به گزارش نصر، هزینه ‌های درمان حتی پیش از شیوع کرونا هم برای بیماران سنگین بود. مهر سال 98، یعنی 4‌ ماه پیش از شیوع کرونا در ایران، اعلام شد که هر سال 3 میلیون نفر به ‌دلیل هزینه ‌های درمان در کشور فقیر می ‌شوند. استناد این آمار به اعلام قبلی وزارت بهداشت بود، زمانی که گفته شد سالانه 3.76 درصد جمعیت کشور، دچار هزینه‌ های فقرزای سلامت می ‌شوند. به هزینه‌های کمرشکن سلامت، کاتاستروفی می‌گویند که یکی از شاخص‌های مهم سلامت در کشورهاست، اما ایران به‌دلیل شبکه سلامت و پراکندگی مراکز درمانی، روند نگران‌کننده‌ای دارد. پیش از این سایت الف، در گزارشی نوشته بود وقتی یک خانواده 40 درصد درآمدش را صرف هزینه‌های سلامت می‌کند، دچار هزینه‌های کمرشکن درمان شده و به زیرخط فقر می‌رود؛ هر چند که بعدا معاون کل وزارت بهداشت این عدد را 25 درصد اعلام کرد.
 
با شروع پیک چهارم کرونا، آمار مبتلایان بسیار غیرمنتظرانه بالا رفت؛ به گونه ای که ویروس انگلیسی گریبان بیماران را گرفته و سرعت انتقال و شدت بیماری، خیلی ‌ها را در صف انتظار خالی شدن تخت و نوبت ‌دهی مراکز تصویربرداری و... نگه داشت. با آغاز پیک چهارم در نخستین ‌ماه از سال، همزمان با تصویب افزایش 28.5 درصدی تعرفه ‌های خدمات تشخیصی و درمانی همراه شد که بلافاصله هم نتیجه آن در هزینه ویزیت‌ پزشکان و مراکز تصویربرداری و... دیده شد.
 
با افزایش تعرفه ‌ها، بار سنگین‌ تری بر دوش بیماران قرار گرفت. در شرایطی که بسیاری از بیمارستان ‌های دولتی پر از بیماران کرونایی بوده و فهرست انتظار مراجعه‌ کنندگان به مراکز تصویربرداری طولانی است، بیماران ناگزیر برای درمان، به بخش خصوصی کشانده می ‌شوند و همانجا، جیب‌ هایشان خالی می‌ شود. در اوج‌گیری دوباره بیماری، هزینه‌ های سنگین درمان کرونا از انجام یک تست ساده تا درمان سرپایی در اوريانس ها و یا بستری در بخش‌ مراقبت ‌های ویژه بیمارستان ‌ها برای بیماران دردسرساز شده است.
 
فشار بالای هزینه ‌های درمان به بیماران و خانواده ‌هایشان را می ‌توان با دیدن اشک‌ های پسر جوانی که پشت درهای یکی از داروخانه های تبریز ایستاده و از اینکه نمی ‌تواند 700 هزار تومان هزینه داروی کرونای پدرش را پرداخت کند، فهمید.
 
این پسر به خبرنگار نصر می گوید: ریه پدر 30 رصد درگیر ویروس شده و برای هر آمپول رمدسیویر باید 700 هزار تومان پرداخت کند. علی رغم آن باید هزینه های سی تی اسکن، ویزیت دکتر متخصص، انجام آزمایش های متعدد و قرص های جانبی پدرش را هم پرداخت کند. این پسر می گوید که تنها هزینه 50 عدد قرص فاویپیراویر پدرش 700 هزار تومان است.
 
پوشش ‌های بیمه ‌ای از وعده تا واقعیت
مهر سال گذشته، یعنی با گذشت نزدیک به 7‌ ماه از شیوع کرونا در ایران، مدیرعامل سازمان بیمه سلامت اعلام کرده بود که متوسط هزینه هر بیمار مبتلا به کرونا که در بیمارستان دولتی بستری می‌ شود، حدود 5 میلیون و 400 هزار تومان است که 4 میلیون و 100 هزار تومان آن را سازمان بیمه سلامت برای افراد تحت پوشش بیمه، پرداخت می ‌کند. او گفته بود که این سازمان 90 درصد هزینه‌ بیماران بستری و 70 درصد هزینه بیماران سرپایی را پرداخت می ‌کند.
 
حالا با گذشت 15 ‌ماه از شیوع بیماری، شهرام غفاری، مدیرکل درمان غیرمستقیم سازمان تامین اجتماعی بر ادامه همان سیاست قبلی، تاکید می ‌کند و می‌گوید: بیماران سرپایی و بستری موقت با پوشش 70 درصدی و بیماران بستری دائم با پوشش 90 درصدی می ‌توانند از خدمات درمانی برخوردار شوند. او این را هم اضافه می‌ کند که در کنار این ها، پوشش بیمه ‌ای برای 3 نوع داروی متداولی که برای بیماران کرونایی تجویز می‌شود هم برقرار است.
 
مدیرکل درمان غیرمستقیم سازمان تامین اجتماعی خبر دیگری هم برای بیماران سرپایی و موقت دارد و می ‌گوید: براساس تصمیمات جدیدی که به‌ زودی ابلاغ می ‌شود، بیماران بستری موقت هم درصورت تشکیل پرونده بستری می‌ توانند از پوشش 90 درصدی بیمه استفاده کنند. از سوی دیگر برای بیماران سرپایی قرار است تصمیماتی گرفته شود تا آن ها هم از پوشش 90 درصدی بیمه استفاده کنند.
 
مسئولان بیمه، از خدمات حمایتی می‌ گویند، اما بیمارانی که پله ‌های بیمارستان‌ ها، مطب‌ ها و داروخانه‌ ها را بالا و پایین می ‌روند تا تخت خالی پیدا کنند، نوبت سی‌ تی‌ اسکن بگیرند و داروها را بخرند، ماجرای دیگری را روایت می‌ کنند. با اینکه مسئولان در یک سال گذشته، بر ارزان بودن درمان کرونا تاکید می ‌کنند، اما برخی از بیماران مبتلا به کرونا می‌ گویند که هزینه‌ های بستری از 10 میلیون تومان بیشتر است.
 
داروهای 100 هزار تا 20 میلیون تومانی
با اینکه وزارت بهداشت سامانه آنلاین ثبت اطلاعات بیماران مبتلا به کرونا را راه‌اندازی کرده تا بیماران برای دریافت دارو با تعرفه‌ های دولتی به آن مراجعه کنند، اما همچنان بازار آزاد داروها با هزینه ‌های عجیب، گرم و پررونق است و دلالانی که در بیمارستان ‌ها پرسه می ‌زنند یا از طریق برخی داروخانه ‌ها معرفی می ‌شوند، از شرایط استیصال بیماران و نبود نظام قانونمند برای تهیه دارو سوء استفاده می‌ کنند.
 
بهروز، مادر مبتلا به کرونایش را در یکی از بیمارستان ‌های خصوصی بستری کرده. با اینکه هزینه ‌های درمان در بخش خصوصی بسیار بالاست، اما برای گرفتن خدمات بهتر و به دلیل پیدا نشدن تخت خالی در بخش دولتی، چاره ‌ای جز مراجعه به یکی از بیمارستان‌ های خصوصی نداشته است.
 
بهروز به خبرنگار نصر می گوید: برای انجام تست پی‌ سی‌ آر و یک سی‌ تی‌ اسکن ساده، یک‌ میلیون تومان پرداخت کردیم و این تازه آغاز ماجرا بود. بعد از تایید بیماری، در نهایت یک تخت در یکی از بیمارستان ‌های خصوصی پیدا کردیم. به‌گفته او، هزینه یک شب بستری در بخش مراقبت ‌های ویژه بیمارستان، 2 میلیون تومان اعلام شد که در همان ابتدا 10 میلیون تومان به‌ عنوان ودیعه باید پرداخت می ‌شد. این میزان هزینه برای بستری در بخشی پرداخت شد که شرایط استاندارد مراقبت ‌های ویژه را نداشت و تخت ‌ها با فاصله کمتر قرار گرفته بودند.
 
بهروز به مشکلات سامانه آنلاین ثبت اطلاعات بیماران مبتلا به کرونا اشاره کرد و گفت: از زمان ثبت این دارو در سامانه تا دسترسی به آن چندین روز، زمان می ‌‌برد و در همین مدت، بیماری پیشرفت می‌ کند و باید از هر روشی برای تهیه دارو استفاده کرد. به ‌گفته او، برخی داروها که با تعرفه دولتی بسته‌ای 500-400 هزار تومان است، در بازار آزاد از 100 هزار تا 3 میلیون تومان برای هر عدد قرص شروع و تا بسته‌ای 20-17 میلیون تومان خرید و فروش می ‌شود. داروی رمدسیویر ازجمله داروهای مهمی است که برای بیماران مبتلا به کرونا تجویز می ‌شود و تهیه آن به ‌ویژه در مراکز درمانی بخش خصوصی نسبتا به سهولت صورت می گیرد.
 
اگرچه این دارو از طریق داروخانه ‌های مجاز با قیمت هر عدد 700 هزار تومان باید در دسترس بیماران قرار بگیرد، اما به ‌دلیل محدودیت تعداد و نبود برنامه مشخص توزیع، در بازار آزاد با قیمت های بسیار بالاتری خرید و فروش می ‌شود.
 
 همه این ها در شرایطی است که قبل از این، حیدر محمدی، مدیرکل داروی سازمان غذا و دارو گفته بود که داروهای رمدسیویر، فاویپیراویر و ریتاناویر که قبلا وارداتی بود، حالا در داخل تولید می ‌شود.
 
ویزیت‌های 100 هزار تومانی
هزینه ‌های سنگین درمان کرونا، تنها گریبان بیمارانی را که در مراکز درمانی بستری می ‌شوند، نگرفته است، بیماران با ابتلای نه چندان شدید هم، گرفتار هزینه ‌های بالای درمان بیماری ‌شان هستند.
 
آنها با هر بار مراجعه به پزشک متخصص، بین 100 تا 120 هزار و گاها تا 300 هزار تومان هزینه ویزیت پرداخت می ‌کنند، برای هر بار تست پی ‌سی ‌آر، بین 300 تا 600 هزار تومان پول می ‌دهند، برای سی ‌تی ‌‌اسکن 185 تا 400 هزار تومان می پردازند و داروهای تقویتی و جانبی درمان را با قیمت ‌های بالای 100 هزار تومان تهیه می‌ کنند.
 
لیلا یکی از بیمارانی است که ابتلای متوسطی به کرونا داشت و نیاز به بستری در بیمارستان برای او نبود. لیلا به خبرنگار نصر گفت: با اینکه درگیر هزینه ‌های سنگین بستری نشدم اما هزینه‌ های درمان حتی برای بیماران متوسط و خفیف کرونا هم کم نیست. تست پی ‌سی ‌آر در هیچ شرایطی رایگان نیست. هزینه این تست در منزل، حدود 405 هزار تومان است؛ البته تعرفه آزمایشگاه ‌ها با هم فرق می ‌کند. از سوی دیگر، هزینه سی ‌تی اسکن به ‌صورت آزاد 185 هزار تومان است؛ یعنی حتی بدون نسخه پزشک. اما برای استفاده از بیمه باید نسخه پزشک متخصص همراه داشته باشیم؛ ویزیت پزشک متخصص حداقل 80 هزار تومان است و هزینه سی ‌تی ‌اسکن با بیمه 90 هزار تومان می ‌شود؛ بنابراین خیلی تفاوتی نمی‌کند که به‌ صورت آزاد سی ‌تی ‌اسکن انجام شود؛ چراکه این مراکز نسخه پزشک عمومی را قبول نمی‌کنند.
 
وی به هزینه ‌های اضافه دیگری که در پروسه درمان به بیمار تحمیل می‌ شود، اشاره کرد و گفت: با توجه به ویزیت 80 تا 150 هزار تومانی پزشک متخصص، در برخی موارد پزشکان متخصص با بروز علائم و زودتر از زمان درگیری دستگاه تنفسی، دستور انجام سی ‌تی ‌اسکن می ‌دهند که بیمار مجبور می ‌شود در مراجعه بعدی هم سی ‌تی ‌اسکن ریه را انجام دهد تا از ابتلا به ویروس مطمئن شود. هر چند که این تعرفه ‌ها مربوط به قبل از افزایش تعرفه‌ های درمان است و حالا باید حدود 30درصد به این هزینه‌ ها اضافه کرد.
 
تعرفه‌ های سلیقه ‌ای
بررسی ‌های انجام ‌شده از هزینه برخی از خدمات درمانی مربوط به کرونا در بیمارستان ‌ها نشان می ‌دهد حتی تعرفه‌ های مصوب هم در تمام مراکز درمانی دولتی یکسان نیست.
 
اجاره هر شب دستگاه تنفس؛ 2 میلیون تومان
در این میان برخی از بیماران به ‌دلیل شرایط ویژه، ناچارند خدمات درمانی را در منزل دریافت کنند که خود هزینه‌ های سنگین دیگری دارد. مراکز ارائه خدمات در منزل برای بیماران کرونا، در یک سال و چند‌ماه گذشته، به کسب‌ و کار قابل‌توجهی در این زمینه رسیده‌ اند؛ چرا که تعرفه ‌های آن ها با بیمارستان‌ های خصوصی برابری می‌ کند؛ شاید هم بیشتر!
 
در تماس با یکی از این مراکز اعلام شد که هزینه یک شبانه‌روز اعزام کارشناس پرستار تنها برای تزریق بین 100 تا 200 هزار تومان و اعزام مراقب بدون انجام کار تزریق، 700 هزار تومان است.
 
در این میان هم ممکن است بیماران به دستگاه اکسیژن‌ ساز نیاز داشته باشند که قیمت این دستگاه حدود بالای 20 میلیون تومان است، اما هر شب اجاره آن از سوی این مراکز، 1 میلیون تومان حساب می‌ شود.
 
به گزارش نصر، شرایط سخت اقتصادی سلامت و جان مردم را در بحران کرونا نشانه گرفته است. سیاست کشورها منجر شده تا سلامت تبدیل به کالایی برای عرضه و تقاضا شود. در این سیستم، حتی در شرایط پاندمی، پولدار ها حق زنده ماندن دارند؛ البته این سیاست، مختص کشور ما نیست و در همه کشورهای صنعتی از آمریکا تا هند این نگاه کالایی به انسان حاکم است که در بحران‌ هایی مانند کرونا خود را عریان می‌ کند. درصد قابل‌توجهی از مردم برای برخورداری از خدمات درمانی هر روز فقیر و فقیرتر می ‌شوند و این اتفاق به‌طور حتم موجب باز شدن غده‌ های چرکینی در حوزه اقتصادی و اجتماعی می‌ شود.
 
گزارش از سحر مغفرت

انتهای پیام/