اینها افکاری هستند که این روزها به ذهن هر شهروند تبریزی سرک می کشند. بیایید باهم جمله آخر را عوض کنیم: "به‌آینده امیدواریم، چون با مدیریت راهبردی و هدفمند می توان روح پویندگی، توسعه و پیشرفت را در کالبد این شهر دمید و جان دوباره ای به آن داد."
لازمه #مدیریت کلانشهری، تدوین برنامه راهبردی است، که هدف از آن، ترسیم آرمان و چشم اندازهای والا و ارزشمند با همکاری جامعه فرهیخته و هدف‌گذاری برای نیل به آن اهداف است. تا به امروز، متوليان مديريت شهري شعارهای زیادی سر داده اند، اما در عمل شاهد پیاده سازی یک برنامه راهبردی مدون و به تبع آن پیشرفت هدفمند و موثري در تبریز نیستیم و وضعیت شهر و بالاخص چشم انداز آتی آن چنگی به دل نمی زند.
وی افزود: اگر ندانی کجا می روی هر مسیری تو را به مقصد می رساند. آیا تا کنون شده است که از مجموعه مدیران شهری شنیده باشید که برنامه راهبردی برای شهر تبریز تدوین کرده باشند که به فرض مثال وضعیت مطلوب شهر تبریز در سال 2025 را ترسیم کند. مسلما نه ! چرا؟ جواب ساده است، چون افرادی که متولی امور شهری شده اند نهایتا تا نوک بینی خود را دیده اند و در تکاپو بوده اند تا در چهار سال عمر مدیریتی خود به دوستان و آشنایان و ... خوش خدمتی نموده و به قول قدیمی ها "حامام سویوننان دوست قازانالار" اما آنچه بر سر این #شهربی_دفاع می آید مهم نیست. برای اینان مهم چیزهای دیگری است که من و تو می‌دانیم.
شورای شهرهایی داشته ایم که تحت سیطره جناح‌‌های سیاسی و پدرخوانده‌های این شهر قرار داشته و دارند؛ مدیریت سلیقه‌ای بر آن حاکم بوده و منافع شخصی و سیاسی کوتاه‌مدت در روند سیاست‌گذاری‌های آن تاثیر‌گذار بوده است. راهکار مشخص است: خروج از این وضعیت مستلزم یک خانه‌تکانی اساسی است و برای این مهم باید نسلی نو که به دنبال «تحول» و «تغییر» هستند را جایگزین پدرخوانده ها کرد.
این کارآفرین جوان در پایان افزود: مدیریت شهری کارآمد باید متّکی بر یک سلسله برنامه های مدون، راهبردی و دارای اولویت‌بندی براساس نظر کارشناسان و متخصصان این کلانشهر باشد. این برنامه هدفمند و زمان‌بندی‌شده باید در تمام حوزه‌های مورد نظر تدوین و مسیر حرکت شفاف و روشن را با مشارکت عمومی و انسجام درون سازمانی ترسیم کند.

 به قلم حامد آصفی
انتهای پیام/