به گزارش نصر، بیش از ۲۰ موزه اصلی تبریز و موزه های سایر شهرهای آذربایجان شرقی مثل مراغه، اهر، شبستر و سراب، جاذبه های منحصربفردی برای تورق تاریخ کشورمان در ادوار تاریخی مختلف محسوب می شوند.
تبریز تاکنون علاوه بر پایتختی حکومت های ایرانی در دوره های مختلف، به عنوان پایتخت فرهنگی، اقتصادی و سیاسی نیز صفحات زرینی را در تاریخ ایران به ثبت رسانده که امروزه مرور نشانه ها و یادگارهای آن دوران در موزه های این کهن شهر خالی از لطف نیست.
در تبیین اهمیت موزه های آذربایجان شرقی برای نمایش قدمت تاریخ و تمدن این دیدار، اشاره به این نکته نیز ضروری است که دومین موزه کشورمان بعد از موزه ایران باستان در اواسط دهه ۱۳۳۰ شمسی در تبریز تاسیس شد.
در اشاره به اهمیت و غنای موزه های موجود در آذربایجان شرقی، همین بس که این استان از نظر قدمت و تعدد موزه ها پس از تهران در جایگاه دوم کشور قرار دارد.
هر چند شیوع کرونا و محدودیت های ناشی از آن موزه های آذربایجان شرقی را در ۲ سال گذشته در کنج فراموشی نهاد، اما با از سرگیری سفرهای نوروزی، این مکان های فرهنگی در حال بازیابی رونق سابق خود هستندف به گونه ای که بنا بر اعلام ستاد تسهیلات سفرهای نوروزی استان در روزهای گذشته نزدیک به ۳۰ هزار نفر از موزه های و اماکن تاریخی استان دیدن کرده اند.
مروری بر موزه های آذربایجان شرقی حاکی از غنا و تنوع فرهنگی و هنری تاریخ ایران اسلامی در گوشه گوشه کشور عزیزمان است که هر یک به مانند شاهد زنده ای، بازدیدکنندگان و علاقه مندان را به تورق کتاب تاریخ ایران زمین فرا می خوانند.

موزه آذربایجان، دومین موزه تاریخ ایران
در کنار مسجد کبود تبریز بنای بزرگی با ایوان رفیع، مشرف به خیابان امام قرار دارد. این بنا یکی از قدیمی ترین موزه های ایران به شمار می رود و به موزه آذربایجان معروف است.
این موزه در سال ۱۳۳۵ با نمایش ۲۰۲ قطعه از آثار فرهنگی انتقالی از موزه ایران باستان آغاز به کار کرد.
ساختمان فعلی موزه از سال ۱۳۴۱ به طور رسمی افتتاح و آغاز به کار کرده است.
این موزه از بخش های باستان شناسی دوران قبل از اسلام، دوران اسلامی و سکه ها، مهرها و سیلندرها تشکیل شده است.

باستان شناسی دوران قبل از اسلام
این بخش بیشتر شامل سفالینه های متنوع و آثار گوناگون و آثار مفرغی تمدن های مناطق مختلف ایران از هزاره پنجم پیش از میلاد تا پایان حکومت ساسانیان است.
از اشیای نفیس بخش پیش ازاسلام می توان از یک جام زرین و یک موبند زرین منحصر به فرد و یک ریتون نقره ای با مجسمه سرشیر که همگی مربوط به دوره هخامنشی هستند، یک قبضه شمشیر برنزی متعلق به دوره کاسی ها که دارای کتیبه ای به خط میخی است و تنگ ها و کاسه های شیشه ای نقش دار مربوط به دوره ساسانی را نام برد.

باستان شناسی دوران اسلامی
این بخش آثار سفالی و فلزی زیبایی از قرون چهارم تا چهاردهم ه . ق را در خود جای داده است.
این اشیا شامل انواع سفالینه های نقش و لعابداری است که از مناطق مختلف به دست آمده اند. چینی های بسیار نفیس دوره صفوی که به استناد مهرهای پشت ظروف به دستور شاه عباس اول در طرح ها و رنگ های مختلف ساخته شده اند، از دیگر اشیای این بخش هستند.
از اشیای منحصر به فرد این بخش قفل رمزی فلزی متعلق به سال ۵۶۶ ه .ق ساخت یک هنرمند اصفهانی است که دارای چهار عقربه و۶۵ هزار و ۵۳۶ رمز است.
یکی دیگر از اشیای دیدنی این بخش کاسه برنزی حکاکی شده مزین به آیات قرآنی و ادعیه متعدد است که به ˈ جام شفابخش ˈ معروف شده و تاریخ ساخت آن ۱۱۱۰ ه . ق است.
و بالاخره سنگ نوشته معروف ˈ بسم الله ˈ که کتیبه ای مرمرین در ابعاد یک و ۳۳ صدم در سه و ۸۳ صدم متر است.
در وسط این کتیبه لفظ جلاله ˈبسم الله الرحمن الرحیمˈ به خط نستعلیق درشت به عمق حدود پنج سانتیمتر تراشیده شده و در حاشیه آن اشعاری در مدح حضرت رسول اکرم (ص) و القاب ایشان با نقوش اسلیمی حک شده است.
این کتیبه در تاریخ ۱۲۷۲ ه .ق توسط حکاک، خطاط و شاعر هنرمند ˈ میرزا محمد علی قوجانی ˈ معروف به میرزا سنگلاخ خلق شده و یکی از شاهکارهای مسلم حکاکی به شمار می آید.

سکه ها ، مهرها و سیلندرها
در این بخش مجموعه کاملی از سکه های ادوار مختلف تاریخ ایران، از زمان تسلط اسکندر بر ایران و حکومت جانشینان وی و سپس امرای سلسله های مختلف که در این سرزمین به حکومت پرداخته اند تا اواخر قاجاریه، یک یا چند سکه از هریک در ویترین های مخصوص به نمایش گذاشته شده اند.
کلیه سکه ها به ترتیب قدمت با زیرنویس شامل مشخصات و سال ضرب آنها به نحوی چیده شده اند که پشت و روی تمام سکه ها برای علاقه مندان قابل استفاده و تحقیق باشد.
مهرها و سیلندرها نیز قسمتی از ویترین های این بخش را به خود اختصاص داده اند. این مهرها مربوط به ادوار مختلف تاریخ از هزاره سوم قبل از میلاد تا قرون اخیر هستند. در کنار این مهرها نمونه های طراحی شده آنها بر روی مقوا و نیز آثار نقوش مهرها بر روی خمیر مخصوص در معرض دید قرار دارند. این مهرها همگی گویای علایم و نشانه های ملی ، قومی ، مذهبی ، تجاری و حکومتی اقوام گوناگونی است که درمناطق مختلف سرزمین پهناور ایران زیسته اند. این علایم برروی قطعات کوچک سنگ از جنس های مختلف مثل انواع عقیق، یشم، سنگ سرخ و یمانی و نیز لعل، فیروزه ، یاقوت و حتی طلا و نقره و یا سایر سنگ های معدنی حک شده اند.
 

تماشای مشروطه خواهی در موزه مشروطه
این موزه از زیباترین خانه های تاریخی تبریز است و بنای تاریخی خانه مشروطه با معماری دوره قاجار در محله قدیمی راسته کوچه قرار گرفته و نخستین مالک آن ˈحاج مهدی کوزه کنانیˈ بود.
این خانه در جنگ های یازده ماهه تبریز بر ضد نیروهای دولتی که منجر به پیروزی مشروطه خواهان شد، ستاد فرماندهی و عملیات آزادیخواهان به شمار می رفت.
موزه مشروطیت در فضایی به مساحت یکهزار و ۳۰۰ متر مربع در سال ۱۳۵۴در فهرست آثار ملی ثبت شده است. ویژگی های خاص معماری دوره قاجار، تزیینات چشمگیر، به کارگیری نورگیر زیبا و چشم انداز موسوم به کلاه فرنگی با ستون ها و سرستون های گچبری شده، پنجره های ارسی، درهای منبت کاری شده در اتاق اصلی موسوم به طنبی و غلام گردش دور راه پله، هرکدام به نوعی ذوق و هنر ایرانی را به نمایش گذاشته و آن را به یک نمونه منحصر به فرد تبدیل کرده است.
در این موزه تمام آثار و مدارک مربوط به مبارزات دوران مشروطیت به نمایش گذاشته شده است، لوازم شخصی سران انقلاب مشروطه همچون ستارخان، اسناد، فرمان ها و دست نوشته های مشروطه خواهان و نیز نیروهای دولتی در آن دوران، مطبوعات آزادیخواه دوران مشروطه و بسیاری از آثار دیگر در این مجموعه نگهداری می شود.
 

 

تورق تاریخ کتابت در موزه قرآن
بنای مسجد شاه طهماسب صفوی معروف به مسجد صاحب الامر تبریز مکانی است که موزه قرآن کریم و کتابت را در خود جای داده است و با توجه به قداست این بنا و به دنبال بازسازی و انجام تغییرات لازم در آن، مسجد صاحب الامر به موزه قرآن کریم و کتابت تبدیل شد.
در این موزه مجموعه نفیسی از نسخ قرآن مجید مربوط به ادوار مختلف تاریخ و قطعات زیبایی از آثار خوشنویسان بنام ایران به نمایش گذاشته شده است.
علاوه بر این آثار قرآنی ارزشمند، نسخ خطی، انواع قلمدان های مینیاتوری، ظروف چینی و سفالی مزین به آیات قرآنی و دیگر آثار و تصاویر بزرگان دینی نیز دراین موزه نگهداری می شود که از ارزشمندترین اشیای موجود در موزه قرآن کریم و کتابت تبریز، می توان به یک صفحه از قرآن کریم منسوب به دست خط مبارک امام رضا (ع) که بر روی تکه ای از پوست آهو نوشته شده است، اشاره کرد.
از آثار مهم دیگر این موزه می توان به کتیبه سنگی خط میخی دوره ایلامی، کوچک ترین قرآن خطی مطلّا- که بدون استفاده از ذره بین قابل خواندن نیست، جام شفابخش و لباس قسم منقوش به کل آیات قرآن کریم اشاره کرد.
همچنین آثاری از خوشنویسان بزرگ تبریزی مانند ملا عبدالباقی تبریزی استاد خط ثلث، میرزا محمد شفیع تبریزی، میرزا طاهر خوشنویس از اساتید خط نسخ و آثاری از محمد حسین تبریزی، علیرضا عباسی، علا الدین بیک تبریزی، درویش عبدالمجید و میر عماد حسنی را نیز در این موزه می توان دید.

نمایش اوزان در موزه سنجش تبریز
موزه سنجش در فضای دل انگیز خانه تاریخی سلماسی که مربوط به دوره قاجار بوده و در بین آثار ملی کشور به ثبت رسیده دایر شده است.
ساختمان موزه و یا به عبارتی دیگر خانه سلماسی در سه ضلع حیات و در دو طبقه بنا شده است که طبقه زیرزمین ضلع شمالی توسط پله ای به هشتی ورودی نیز متصل است و حوضخانه نامیده می شود ، از دیگر قسمت های زیرزمین می توان به مطبخ، انبار ارزاق و آب انبار اشاره کرد.
طبقه همکف دارای طنبی های اصلی و جانبی در اضلاع شمالی، شرقی و غربی با پنجره های اروسی است و بنا دارای تذهیب در کمره اتاق ها، شومینه ها و هم چنین گچ بری های بسیار زیبا در سقف طنبی های شمالی و شرقی است.
انواع ابزار توزین مانند ترازوهای ظریف زرگری، قپان های بزرگ میادین بار مربوط به قرون گذشته، سنگ وزنه ها، پیمانه های نفتی، وسایل مربوط به علم نجوم مانند اسطرلاب و کره سماوی، ابزارهای سنجش مربوط به علم هواشناسی، قطب نماها و ساعت های مربوط به سده های گذشته در موزه سنجش به نمایش گذاشته شده اند.
در این موزه همچنین تنه درخت پنج میلیون ساله متعلق به دوره پلیوسن که از دوران سنوزوییک آخرین دوره زمین شناسی است نگهداری می شود، جنس این درخت با گذشت زمان طولانی تبدیل به سنگ سیلیسی شده و حالت فسیلی و سنگواره ای پیدا کرده است.
از دیگر وسایلی که در این موزه با ارزش نگهداری می شود می توان به نمونه نخستین نسل پمپ های بنزین دستی و پمپ دستی وارداتی به کشور اشاره کرد که به وسیله مظفرالدین شاه قاجار ۱۱۰ سال پیش، همزمان با وارد کردن نخستین خودرو بنز شخصی به دربار ایران از فرانسه آورده شده است.
در این موزه همچنین اولین نمونه های آب سنج و روغن سنج اتومبیل، کنتور برق، قطب نما، انواع ساعت های قدیمی و دوربین در معرض دید بازیدکنندگان قرار گرفته است.
نخستین نوع ترازوی بیمارستانی برای سنجش وزن نوزادان نیز در موزه سنجش تبریز نگهداری می شود، این ترازو ۶۷ سال پیش در اوایل حکومت پهلوی از انگلستان وارد ایران شد.

تورق تاریخ معاصر در موزه قاجار تبریز
این موزه از جمله جدیدترین موزه های تبریز است که در عمارت امیرنظام گروسی در محله ششگلان این شهر جای گرفته است. این عمارت در زمان ناصرالدین شاه بنا شده و در طول حکومت شاهان قاجار والیان آذربایجان همچون امیرنظام گروسی، قایم مقام فراهانی و امیرکبیر در آن سکونت داشته اند.
این خانه در سال ۱۳۷۰ خریداری شده و پس از بازسازی در سال ۱۳۸۵ به عنوان موزه قاجار به بهره برداری رسید. این مجموعه با زیربنایی بالغ بر یکهزار و ۵۰۰ مترمربع یازده تالار بزرگ را در خود جای داده است.
طبقه زیرزمین موزه شامل تالار سنگ، تالار اسلحه، تالار رجال و فرامین و تالار معماری و شهرسازی است.
طبقه نخست نیز تالارهای سکه، بافته، چینی، آبگینه، فلزات، موسیقی و خاتم را شامل می شود.
همان گونه که از نام موزه نیز پیدا است موزه قاجار تبریز مجموعه ای از آثار و اشیای تاریخی رجال، بزرگان، شاهان و شاهزادگان دوره قاجار را در خود جای داده است و از آن جایی که شهر تبریز در طول ۱۳۰ سال حکومت قاجار به عنوان سومین شهر مهم کشور و محل ولایتعهدی ایران به شمار می رفت آثار و اشیای مهم و ارزشمندی از این عصر در مورد شهر تبریز به جای مانده که به مرور زمان خریداری و به این مجموعه منتقل می شود.

تماشای هنر ایرانی در موزه زنده سفال
موزه زنده سفال تبریز از دیگر گنجینه های تاریخی این شهر محسوب می شود که از پنج بخش تشکیل یافته که اولین بخش شامل نمایشگاه دایمی از آثار استادان برجسته سفالگری همچون عباس و احمد قابچی، استاد فریده تطهیری مقدم و نیز دیگر هنرمندان سفالگر با خاک سفید در آن به نمایش گذاشته شده است.
دومین بخش از موزه حوضخانه است که محل برگزاری نمایشگاه های موقت از آثار هنرمندان سفالگر به صورت انفرادی و گروهی و برگزاری جلسات نقد و بررسی و اجتماعات هنری و فرهنگی است.
سومین قسمت از موزه به فروشگاه دایمی برای عرضه آثار هنرمندان سفالگر مربوط می شود که حال و هوای خاص خود را دارد.
چهارمین بخش از موزه زنده سفال تبریز مربوط به کلاس های آموزشی همچون کلاس چرخکاری کلاس نقاشی روی سفال و کلاس آشنایی با مراحل تولید سرامیک سنتی با خاک سفید آذربایجان می شود.
پنجمین و آخرین بخش از موزه که به ارایه مراحل مختلف کار سفالگری با خاک سفید به روش سنتی شامل آماده سازی گل، چرخکاری و تراش بدنه، آماده سازی لعاب، خرد کردن شیشه، کار با آسیاب سنگی، آماده سازی رنگینه مس، پخت اول، لعاب زنی، پخت دوم و کوره چینی شامل می شود ، علت نامگذاری موزه نیز به نام ˈزنده سفالˈ بیشتر به این بخش مربوط است که این مکان همچنان به عنوان مرکز هنر سفالگری تبریز تمام مراحل ساخت آثار هنری سفال در آن به صورت زنده به نمایش گذاشته می شود.

سفر در تونل زمان با حضور در موزه عصر آهن
یکی از موزه هایی که می تواند برای گردشگران قابل توجه باشد، موزه عصر آهن است که در جوار مسجد تاریخی و با عظمت کبود تبریز واقع شده که به واقع جلوه ای بی همتا و بی نظیر از تمدن بشری را در دیدگان انسان امروزی قرار می دهد.
این موزه بخش کوچکی از محوطه باستانی سه هکتاری مسجد کبود را شامل می شود که آثار و اجساد کشف شده در آن به خاکبرداری های سال ۱۳۷۶ برای نخستین بار توسط شرکت های طرف قرارداد با شهرداری و سازمان میراث فرهنگی به دست آمد که نشان می داد تاریخ این مکان حتی به عصر آهن نیز باز می گردد.
در آن سال با شناسایی و مشخص شدن آثار گورستان هزاره اول قبل از میلاد و پس از بازدیدها، گمانه زنی ها و کاوش های متعدد، مکان مزبور به عنوان یک محوطه باستانی دارای آثار دوره آهن با شاخص اسکلت هایی مدفون همراه با سفال های خاکستری و در مواردی نخودی و قرمز و اشیای فلزی شناخته شد.
یک سال پس از این مراحله، طی بازدیدی از سوی کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، بار دیگر نشانه هایی از آثار هزاره اول قبل از میلاد مشاهده گردید و آثار مربوطه به پژوهشکده باستان شناسی گزارش شد که پس از آن میراث فرهنگی آذربایجان شرقی در فاصله ۸۰ متری شرق بنای مسجد کبود گمانه ای حفر کرده و وجود تدفین متعلق به زمان یاد شده را آشکار ساخت.
در سال ۱۳۷۸ هیاتی از سوی سازمان میراث فرهنگی جهت کاوش در محوطه مسجد کبود به تبریز اعزام شد که طی فصل اول کاوش، تعداد ۳۸ گور، کاوش شد و یکی از گورها که دارای دو اسکلت زن و مرد بود به همراه اشیای تدفینی، بلوک برداری شده و به موزه ملی آذربایجان انتقال یافت که هم اکنون این آثار در محدوده شیشه ای نگهداری می شود.
مراحل بعدی کاوش و حفاظت مقدماتی در سال های ۷۹ تا ۸۲ انجام یافت که بنابر نتایج کاوش، آثاری متعلق به گورستان عصر آهن و آثار پراکنده کف های استقراری احتمالا فصلی و چندین متر لایه های بالایی روی آثار عصر آهن، رسوبات طبیعی و آثار دوره اسلامی مشاهده شد.
با توجه به موقعیت استراتژیک محوطه مسجد کبود و واقع شدن آن در میان شهر، همجواری آن با مسجد کبود و نزدیکی به موزه آذربایجان، احداث موزه باز و حفظ آثار در جای خود، امری الزامی بود که در این راستا انجام عملیات ساماندهی و تجهیز محوطه به منظور آماده سازی برای بازدید عموم از سال ۱۳۸۵ از سوی سازمان میراث فرهنگی آذربایجان شرقی آغاز شد.
بدون تردید مشاهده موزه عصر آهن و اجساد و آثار تاریخی کشف شده در آن چشم هر بینده ای را خیره کرده و انسان را بی واسطه به گذشته های خود و تمدن بشری در نقطه ای از خاک ایران اسلامی رهنمون می کند.

مرور ۶۰۰ سال تاریخ تمدن در موزه ایلخانی مراغه
ساختمان موزه ایلخانی مراغه در جوار آرامگاه ˈاوحدی مراغه ایˈ از شاعران بنام قرن هفت و هشت هجری قرار گرفته است.
این محل در سال ۱۳۶۳ مقارن با تشکیل سازمان میراث فرهنگی به موزه مقدماتی مراغه تبدیل شد اما از سال ۱۳۷۵ با بررسی نقشی که مراغه در دوران حکومت ایلخانان داشته به موزه تخصصی ایلخانی تغییر نام یافت.
موزه ایلخانی مراغه به منظور معرفی این دوره خاص از تاریخ کشورمان که گستره آن از هرات تا فرات بوده است، با هدف جدید تشکیل و در فهرست موزه های رسمی کشور جای گرفت و با تمرکز و انتقال صدها اثر برجسته و گردآوری مجموعه ای کامل از آثار مختلف ایلخانی شامل انواع سفال، کاشی، سکه، فلز، شیشه و کتابت، این موزه به عنوان منبع مطالعاتی و پژوهشی در اختیار محققان و بازدیدکنندگان قرار گرفت.
در مجموعه سکه این موزه، مجموعه ای از مسکوکات دوره ایلخانی وجود دارد و تقریبا از همه ایلخانان ایران، سکه های ارزشمندی در این موزه وجود دارد. تنوع نقوش سکه ها در دوره ایلخانی معرف فرهنگ و تمدن آن عصر بوده و نقوش و مظاهر آیینی ادیان و فرقه های مختلف ضرب شده بر روی آنها، گویای تساهل مذهبی مغولان می باشند.
همچنین بر سکه های ایلخانی متونی از آیات قرآنی، لااله الاالله، محمد رسول الله، نام خلفای راشدین و در دوره ای کوتاه متن علی ولی الله و نام دوازده امام به خط کوفی و نسخ نقش شده است.
همچنین در بخش فلز موزه ایلخانی مراغه، نمونه های ارزشمندی از هنر فلزکاری دوره ایلخانی شامل انواع ظروف فلزی، پیه سوزهای مفرغی و شمعدان های برنزی وجود دارد که به روش های ریخته گری، قلم زنی و طلاکوبی ساخته شده اند. در تزیینات این آثار استواری و استحکام با پای قوی حیوانات و صعود و روشنایی با شکل پرندگان نشان داده شده است.
در این موزه شمشیری است که متعلق به کریم خان بن بهادرخان، حاکم داغستان بوده و حاوی تزیینات طلاکوبی بر روی عاج و مفرغ است.

موزه سنگ نگاره های مراغه
موزه باستان شناسی سنگ نگاره های مراغه درمقبره ˈآقالارˈ به مکانی زیارتی- تاریخی تبدیل شده است.
این مکان آرامگاه میرعبدالفتاح موسوی مراغه ای، شاعر و عارف نامی دوره زندیه بوده که بنای آن در سال۱۲۴۷هجری به طور کامل مرمت و بازسازی شده است.
مقبره آقالار پس از آن سالها به محل دفن بزرگان، عرفا و شیوخ مراغه تبدیل شده و به همین دلیل به مقبره ˈآقالارˈ به معنی ˈبزرگانˈ شهرت یافته است. این مجموعه در سال۱۳۸۱ پس از مرمت به موزه سنگ نگاره ها تبدیل شده و آثار نفیسی از سنگ نگاره های تاریخی از جمله سنگ مزارهای کهن و قدیمی را در خود جای داده است.
در این موزه سنگ قبرهای گهواره ای، صندوقی و تخته سنگ هایی با انواع خطوط و با نقوش تزیینی و هندسی و قوچ های سنگی جمع آوری شده و در معرض دید عموم قرار گرفته که بیشتر این سنگ قبرها متعلق به شهرستان مراغه و اطراف آن است.

موزه مردم شناسی جنوب سهند
موزه مردم شناسی منطقه جنوب سهند در مسیر معرفی و شناساندن جلوه های مختلف زندگی و عناصر اجتماعی و فرهنگی این منطقه از نگاه مردم شناسی در شهرستان بناب تاسیس شده است.
این موزه در محل حمام قدیمی مهرآباد بناب مربوط به دوران صفویه در فضایی به مساحت ۳۵۰ مترمربع بنا شده است ، هدف از راه اندازی این مجموعه به عنوان نخستین موزه مردم شناسی منطقه، ایجاد یک مرکز علمی و تحقیقاتی در چارچوب رسالت سازمان میراث فرهنگی عنوان شده است.
در موزه یاد شده مجموعه آثار و اشیایی همچون ابزار کشاورزی، آلات موسیقی، صنایع نساجی، روشنایی، زیورآلات، پوشاک،وسایل تدخین ، طب سنتی، ادعیه و طلسمات ابزار آلات سنتی کشاورزی، دست بافت های قدیمی و سایر لوازم زندگی مردم مناطق بناب، هشترود، عجب شیر، مراغه و ملکان به نمایش گذاشته شده است.

موزه عشایر آذربایجان 
موزه عشایر سراب در محل حمام قدیمی جلال از آثار دوران قاجار در این شهرستان واقع شده است. مساحت مجموعه یادشده ۶۵۰ مترمربع است که تمامی عناصر و جلوه های مربوط به زندگی عشایر آذربایجان در آن به نمایش گذاشته شده اند.
غرفه های این موزه مردم شناسی همانند سایر موزه های مردم شناسی سخن از چگونه زندگی کردن و با مشکلات مبارزه کردن و در جهت بدست آوردن و بهتر زندگی کردن که همواره نداشتن را یافتن و نبودن را ساختن از زمانهای بسیار گذشته می گوید، بنابراین حفظ و نگهداری و معرفی ذخایر فرهنگی ضرورتی تاریخی دارد.
بخش های مختلف این موزه عبارتند از بخش اداری، بخش اطلاع رسانی، کتابخانه تخصصی، فضای مرتع و چوپان، غرفه سینمای سنتی، بخش فرآوری سنتی و بومی لبنیات، بخش فرآوری سنتی پشم، غرفه دست بافت های عشایری، غرفه موسیقی، غرفه مسکن (آلاچیق)، غرفه نان پزی، غرفه اشیای اعتقادی و زیورآلات، غرفه قهوه خانه سنتی و ماکت و تابلو نوشته ها و عکس های مختلف از جلوه های فرهنگی عشایرآذربایجان.
ابزار موسیقی عشایر آذربایجان، پوشاک، زیورآلات، مسکن، نان پزی، نوشته ها، نقاشی ها و عکس های مختلف از جلوه های فرهنگی عشایر منطقه ازجمله آثار به نمایش گذاشته شده در موزه عشایر سراب است.

موزه ادبی استاد شهریار
موزه ادبی استاد شهریار، یادگاری به جای مانده از ستاره پرفروغ شعر و ادب ایران استاد محمد حسین شهریار است که در محله مقصودیه از محلات قدیمی تبریز قرار دارد.
بنای این موزه سال ها محل زندگی و تراوشات ذهنی استاد شهریار بوده و گرچه از نظر معماری ویژگی خاصی ندارد اما از لحاظ معنوی مکانی ارزشمند در تاریخ ادبیات کشور محسوب می شود.
این خانه در سال های پس از وفات استاد از سوی شهرداری تبریز خریداری شده و هم اکنون زیر نظر این نهاد اداره می شود. منزل استاد شهریار در زیربنایی بیش از ۲۵۰ متر و مساحتی حدود ۲۴۱متر در دو طبقه ساخته شده است.
بیش از ۵۰۰ قطعه از آثار و نیز وسایل شخصی شهریار شامل کتاب، دستخط و انواع یادبودها و هدایای داخلی و خارجی به همراه لوازم زندگی این گوهر تابناک ادبیات و شعر ترکی آذری و فارسی در موزه فوق به نمایش گذاشته شده است.
در این موزه علاوه بر آثار چاپ شده استاد، دفاتر و اوراق بسیاری از آثار و اشعار ایشان به خط خود استاد و قرآنی که با خط نسخ نگاشته اند و برخی لوازم تحریر و وسایل شخصی و آلبوم های عکس محتوی تصاویر یادگاری این شاعر اندیشمند و فرزانه به معرض نمایش گذاشته شده است.

موزه هدایای خامنه
حمام قدیمی خامنه که قدمت آن به دوره قاجاریه می رسد، از سال ۱۳۶۷ توسط شهرداری صورت گرفته و مرمت آن به همت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری آذربایجان شرقی به انجام رسیده است.
این حمام در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و به منظور تبدیل به موزه و نگهداری هدایای رهبر معظم انقلاب و دیگر بزرگان منطقه اختصاص یافته است.
این حمام دارای ۸۰۰ متر مربع عرصه و ۳۸۰ مترمربع اعیانی بوده و در ۲۳۰ مترمربع ساختمان الحاقی به حمام موزه، بنا شده است.
ساختمان اصلی حمام که موزه هدایا در آن واقع شده، پس از ورود به یک هشتی ورودی با ۲۰ پله به پایین، وارد سربینه هشت ضلعی حمام می شود. حوض سنگی با فواره تراش داده شده در وسط سربینه و سکوهای مرمرین پیرامون آن که تداعی کننده اهمیت آب در نزد ایرانیان قدیم و جایگاه این مایه حیات در زندگی مردم این خطه بوده، توجه هر بیننده را به خود جلب می کند.
سقف گنبدی شکل به ارتفاع ۵.۵ متر با کاربندی های گچی از جمله تزیینات معماری حمام می باشد که بیانگر ظرافت هنری ایرانی در حوزه گچ کاری و تزیین بندی بناهای تاریخی به عنوان مشخصه اصلی معماری اسلامی ایرانی است.
راهرویی تنگ و باریک، گردشگران را به گرمخانه حمام راهنمایی می کند، به طوری که سقف گنبدی گرمخانه با دو گنبد فرعی و یک گنبد اصلی به ارتفاع هفت متر شکوه خاصی به این حمام دوره قاجاری داده است.
درکنار گرمخانه، موتورخانه قدیمی حمام، سرویس های بهداشتی، نظافت خانه و قسمت های خصوصی حمام از دیگر بخش های حمام قدیمی خامنه است که در کاربری جدید به اتاقک های ویدئو، پروژکتور، اتاق کامپیوتر و اتاق موزه دار اختصاص یافته است.
در موزه هدایای شهر خامنه، آثار ارزشمندی از قبیل میناکاری روی چوب، آلبوم سکه و تمبر، تابلوی نقاشی با پنبه از نمای مسجد شهید مطهری، گلدان های سنگی مرمر، ظروف چوبی، تابلو صدف کاری، بشقاب صدفی و انواع شمشیر و خنجر برای بازدید علاقه مندان به نمایش گذاشته شده است.
تابلو فرش، تابلو خط، خنجر نقره ای حکاکی شده اهدایی وزیر تجارت و صنایع عمان، ماکت مسجدالاقصی اهدایی یاسر عرفات از دیگرآثار به نمایش گذاشته شده درموزه هدایای شهر خامنه هستند که گردشگران به لحظه ای تامل در زمینه غنای تاریخی فرهنگی این خطه از کشورمان فرا می خواند.

عاشورا به روایت موزه محرم
این موزه در محل خانه موسوم به خانه دکتر صحتی واقع شده که از خانه های قدیمی و زیبای تبریز است.
خانه دکتر صحتی در سال ۱۳۷۸ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و پس از آن عملیات مرمت و استحکام بخشی بنا به اجرا درآمده و پس از اتمام مراحل مرمتی و با توجه به کاربری بنا در زمان حیات صاحبان آن، به محلی برای جمع آوری اشیا و ابزار مربوط به مراسم ماه محرم و عزاداری سالار شهیدان تبدیل شد.
نمادهایی که تنها در هنگام عزاداری ماه محرم به کار گرفته می شوند در این موزه نگه داری می شود.
نمادهایی مانند توق، علم، انواع پرچم، گهواره های کوچک نذری، شمع، چراغ و البسه تعزیه خوانی که هرکدام دنیایی از حرف و سخن های ناگفته آن ایام است از وسایلی است که در این موزه نگهداری می شود.
این خانه ۴۰۹ مترمربع مساحت دارد و در سه طبقه احداث شده و در زمان حیات مرحوم دکتر ابوالقاسم صحتی و در اوایل دوره پهلوی در ماه محرم به عنوان حسینیه مورد استفاده هیئت عزاداری محله راسته کوچه قرار می گرفت و به همین علت اشیای مرتبط با ماه محرم در آن جمع آوری و به موزه محرم تبدیل شده است.
به غیر از موزه های فرهنگی، تاریخی وصف شده چندین موزه تخصصی و علمی همچون موزه فرش، موزه شهرداری، موزه استانداری و موزه وحوش در آذربایجان شرقی وجود دارد که از سوی سازمان ها و ارگان های مختلف راه اندازی شده و اداره می شود.
 

ادب و عرفان در موزه شیخ شهاب الدین اهر
این موزه در سال ۱۳۷۴ در تالار اصلی بنای تاریخی بقعه ی ˈ شیخ شهاب الدین اهری ˈ تأسیس گردید و آثار فرهنگی مربوط به ادب و عرفان را گردهم آورد . موزه ادب و عرفان از موزه های تخصصی کشور در نوع خود محسوب می شود .
این موزه بیشتر ارائه کننده ی آثار دوره های تاریخی صفویه تا قاجاریه است . در بخش ادبی موزه نیز آثار نفیسی از کتب خطی دوران صفوی تا قاجار از قبیل قرآن های خطی با جلد مذهب لاکی و دیوان شعرا و عرفا مانند دیوان جلال الدین مولوی و گلستان سعدی وجود دارد . کتابهایی مزین به نقوش مینیاتوری زیبا با آثار خوش نویسی شده از این جمله اند . همچنین قطعه خط هایی به خط شکسته و نستعلیق از آثار ˈ استاد عبدالمجید طالقانی ˈ ا زخوش نویسان قاجاریه و نیز زیارت نامه حضرت سید الشهدا به قلم ˈمیرآقای اهریˈ و نیز آثاری از استاد درویشِ معروف در آن به نمایش گذاشته شده است .
از آثار بسیار شگفت انگیز این بخش طوماری است پارچه ای به طول ۳۶۰ سانتیمتر و به عرض ۵۰ سانتیمتر که مزین به سوره های کلام الله مجید به خط نسخ ، ثلث و غبار است . این سوره ها در داخل نقوش اسلیمی و ترنجی جای گرفته اند . این طومار متعلق به دوره ی صفویه است . در بخش عرفان نیز تابلوهای نقاشی از دوره ی قاجاریه و مجموعه جالبی از انواع کشکول های دراویش از جنس چوب ، سفال ، چینی و برنز که دارای کتیبه ها و نقوشی از مجالس درویشان و انواع کلاه های مخصوص آنان و نیز تبرزین های مرصع طلاکوب و نقره کوب ، فراهم آمده است.
از دیگر اشیای نفیس این بخش ، درِ چوبی پاشنه گردان است . این در کنده کاری و منبت کاری شده است و دارای کتیبه ای متعلق به قرن هفتم ه . ق است.
بنای این موزه را به شاه عباس صفوی نسبت می دهند. این بنا دارای یک ایوان بزرگ ، دو مناره بلند ، دو ایوان کوچک ، یک ایوان بزرگ و یک مسجد بزرگ و خانقاه معروف به قوشخانه و اتاق های متعدد است.

موزه ارامنه تبریز
خلیفه گری ارامنه آذربایجان در سال ۱۳۴۵ شمسی در کنار کلیسای مریم مقدس، واقع در خیابان شریعتی تبریز، موزه ای به نامˈ موزه کلیساهای خلیفه گری ارامنه آذربایجانˈ تأسیس کرد. در این موزه آثار فرهنگی نفیس از قبیل کتب خطی ، طومارها ، فرمان ها ، نشان ها، تابلوهای نقاشی ، سکه ها ، نگین ها ، سلاح ها ، عصاها ، ظروف نقره ای ، مسی ، سفالی ، چینی ، بلورآلات ، زیورآلات ، پارچه های ترمه و زری و مجسمه ها و آثار چوبی منبت و خاتم کاری نگهداری می شود.
بعضی از اشیای این موزه از این نظر که با تاریخ و فرهنگ ارامنه پیوند می خورد ، برای ارامنه از اهمیت زیادی برخوردار است؛ از جمله صندلی منبت کاری که در سال ۱۷۲۸ میلادی در ارمنستان برای اسقف اعظم کلیسایˈ آختامارˈ واقع در دریاچه وان، ساخته شد و طی حوادث سال های ۱۸۹۵میلادی همراه عصای اسقف اعظم و ناقوس سوراخ سوراخ کلیسای مذکور به خلیفه گری تبریز منتقل شد. تاریخ ساخت این عصا سال ۱۸۲۵ میلادی و تاریخ ساخت ناقوس ۱۸۳۱ میلادی است.
تاج ها ، نشان ها و صلیب های متعددی نیز در دوران وقوع این حوادث به تبریز انتقال یافت. شمعدان های بزرگ کلیساهای سن استپانوس و سن طاطاوس و زنگ بزرگ و در خاتم این کلیسا نیز به همین ترتیب به تبریز منتقل شد.

موزه تاریخ طبیعی تبریز
در این موزه پیکره های تاکسیدرمی جانوران و حیوانات گوناگون مربوط به مناطق مختلف کشور به ویژه منطقه آذربایجان جمع آوری و به صورت علمی ضد عفونی و آرایش و در ویترین های مخصوص به نمایش گذاشته شده اند.
همچنین این موزه پیکره های کامل انواع پرندگان، چرندگان، خزندگان، حشرات و سایر جانوران اهلی و وحشی را که برخی از آن ها از انواع نادر حیات وحش هستند در معرض تماشای علاقمندان قرار می دهد و با کمک نقاشی و دکوراسیون، محیط زندگی و نحوه زندگی آن ها را برای بازدید کنندگان ترسیم می کند.
موزه تاریخ طبیعی تبریز دارای مجموعه های متنوع جانوری و گیاهی منحصر به فرد ازجمله ۳۸ گونه پستاندار، ۴۹ گونه پرنده، ۱۳ گونه خزنده، نه گونه آبزی، دو نوع سنگواره و نمونه هایی از سخت پوستان و بندپایان است.
یک غرفه از ماکت های دایناسورهای دوران دوم زمین شناسی نیز در این موزه به نمایش گذاشته شده که تماشای آن، حیات این پستاندار عظیم الجثه در ۵۰ میلیون سال قبل را در ذهن انسان تداعی می کند.
خرس قهوه ای، انواع گربه های وحشی مثل گربه جنگلی، گربه وحشی و سیاه گوش و گونه های دیگر مثل گورکن، گرگ، روباه، گراز، شغال و کفتار نیز از سایر گونه های جانوری کشور است که زینت بخش غرفه های موزه تاریخ طبیعی تبریز هستند.
انتهای پیام/