مطالعات نشان می‌دهد که بر اساس گزارش کنسولگریهای اروپا در تبریز دردوره قاجار، اذربایجان و تبریز با استقرار نمایندگی دفاتر بازرگانان اروپایی به مهمترین مرکز صدور قالی و فرش های نفیس ایران به جهان در امده بود و اصالت،تنوع،طرح و رنگ،لطافت و استفاده از رنگ های نباتی و نقشه های منحصر به فرد ترسیمی از سوی هنرمندان با ذوق آذربایجانی، مهتمرین علل مرغوبیت این صنایع دستی محسوب می‌شد. حیف که قدر این موقعیت ها دانسته نشد و بازار تبریز به‌عنوان بزر گترین سازه اجری تجاری بهم پیوسته دنیا و داشتن تیمچه مظفریه، زیباترین تیمچه دیدنی فرش ایران، به دلایل زیادی نتوانست صادرات قابل توجه ۱۶۵ سال پیش خود را بصورت ارام و صعودی ارتقا دهد که بررسی علل آن از عهده نویسنده‌ی این سطور خارج است.

محمد فرج پور باسمنجی
انتهای پیام/