به گزارش نصر، سال ۱۳۱۵ محله دوه‌چی تبریز میزبان یکی از پیرغلامان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام بود، نامش فیروز و از کودکی و نوجوانی مشغول مداحی و مرثیه خوانی برای اهل بیت و امام حسین ع بود.
مقتل خوانی وی مشهور بود و سبک مداحی و روضه خوانی منحصر بفردی داشت.
وی توسط رهبر معظم انقلاب، فخر الذاکرین لقب داده شده است و همچنان مایه فخر عاشقان حسینی می باشد.
حاج فیروز روفه گر بود و مداحی را شغل نمی دانست.
فخرالذاکرین سبک اشعار قدیمی را می پسندید و می گفت: از سبک‌های جدیدی که اخیرا رواج یافته‌ است زیاد خوشم نمی آید. سبک اکثر این شعرایی که از آنها شعر حفظ کرده‌ام خوب و مقبول بود و اکثرا اشعار با ارزشی سروده‌اند به خصوص اشعار مرحوم عابد تبریزی، هدف همه آنها امام حسین (ع) بوده و همه برای او و ائمه می‌سروده‌اند اما از سبک‌های جدیدی که اخیرا رواج یافته‌ است زیاد خوشم نمی‌آید، سبک شعرهای قدیم را بیشتر دوست دارم.
وی شاگرد حاج حسن شفیع پور است و به گفته خودش از کودکی دلباخته امام حسین(ع) بوده و مداحی را از ائمه (ع) هدیه گرفته و بدون داشتن سواد، فی البداهه مداحی کرده و به آرزروی خود رسیده است.

به جوانان توصیه می کرد همان راهی را که سید الشهدا رفتند را بروند با اخلاص بخوانند و فکر و ذهنشان جای دیگری نباشد.
وی بعدها از محضر غلامرضا شيعه خلص و حاج علي شبابي بهره برده و در بین شعراي فارسي گو از اشعار نيّر تبريزي، فؤاد كرماني، عمان ساماني و استاد محمد عابد و در نوحه هاي تركي از اشعار شعرايي مانند حسين سعدي زمان، ذهني، ذهني زاده، شهاب، صافي و صحاف استفاده کرد.
حاج فیروز می گفت: چشم امید من هم مثل همه‌ی پیر غلامان دیگر به ائمه به خصوص اباعبد الله‌الحسین(ع) است وقتی انسان راه درست و راه حسین را برود موفق خواهد بود.
وی در 84 سالگی در اثر کهولت سن در آستانه ماه محرم درگذشت.
خواهند اگر ببخشند از مجرمی گناهی، اول ورا نوازند با سوز و اشک و آهی... یکی از فاخر ترین آثار ایشان در اواخر عمرش بود.
انتهای پیام/