به گزارش نصر به نقل از تبریز بیدار، پسر جوان کنار استخر پارک ائل گلی نشست و برای آخرین‌بار به تصمیمش فکر می‌کرد. نمی‌خواست به این زندگی ادامه دهد. عصر  خانه را ترک کرده و به کنار استخر آمده بود تا نقشه‌اش را عملی کند.
از جایش بلند شد و نگاهی به اطراف انداخت و خودش را داخل آب پرت کرد. آب سرد، توان دست و پا زدن را از او گرفته بود. به زیر آب رفت و دیگر چیزی نفهمید. وقتی به خودش آمد، کنار استخر بود و جمعیت و اورژانس دورش را گرفته بودند.
علی رضایی نوجوان ۱۸ ساله، ناجی پسر جوان شد و با به خطر انداختن جان خود، او را از عمق استخر بیرون کشید.
علی روایت آن عصر چهارشنبه را چنین به خبرنگار بازگو می کند: قرار بود باشگاه بروم، موقع برگشتن یک حسی گفت که به ائل گلی بروم و بعد از درکردن خستگی به خانه رهسپار شوم.
یک دور کنار استخر ائل گلی چرخیدم، ناگاه دیدم یک نفر خود را به آب انداخته و همه جمع شده و نگاه می کردند، خشکم زده بود و مغزم در آن لحظه دستور نمی داد که چه کنم. انگار یک حسی از طرف آن جوان به من دست داد که باید خودم را در آب پرت کردم و او را نجات دادم.

آیا حرفی با آن جوان داری؟
فقط می گویم که ان شاالله که به راه راست هدایت شود و دیگر از این کارها نکند.

نترسیدی خودت غرق شوی؟
در آن فقط لحظه حس انسان دوستی به من دست داد و انگار کسی گفت که این جوان برای نجات یافتن به من نیاز دارد.

برای این‌کار از تو قدردانی شد؟
من انتظار قدردانی از کسی ندارم، وقتی او را نجات دادم، همه مردم خوشحال بودند و مرا تحسین کردند، مرد میانسالی هم از شدت خوشحالی مرا بوسید.

گفتگو از الهه مهدوی
انتهای پیام/