اکنون حدود 250 واحد تولیدی لوازم خانگی در این خطه از کشورمان وجود دارد که محصولات متنوعی تولید کرده و علاوه بر تامین نیاز داخلی به کشورهای همسایه مانند عراق، ترکیه، افغانستان و جمهوری آذربایجان نیز صادر می کنند.
با این اوصاف اما تولید کنندگان لوازم خانگی استان در چنبره ای از مشکلات گیر کرده اند. مشکلاتی که حل نشده و زنجیروار دست و پای آنان را در گستره فعالیت صنعتی شان بسته است. مالیات، مسائل بانکی، محدودیت سرمایه، قوانین و مقررات محدود کننده و از همه مهمتر قاچاق لوازم خانگی از معضلاتی هستند که تولید کننده وطنی با آن دست به گریبان است.
در حالی که تا پایان سال جاری قانون ممنوعیت واردات لوازم خانگی حکفرما است و از مجاری رسمی لوازم خانگی به کشور وارد نمی شود اما به گفته دبیر انجمن لوازم صوتی و تصویری ایران، گردش مالی قاچاق لوازم خانگی به کشور سالیانه حدود 6 میلیارد دلار است. عاملی که بلای جان تولید کننده شده و علیرغم شعار حمایت از تولید داخلی از سوی مسئولان در عمل اما اتفاق خاصی نیفتاده است.
این در حالیست که نصب بارکد و شناسه کالا در راستای حمایت از تولیدکنندگان و مبارزه با قاچاق کالا در استان در حال اجرا است. با وجود این متاسفانه سهم عمده ای از بازار لوازم خانگی را کالاهای قاچاق بی کیفیت و یا با مارک تقلبی تشکیل می دهند.
از طرف دیگر طبق اعلام وزارت صمت در سه ماهه نخست امسال تولید انواع لوازم خانگی 29 درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته رشد نشان می دهد. معلوم نیست چرا با افزایش تولید داخل و تامین نیاز بازار مصرف از یک طرف قاچاق کالا همچنان تداوم دارد و از طرف دیگر قیمت این محصولات رو به افزایش است. هر روز که می گذرد قدرت خرید مردم به دلیل افزایش سرسام آور قیمت لوازم خانگی کاهش می یابد و به ناچار مصرف کالای دست دوم را برمی گزیند. نتیجه اش رکود در بازار و انباشته شدن اجناس در انبارها می شود.
واقعیت این است که انواع محصولات لوازم خانگی تولید شده داخلی از کیفیت مناسبی برخوردار هستتند و حتی قابلیت رقابت با نمونه های مشابه خارجی را دارند. اما قاچاق، حمایت ناکافی و مشکلات مالی دیگر دامن تولید کننده را گرفته است و نمی گذارد این صنعت به درجه اعلای خودکفایی و صادرات برسد.
به نظر می رسد آذربایجان شرقی ظرفیت های فراوانی در زمینه تولید انواع لوازم خانگی و ساخت قطعات آن دارد و می تواند با توسعه این صنعت نیاز بازار داخلی را به طور کامل تامین نماید. تولید بوردهای الکترونیکی لوازم خانگی توسط شرکت های دانش بنیان فعال در استان یکی از این ظرفیت ها است و در صورت حمایت از این شرکت ها، کشورمان از واردات برخی از قطعات لوازم خانگی بی نیاز می شود.
اگر از ظرفیت های استان در تولید و صادرات لوازم خانگی به درستی استفاده شود، به یقین این خطه از کشورمان به قطب اصلی لوازم خانگی تبدیل خواهد شد. تسریع در راه اندازی شهرک لوازم خانگی در تبریز با هدف تجمیع فعالیت های واحد های تولیدی ضرورتی انکار ناپذیر است. چه در این صورت می توان تحت عنوان یک برند خاص و واحد تولیدی اقدام کرد و از مزیت های اقتصادی فراوان آن بهره جست.


طاهر خیری/ روزنامه نگار
انتهای پیام/