانها مطالب منتقدان بعنوان سند مطرح شود.

به قلم حبیب حسینقلی زاده
انتهای پیام/