باغشهر تبریز از آمار تا واقعیت!
1400/03/24 - 22:46 - کد خبر: 45668
نصر: در تبریز با قطع هر درخت و نهالی، بتن و تیرآهن های غول آسا به جای آن از زمین میروید. زمانی تبریز مشهور به باغشهر ایران بود، اما با بلایی که در سایه توسعه غیراصولی بر سر آن آمده، اکنون عنوان بتن شهر بیشتر برازنده آن است.
به گزارش نصر، حمید شاهوردی شهردار سابق منطقه 9 تبریز و کارشناس شهری گفت: در حالیکه مطابق آمار تبریز یکی از آلوده ترین شهرهای ایران است، نگاه مدیران شهری ما به جای آنکه متوجه افزایش فضای سبز، درختکاری و ایجاد کمربند سبز تبریز باشد، همچنان متوجه تغییر کاربری فضاهای سبز و فروش آنها برای کسب درآمد است. در این بین، مدیران شهرداری سرانه فضای سبز تبریز را در حد بهترین های ایران عنوان می کنند، اما آمارهای دولتی و البته مشاهدات واقعی خلاف این را نشان میدهد. وقتیکه در طول سال، تبریز کمتر شاهد هوای سالم است و قطع درختان و تخریب باغات آن ادامه دارد، چگونه میشود، این آمارسازی ها را باور کرد؟! گویا مدیران شهری ما به دنبال احیاء باغشهر تبریز، نه در واقعیت که روی کاغذ.
وی در ادامه افزود: سیمای کنونی تبریز به یک کارگاه بزرگ سازندگی و نوسازی شبیه است، که پروژههای عمرانی زیادی در آن جریان دارد. شهری که از کمبود فضای سبز و به خصوص پارکهای محله ای و عدم توزیع عادلانه آنها رنج میبرد و جوانان ناراضی از نبود یک پارک برای گذران اوقات فراغت خود در آن هستند. کار به جایی رسیده که این باغشهر سابق اکنون بیش از 5 میلیون درخت کم دارد تا بتواند اکسیژن آن را تامین کند. فضای سبز تبریز مهمترین قربانی استبداد حاکم بر تصمیمات عمرانی و تغییر کاربریهای مسکونی و تجاری در چندسال گذشته بوده و تا زمانیکه این روند نادرست متوقف نشود، ته مانده باغات قدیمی تبریز هم قربانی سوداگران و برجهای جدید خواهد شد.
شاهوردی در پایان گفت:درختکاری های نمایشی و احداث پارکهای جدید با نهال های نحیف و جدول کاری و نردهگذاری نمیتواند،دردی از دردهای این شهر را در حوزه فضای سبز دوا کند. باید این مسَکن های موقتی، طرحهای غیرکارشناسی، اقدامات تبلیغاتی را کنار بگذاریم و برای مدیریت سبز تبریز چاره اساسی بیندیشیم، از جمله اینکه باغات قدیمی شهر را شناسنامهدار کنیم و با احیاء آنها فضای سبز تبریز را گسترش دهیم تا روح و جان تازهای به کالبد این شهر مرده بدمیم. برای احیاء باغشهر تبریز در واقعیت، باید نگاه آماری را کنار بگذاریم.
انتهای پیام/