خبر/

اجرای «کوچه‌لر» با تار در خانه حیدرزاده تبریز

1400/03/17 - 20:12 - کد خبر: 45228
عکس

نصر: علی قمصری که در قالب پروژه‌ی «تار ایرانی» به تبریز سفر کرده است، آهنگ معروف «کوچه‌لر» را در خانه حیدرزاده‌ی این شهر نواخت.

به گزارش نصر، پروژه «تار ایرانی» به همت و ایده‌ی علی قمصری و با محوریت تارنوازی طراحی شده است. قمصری در این پروژه به استان‌های مختلف کشورمان سفر می‌کند و در هر کدام از این سفرها در یکی از مکان‌های تاریخی به تارنوازی می‌پردازد.
حاصل هر کدام از این سفرها و اجراها به صورت تصویری ضبط و منتشر می‌شود.
علی قمصری در تازه‌ترین سفر خود به تبریز رفته است. او در تبریز و در خانه‌ی «حیدرزاده» آهنگ معروفِ «کوچه لر» را نواخته است. در سفر به تبریز قرار بود که علی قمصری در بازار این شهر به اجرای برنامه بپردازد که با وجود داشتنِ مجوز از نیروی انتظامی، چنین اتفاقی میسر نشد.
قمصری درباره اجرا در تبریز اینچنین نوشته است:
«کوچه لر :
کوچه‌ها را آب و جارو کرده‌ام
تا وقتی یارم می‌آید گرد و خاکی بلند نشود
طوری بیاید و برود
که هیچ حرف و حدیثی در میان نماند
سماور را آتش کرده‌ام
قند در استکان انداخته‌ام
یارم رفته و من تنها مانده‌ام
اجرای تبریز را نمی‌توانستم با قطعه‌ی دیگری شروع کنم. به نظرم این ملودی و شعرش یکی از لطیف‌ترین عاشقانه‌های موسیقایی است. در لهجه‌ی زیبای تبریزی‌ها ظرافت و کشش آواها به سمت نتهای بالاتر وجود دارد. چیزی که با ریزها در ملودی کوچه لر ایجاد کردم.
در ادامه، پس از بداهه نوازی، چهارمضرابی از استاد بیگجه خانی نواختم که به نظرم یکی از دشوارترین قطعات مکتب تبریز است. الگوهای متنوع مضرابی آن با هر سبک دیگری در تارنوازی تفاوت دارد و اجرای تکیه‌ها همزمان با الگوی مضرابی برای هر نوازنده‌ای چالش زاست. اعتراف می‌کنم که خیلی آن را تمرین کرده‌ام.
عزیزان همراه در تبریز خیلی برای هماهنگی ضبط در بازار زحمت کشیدند. با وجود داشتن مجوز نیروی انتظامی ما را منع کردند تا تار ایرانی، سهمش از تبریز، خانه‌ی زیبای حیدرزاده باشد.
کوچه لره سو سه پمیشم
یار گلنده توز اولماسین
ائله گلسین ائله گئتسین
آرامیزدا سؤز اولماسن
ساماوارا اوت سالمیشام
ایستیکانا قند سالمیشام
یاریم گئدیب تک قالمیشام
نه عزیزدیر یارین جانی
نه شیریندیر یارین جانی
ساماواری آلیشدیرین
ماشا گه تدیم قاریشدیرین
کوسولویوخ بارشدیرین
نه عزیزدیر یارین جانی
نه شیرین دیر یارین جانی»
انتهای پیام/

پژوهشیار